Η “Προοδευτική Διακυβέρνηση” όμως έχει επανέλθει “για τα καλά” ως ανάγκη της κοινωνίας για ένα πιο αισιόδοξο αύριο. Ποια η δική σας πρόταση για την επίτευξη αυτού του οράματος; Πώς μπορεί να γίνει ξανά η μεγάλη δημοκρατική παράταξη πρωταγωνιστής στις εξελίξεις;

Πιστεύω σε μια πολιτική πρόταση που θα αγκαλιάσει όλο τον προοδευτικό χώρο. Τον χώρο που εκπροσωπούσε το ΠΑΣΟΚ, που σήμερα έχει κατακερματιστεί και μεγάλο μέρος του οποίου έχει απογοητευτεί και μένει σπίτι του. Είναι δυνατόν να μιλάμε σήμερα για Δημοκρατία και για Πρόοδο όταν 1,5 εκατομμύριο λιγότεροι ψηφοφόροι έρχονται στην κάλπη; Αυτό και μόνο αρκεί για να σοβαρευτούμε. Η ανάγκη λοιπόν που περιγράφετε είναι υπαρκτή και η απαίτηση να καλυφθεί το κενό είναι τεράστια.

Αυτό θα γίνει μόνο όταν μεταφράσουμε τις αρχές και τις αξίες μας σε θέσεις και προτάσεις που θα προτάξουν μια ουσιαστική αλλαγή στις κυβερνητικές προτεραιότητες. Για να το κάνω λιανά: η κυβέρνηση έχει ένα οικονομικό σχέδιο που, στην καλύτερη περίπτωση, προτείνει διορθώσεις σε αγκυλώσεις που υπάρχουν για το υπαρκτό κεφάλαιο. Τέτοιες προτάσεις θα βρείτε στα προγράμματα όλων των κομμάτων που έμειναν στις καλένδες. Αλλά δεν λέει τίποτα για το πώς θα εντάξει στην παραγωγική βάση της χώρας τις Ελληνίδες και τους Έλληνες που σήμερα δεν έχουν πρόσβαση στις πλουτοπαραγωγικές της πηγές. Πώς θα διευρύνει την παραγωγική βάση για να αλλάξει το παραγωγικό μοντέλο της χώρας. Αν θέλουμε να παράγουμε πολιτισμικό, κοινωνικό και οικονομικό πλούτο γρήγορα, να τον μοιράσουμε δίκαια και να μείνει αυτός ο πλούτος στη χώρα, το πρώτο που θα χρειαστεί να κάνουμε είναι να απελευθερώσουμε τις δημιουργικές δυνάμεις της Ελλάδας και να κινητοποιήσουμε την κοινωνία που σήμερα παραμένει φοβική και αδρανής. Πάνω σε αυτό το σχέδιο δουλεύω και δουλεύουμε.

Τονίσατε πως υπάρχει ανάγκη για “διεύρυνση της παραγωγικής βάσης”, πώς μπορεί να καταστεί εφικτό αυτό;

Βεβαίως. Όλοι λένε ότι θέλουν να αλλάξουν το παραγωγικό μοντέλο της Ελλάδας αλλά κανένας δεν λέει πώς. Και ρωτώ: Πότε αξιοποιείς περισσότερες πηγές πλούτου στην χώρα σου; Όταν παράγουν 100 ή όταν παράγουν 100.000 Ελληνίδες και Έλληνες; Ένας μεγαλοπαράγοντας του τουρισμού δεν θα ασχοληθεί ποτέ με τον Τουρισμό Περιπέτειας στη Θράκη που χρειάζεται περισσότερες και μικρότερες επενδύσεις για να δημιουργήσει αγορά για αυτές τις υπηρεσίες. Θα προτιμήσει να χτίσει ένα πεντάστερο ξενοδοχείο στη Ρόδο όπως κάνουν όλοι οι άλλοι. Με αυτό το σκεπτικό όμως, η κυβέρνηση εγκαταλείπει τη Θράκη και τη δυσθεώρητη ανεργία νέων που την κατατρέχει. Για να αλλάξουμε λοιπόν το παραγωγικό μοντέλο της χώρας, πρέπει πρώτα να διευρύνουμε την παραγωγική της βάση, να βάλουμε περισσότερες Ελληνίδες και Έλληνες στο «παιχνίδι», να σταματήσουμε την αιμορραγία της χώρας σε άξιο ανθρώπινο δυναμικό. Να ενισχύσουμε συλλογικότητες δίνοντάς τους δύναμη και πρόσβαση σε αγορές, να δώσουμε πρόσβαση σε κεφάλαια και γνώση, να στηρίξουμε τις προσπάθειές τους με τεχνολογίες που αναβαθμίζουν το μέγεθος, την αποτελεσματικότητα και τον έλεγχό τους, να απελευθερώσουμε δημιουργούς από την ομηρία στην οποία βρίσκονται από τα κόκκινα δάνεια με κριτήρια μεγέθους, ποιότητας και αποτελεσματικότητας. Για να το πετύχουμε αυτό, θα χρειαστεί πρώτα να αποσυγκεντρώσουμε την εξουσία από το γραφείο του Πρωθυπουργού που βρίσκεται τώρα. Όχι μόνο στα υπουργεία. Αλλά με σωστές μεταρρυθμίσεις, να περάσουμε εξουσία στους ΟΤΑ, τα επιμελητήρια, τους συνεταιρισμούς, τις επαγγελματικές οργανώσεις, τα πανεπιστήμια.

Πολλοί σας θεωρούν εκ των διεκδικητών για την αρχηγία στις εσωκομματικές εκλογές που θα διεξαχθούν είτε μέσα στο 2021 είτε τον Μάρτιο του 2022. Θα θέσετε υποψηφιότητα;

Δεν ανακάλυψα τώρα το ΠΑΣΟΚ.  Στο τελευταίο του συνέδριο, μόνος μέσα στην αίθουσα αλλά με χιλιάδες υπογραφές από κόσμο που περιμένει πολλά από εμάς, μιλούσα για την ανάγκη για ένα νέο πλειοψηφικό ΠΑΣΟΚ που θα εμπνεύσει την κοινωνία, που θα δώσει θαρραλέες λύσεις στα προβλήματά της και που θα συσπειρώσει όλο τον προοδευτικό χώρο, όπου και αν βρίσκονται σήμερα οι ψηφοφόροι του.  Πάντα αυτά πίστευα και πάντα αυτά που πίστευα τα έλεγα. Αλλά κάθε πράγμα στον καιρό του.  Είναι σημαντικό στην πολιτική να έχεις κάποια συναίσθηση της συγκυρίας.  Σήμερα ο κόσμος αγωνιά για την ασφάλεια της υγείας του και για τα οικονομικά του προβλήματα.  Θα έρθει η ώρα για αυτές τις συζητήσεις αλλά δεν είναι τώρα.  Τώρα πρέπει να αφιερώσουμε όλες μας τις δυνάμεις ώστε να σχεδιάσουμε ένα πρόγραμμα, μια πρόταση που θα απελευθερώσει τις δημιουργικές δυνάμεις της χώρας και θα μετατρέψει τον φόβο της κοινωνίας σε ελπίδα.

 

Διαβάστε ολόκληρη την συνέντευξη εδώ.