– Η κυβέρνηση προσπαθεί να πείσει τον κόσμο ότι η ακρίβεια ξεκίνησε από τον πόλεμο στη Ουκρανία. Δεν ισχύει αυτό και είναι σημαντικό να το ξεκαθαρίσουμε. Η ακρίβεια για όποιον λειτουργεί μέσα στη αγορά, για κάθε μικρομεσαία επιχείρηση, για κάθε αγρότη που προσπαθούσε να αγοράσει λιπάσματα κ.ο.κ. ξεκίνησε πολύ νωρίτερα, γύρω στο φθινόπωρο της προηγούμενης χρονιάς, λόγω των προβλημάτων που δημιουργήθηκαν στις εφοδιαστικές αλυσίδες και συνεχίστηκε με την ΕΚΤ και την Κεντρική Τράπεζα των ΗΠΑ που έριξαν πολύ χρήμα στην αγορά. Ο πόλεμος στην Ουκρανία ήταν το τελευταίο επεισόδιο αυτής της συγκυρίας που οδήγησε στην ακρίβεια σήμερα.

– Για τον πληθωρισμό οι ειδικοί της ΝΔ πρότασσαν το αφήγημα του: «Μην ανησυχείτε, θα πέσει». Έκαναν μια λανθασμένη εκτίμηση. Δεν ήταν οι μόνοι που έκαναν λανθασμένη εκτίμηση, αναπαρήγαγαν ουσιαστικά τα ίδια που έλεγαν και οι Ευρωπαίοι. Χειροκροτούσαν όταν έπεφτε το χρήμα στην αγορά, διότι έβλεπαν ότι θα έχουν να ξοδέψουν οι τοπικές οικονομίες. Δεν υπολόγισαν όμως ότι αυτό θα οδηγούσε σε πληθωρισμό που θα έτρωγε το εισόδημα των μικρών και μεσαίων νοικοκυριών. Ήρθε κι ο πόλεμος στην Ουκρανία να προσθέσει τις τεράστιες αυξήσεις στην ενέργεια και εκεί πλέον γονάτισε το ελληνικό νοικοκυριό.

– Η κυβέρνηση αποφάσισε ότι θα αντιμετωπίσει αυτή τη συγκυρία, με επιδόματα. Βεβαίως, όταν έχεις ήδη για μήνες ακρίβεια, το επίδομα που έρχεται στο τέλος μπορεί να ισοσκελίζεται με αυτά τα οποία πληρώνεις σήμερα, στην καλύτερη περίπτωση, αλλά δεν ισοσκελίζεται με την ακρίβεια που έχεις ήδη υποστεί. Άρα η κυβέρνηση έρχεται σήμερα ‘’πυροσβεστικά’’ και δίνει πολύ λίγα, πολύ αργά. Εάν έπρεπε να κρίνουμε την κυβέρνηση δεν θα έπρεπε να την κρίνουμε μόνο από αυτό που κάνει σήμερα, αλλά από το γεγονός ότι καθυστέρησε να πάρει μέτρα. Τώρα βρισκόμαστε σε μια κατάσταση, που κάθε κόμμα πλειοδοτεί για το τι επίδομα θα δώσει. Λογικό, διότι πλέον τα χέρια μας είναι δεμένα πίσω από την πλάτη μας και η καθυστέρηση της κυβέρνησης μας οδήγησε σε αυτό.

– Πρέπει να δημιουργήσουμε τις συνθήκες, ώστε να απελευθερωθούν όλες οι δημιουργικές δυνάμεις στη χώρα. Αντ’ αυτού ο κ. Μητσοτάκης, προωθεί χρήματα κυρίως στις ήδη μεγάλες επιχειρήσεις. Η σωστή λύση είναι η μετάβαση στις ενεργειακές κοινότητες, η προώθηση της ατομικής παραγωγής και η δημιουργία συνθηκών έτσι ώστε ο καθένας μας να σχεδιάζει τη δική του παραγωγή ενέργειας, είτε σε ατομικό, είτε σε συλλογικό επίπεδο. Δίνοντας ενεργειακές κοινότητες στους δήμους, παρέχεις πιο φθηνή ενέργεια στα ευάλωτα στρώματα.
Αν ήθελε να κάνει κοινωνική πολιτική χωρίς επιδόματα, θα έπρεπε τα δικαιώματα που δίνει στους μεγάλους επιχειρηματίες, να τα δίνει και σε εκείνους που θα μπορούσαν να περάσουν τα κέρδη από την παραπάνω διαδικασία σε ανθρώπους που τα χρειάζονται όπως είναι οι αγρότες, οι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες, τα ευάλωτα στρώματα, επέλεξε όμως αλλιώς.

Υπήρχε προγενέστερος νόμος, σύμφωνα με τον οποίο, προτεραιότητα δινόταν στις ενεργειακές κοινότητες και στους ατομικούς παραγωγούς. Αυτόν τον νόμο τον άλλαξε ο κ. Χατζηδάκης υπέρ των μεγάλων επιχειρήσεων. Αυτή είναι η πολιτική της κυβέρνησης και τώρα έρχεται με επιδόματα, προερχόμενα από φόρους των Ελλήνων ή από κέρδη επιχειρήσεων.

– Η Ελλάδα χρειάζεται οπωσδήποτε αναδιανομή πλούτου. Έχει συγκεντρωθεί πολύ χρήμα στις μεγάλες επιχειρήσεις και αφυδατώνει τις μικρομεσαίες, την αγροτική παραγωγή, τις τοπικές οικονομίες. Για να γίνει αυτό πρέπει να οργανώσουμε διαφορετικά τη διοίκηση της χώρας, έτσι ώστε οι τοπικές κοινωνίες να συνεργάζονται μεταξύ τους.
Τι συμβαίνει σήμερα; Ο πρόεδρος του Επιμελητηρίου πηγαίνει στο Υπουργείο Ανάπτυξης, ο δήμαρχος και ο περιφερειάρχης πηγαίνουν στο Υπουργείο Εσωτερικών. Ο Πρύτανης του τοπικού Πανεπιστημίου πηγαίνει στο Παιδείας. Ο συνεταιρισμός πηγαίνει στο Αγροτικής Ανάπτυξης. Ο καθένας παίρνει ένα πρόγραμμα – μπάλωμα. Έτσι δεν χτίζεται πρόγραμμα τοπικής ανάπτυξης. Το πρόγραμμα τοπικής ανάπτυξης πρέπει να σχεδιαστεί από τους τοπικούς παράγοντες στην αρχή κάθε δεκαετίας και από εκεί και πέρα, κάθε νέα χρηματοδότηση που έρχεται πρέπει να χτίζει πάνω σε αυτό. Για να μπορέσουν όμως να συνεργαστούν μεταξύ τους, η εξουσία πρέπει να πάει σε αυτούς.

– Η απλή αναλογική είναι μία πραγματικά δημοκρατική πολιτική διαδικασία. Όμως πρέπει πρώτα να δοκιμαστεί στις τοπικές κοινωνίες, στα επιμελητήρια, στα αθλητικά σωματεία και σε συλλογικούς φορείς, ώστε να δημιουργηθούν οι συνθήκες για να δοκιμαστεί στην κεντρική πολιτική σκηνή. Γι’ αυτό θεωρώ ότι ο ΣΥΡΙΖΑ βιάστηκε να περάσει ένα τέτοιο νομοσχέδιο. Παρ’ όλα αυτά, αυτό έχουμε. Υπάρχει στο τραπέζι. Μπορούμε να κάνουμε ότι δεν το βλέπουμε ή μπορούμε να σχεδιάσουμε πάνω στη πραγματικότητα και στο ότι θα περάσουμε μία τέτοια πολιτική διαδικασία.

Η πρώτη Κυριακή θα βγάλει αποτελέσματα με απλή αναλογική. Τα αποτελέσματα που θα δούμε, θα ανταποκρίνονται πιο άμεσα σε αυτό το οποίο ψήφισε η Ελληνίδα και ο Έλληνας. Με βάση αυτό, ποια είναι τα προγράμματα των κομμάτων που θα ήταν έτοιμα να φέρουν σε συζήτηση; Για ‘μένα αυτό είναι το ουσιαστικό. Δηλαδή το κόμμα που την επόμενη μέρα θα πει «εγώ και με την απλή αναλογική, προτείνω αυτά. Δεν θέλετε να συνεργαστούμε; Δική σας η ευθύνη να πάμε σε δεύτερες εκλογές».

– Στην Αθήνα έχουμε έναν Δήμαρχο, ο οποίος έχει τα περισσότερα λεφτά που είχε ποτέ δήμαρχος, έχει την πιο ασφαλή κάλυψη από τα ΜΜΕ, τα οποία δεν του κάνουν ποτέ αρνητική κριτική. Έχει και μία αντιπολίτευση, η οποία προσπαθεί να βοηθήσει να γίνουν σοβαρά πράγματα στην πόλη. Παρ’ όλα αυτά, ο δήμαρχος κατάφερε να «πνιγεί» στην Πανεπιστημίου. Τι εννοώ με αυτό; Εννοώ ότι ένα έργο, το οποίο θα μπορούσε να έχει θετικές προεκτάσεις για την πόλη, θυσιάζεται αυτή τη στιγμή διότι ο κ. Μπακογιάννης επέλεξε να κάνει έργα βιτρίνας και όχι έργα ουσίας. Το ίδιο βλέπουμε και στο Σύνταγμα με την διαπλάτυνση του πεζοδρομίου. Δημιουργείται σύγχυση γιατί εκεί υπήρχε μία πιάτσα ταξί, η οποία στον αρχικό σχεδιασμό πήγαινε στην Καραγιώργη Σερβίας. Δεν ολοκληρώθηκε όμως το έργο αυτό και έτσι έχει δημιουργηθεί ένα καινούργιο χάος στην πλατεία Συντάγματος.

Έχω μιλήσει πολλές φορές για μισές δουλειές στο Δήμο. Ότι δεν γίνεται σωστός σχεδιασμός, δεν αξιοποιείται η γνώση που υπάρχει στο δημοτικό συμβούλιο και εν τέλει τίποτα δεν ολοκληρώνεται σωστά. Όλες αυτές οι μισές δουλειές οδηγούν τους Αθηναίους σε αδιέξοδα, σε εκνευρισμό, σε μεγαλύτερη κίνηση.

Η Αθήνα χρειάζεται μία ομάδα, η οποία θα κρίνει τα έργα του κάθε δημάρχου, όχι μόνο του σημερινού, με βάση το πολιτιστικό αποτύπωμά τους στην πόλη. Ποιες είναι οι πολιτιστικές προτεραιότητες της πόλης;  Τι εκπέμπει; Όταν φτιάχνεις έναν δρόμο, μια πλατεία, δεν φτιάχνεις μόνο τσιμέντα, αλλά φτιάχνεις αυτό το οποίο θα δουν οι επόμενες γενιές ως μέρος του χαρακτήρα της πόλης.

Ποια είναι τα έργα που έχουν αυτή τη στιγμή προτεραιότητα; Ας δώσουμε έμφαση σε αυτά και ας αφήσουμε ήσυχη την Πανεπιστημίου. Έχουν γίνει πολύ μεγάλα λάθη λόγω έλλειψης σχεδιασμού και δεν ξέρω τι θα γίνει στις επόμενες εκλογές, αλλά πραγματικά δε νομίζω ότι η Αθήνα μπορεί να αντέξει άλλη μία τετραετία με τέτοιου είδους νοοτροπίες.

 

https://www.youtube.com/watch?v=JvAv516-S-Q