-Δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε καμία προοπτική για την πόλη αν δεν αντιμετωπίσουμε το αίσθημα ανασφάλειας και την αίσθηση εγκατάλειψης. Όλες οι χώρες και όλες οι πόλεις που έχουν αντιμετωπίσει παρόμοια φαινόμενα, το έχουν κάνει χρησιμοποιώντας την ίδια φόρμουλα. Πρώτα απ’ όλα δεν μπορεί να το κάνει κάποιος μόνος του. Πρέπει να έχεις μια σύμπραξη του δήμου, των δημοτών και του κράτους. Για να το πετύχεις αυτό, το πρώτο που χρειάζεται είναι να χτίσεις μια συμμαχία του δήμου με το δημότη. Όταν ο Δήμος με το δημότη μπουν σε μια συμμαχία, τότε είναι πολύ εύκολο να πιέσουν την πολιτεία. Κι εκεί θέλει δημάρχους που να είναι πάνω σε ένα μηχανάκι, να βγαίνουν στο δρόμο και να πηγαίνουν γειτονιά-γειτονιά. Τότε μπορείς να πείσεις το κράτος να έρθει και να στηρίξει αυτή τη συμμαχία που έχεις φτιάξει.

– Τι συμβαίνει σήμερα στην Αθήνα: Σβήνει το φως σε ένα δρόμο, σκοτεινιάζει ο δρόμος, μαζεύεται εκεί η πορνεία, τα ναρκωτικά. Αυτό κάνει τους πολίτες να παραιτούνται. Βλέπουν να καταρρέει η γειτονιά τους και με την παραίτηση οδηγούν τη γειτονιά σε περαιτέρω εγκατάλειψη. Αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι αντί να βλέπουμε το δήμο σαν μια δημόσια υπηρεσία, να τον δούμε σαν ένα φορέα που μπορεί να μας φέρει κοντά. Πώς; Εάν πας σε μια προβληματική γειτονιά και πεις εγώ θα αρχίσω να τη φτιάχνω, και δεν εννοώ μόνο να ανάψεις τα φώτα, αλλά μια ολική αντιμετώπιση των θεμάτων της γειτονιάς, τότε μπορείς να πας στους κατοίκους της γειτονιάς, σε αυτούς που πραγματικά νοιάζονται και είναι πολλοί από τις συζητήσεις που κάνω κάθε μέρα, και να τους πεις «με βοηθάς αυτόν το χώρο να το προστατεύσουμε; Να τον κρατήσουμε ωραίο και καθαρό για να απομακρύνεται η ανομία και να νιώθει ο κόσμος ότι η γειτονιά δεν έχει εγκαταλειφθεί;» Χθες ήμουν στο Κουκάκι. Μπροστά από ένα μικρό σούπερ μάρκετ είναι τρία παρτέρια. Ο διευθυντής του σούπερ μάρκετ έχει «υιοθετήσει» αυτά τα τρία παρτέρια και έχει κάνει ένα κηπάκι το οποίο είναι πανέμορφο. Αυτό είναι ένα θετικό παράδειγμα, πώς με τη συμμαχία του δήμου με το δημότη, μπορείς σιγά-σιγά να αρχίσεις να προσέχεις τα σωστά πράγματα που φτιάχνεις. Και έτσι, όχι αμέσως, αλλά σιγά-σιγά, αλλάζει μια γειτονιά.

– Σε όλη μου τη ζωή έχω δουλέψει με συνεργασίες. Το Σαββατοκύριακο θα γίνει ο Μαραθώνιος της Αθήνας. Όταν ανέλαβα το 2010 ο Μαραθώνιος ήταν ουσιαστικά ανύπαρκτος, δεν υπήρχε στο παγκόσμιο χάρτη των μαραθωνίων και περισσότερο ενοχλούσε παρά ευχαριστούσε και ενέπνεε. Τότε συνεργαστήκαμε με τον Κώστα Παναγόπουλο από το ΣΕΓΑΣ και τον κ. Σεβαστή και ξεκινήσαμε ένα πρόγραμμα αναβάθμισης του Μαραθωνίου. Από την πρώτη κιόλας χρονιά φέραμε περίπου 6.000 παραπάνω ξένους που ήρθαν με άλλους τρεις συνοδούς ο καθένας, έμειναν τέσσερις μέρες και ξόδεψαν 250 ευρώ, το οποίο σημαίνει κατευθείαν 20 εκατομμύρια τζίρο. Και δε μιλάω για τα εισιτήρια των αεροπλάνων. Μιλάω για ξενοδοχεία, φαγητό κλπ. Μπήκαν 20 εκατομμύρια στην οικονομία της Αθήνας.

– Θα σας πω πόσοι άνθρωποι δούλεψαν για την ανάδειξη του Μαραθωνίου τότε με ένα πολύ ωραίο παράδειγμα. Φτιάξαμε ένα φυλλάδιο και το στείλαμε στις πρεσβείες μας. Όπου υπήρχε ένα μαραθώνιος οι υπάλληλοι της πρεσβείας έδιναν τα φυλλάδια για το Μαραθώνιο της Αθήνας στους μαραθωνοδρόμους. Όταν το πρωτοσκεφτήκαμε λέγαμε «μα, τώρα θα πάει ο υπάλληλος της πρεσβείας να μοιράσει φυλλάδια;» Κι όμως το έκαναν. Κόστος διαφήμισης; Μηδενικό. Και 20 εκατομμύρια οικονομικό όφελος την επόμενη χρονιά στην Αθήνα. Όταν νοιάζεσαι γι’ αυτό που κάνεις, όταν πιστεύεις σε αυτό, όταν δουλεύεις με ανθρώπους που μπορούν να εμπνευστούν, τότε δεν υπάρχει τίποτα που δεν μπορείς να πετύχεις. Σε αυτό το πλαίσιο, οποιαδήποτε συνεργασία σε όλο το φάσμα της πολιτικής, τη βρίσκω δυνατή γιατί κανείς μόνος του δεν έχει όλες τις λύσεις. Εκεί που πρέπει να είσαι προσεκτικός είναι στο να τραβάς γραμμές και να λες «την ανασφάλεια δεν θα την αντιμετωπίσω με τη βία. Αυτό είναι ιδεολογική γραμμή. Θα το κάνω με τη γειτονιά, θα το κάνω με τους ανθρώπους που είναι εκεί.» Τέτοιες κόκκινες ιδεολογικές γραμμές θα έχουμε.

-Είμαι έτοιμος να συνεργαστώ με όποιον έχει τη διάθεση να κάνει καλύτερη την Αθήνα μέσα σε συγκεκριμένο πλαίσιο. Για παράδειγμα, τα θέματα της ανασφάλειας δεν μπορείς να τα αντιμετωπίσεις χωρίς τους πολίτες της γειτονιάς. Από την ώρα που θα εντάξεις τους ανθρώπους, θα δεις αμέσως-αμέσως ότι διάφορες μέθοδοι αποκλείονται.

 

https://www.youtube.com/watch?v=axhZR3kpO-s&feature=youtu.be