-Δημοσιογράφος: Προτού πάμε στα αθλητικά, νομίζω ότι φύση και θέση, όταν λέω «θέση» εννοώ ως Υπουργός Πολιτισμού, ένα σχόλιο. Χθες έφυγε ένας άνθρωπος που παρήγαγε πολιτισμό και τον διαφήμιζε στα πέρατα του κόσμου τέσσερις δεκαετίες ο Θόδωρος ο Αγγελόπουλος…

-Υπουργός: Ναι, είναι μεγάλη η απώλεια του Θόδωρου του Αγγελόπουλου και νομίζω ότι αυτό που πρέπει να μείνει, είναι ότι στο Θόδωρο, όπως και σε πολλούς μεγάλους ανθρώπους του πολιτισμού, βασιζόμασταν να μας ανεβάσουν πολιτιστικά, να μας ανεβάσουν αισθητικά και να μας ανεβάσουν διεθνώς. Αυτοί οι άνθρωποι έχουν αρχίσει να χάνονται και ο ρόλος πια είναι σε εμάς να καταλάβουμε ότι δεν πρέπει να βασιζόμαστε μόνο σε άτομα, αλλά να ανασκουμπωθούμε οι ίδιοι και να ανεβούμε εκεί που αξίζει σε αυτή τη χώρα να βρίσκεται.

-Δημοσιογράφος: Είναι «τοπίο στην ομίχλη» για να επικαλεστώ έναν από τους κλασικότερους τίτλους του Θόδωρου Αγγελόπουλου αυτή τη στιγμή ο ελληνικός αθλητισμός;

-Υπουργός: Βεβαίως και είναι. Θα έλεγα ότι η ομίχλη έχει βαρύνει πάρα πολύ και πλέον τα πράγματα έχουν σκληρύνει. Θα έλεγα ότι βρισκόμαστε μάλλον πιο κοντά, αν θέλετε να επικαλεστούμε τον τίτλο στο «μετέωρο βήμα του πελαργού», γιατί βρισκόμαστε πραγματικά στο όριο και το όριο αυτό μπορεί να μας οδηγήσει ο ελληνικός αθλητισμός να βρεθεί εκτός των ευρωπαϊκών γηπέδων, εκτός του παγκόσμιου κύρους που θα έπρεπε να έχει ο αθλητισμός. Και το λέω αυτό διότι δεν αρκεί μόνο να λέμε ότι εντάξει έχουμε έναν αθλητισμό μέσου όρου που αξίζει σε μία χώρα μέσου όρου. Εδώ καθόμαστε πάνω στη μεγαλύτερη αθλητική κληρονομιά την οποία θα μπορούσε ποτέ να έχει μία χώρα. Καθόμαστε πάνω στα πιο δυνατά ονόματα, τα πιο δυνατά μπράτσα αν θέλετε, την πιο δυνατή παράδοση που θα μπορούσε ποτέ κανείς να κληρονομήσει και αντί πάνω σε αυτή να κτίζουμε με αισιοδοξία και με άποψη για το τι πρέπει να είναι ο αθλητισμός, παλεύουμε να είμαστε μια μέση χώρα. Ε, λοιπόν δεν μπορούμε να ανεχόμαστε να είμαστε μια μέση χώρα πλέον. Πρέπει να βάζουμε -και ειδικά σε αυτή την περίοδο- υψηλούς στόχους, να εκπροσωπήσουμε αυτά τα ιδανικά και αυτή την παράδοση την οποία μας έδωσαν οι προπάτορές μας και από εκεί και πέρα να κτίσουμε τον αθλητισμό, έτσι όπως θα έπρεπε να είναι. Λοιπόν, για να το κάνουμε αυτό πρέπει πρώτα-πρώτα να καθαρίσουμε την κόπρο του Αυγεία. Και η κόπρος του Αυγεία είναι η βία, είναι το ντόπινγκ, το οποίο βλέπουμε συνέχεια μπροστά μας, είναι οι στημένοι αγώνες, είναι όλα αυτά τα πράγματα, τα οποία κάνουν τον αθλητισμό μας κατωτέρου τύπου αθλητισμό και αυτό το μοντέλο έχει τελειώσει. Τώρα είναι η ώρα να καθαρίσουμε αυτά τα πράγματα και να δώσουμε στον αθλητισμό την αίγλη που θα έπρεπε να έχει ο ελληνικός αθλητισμός, ο αθλητισμός μιας χώρας που εκπροσώπησε ότι πιο σημαντικό ιδανικό έχει ο αθλητισμός να προσφέρει.

-Δημοσιογράφος: Σας ενοχλεί και δεν λέω ως πολιτικό πρόσωπο, ως Υπουργό αρμόδιο για θέματα αθλητισμού, ως άνθρωπο και από αισθητικής πλευράς αν το βάλει κανείς σε αυτή τη βάση, όλη αυτή η μπόχα που αναδύεται καθημερινά μηδέ του σιναφιού μας εξαιρουμένου, γιατί μπορώ κάλλιστα και δεν νομίζω ότι θα διαφωνήσουν πολλοί, ότι και ο Τύπος έχει βάλει το χεράκι του για να συμβαίνουν πράγματα τα οποία είναι άσχημα και προσβάλλουν όλους μας ή υποκινούν και υποδαυλίζουν, αλλά λέω γενικότερα η διαιτησία, το ένα, το άλλο, τα σκάνδαλα, ο χαμός στο ίσωμα γενικώς όλο αυτό που εξελίσσεται καθημερινά και το ζούμε και το βλέπουμε να γίνεται μπροστά μας.

-Υπουργός: Όλοι βάλαμε το χέρι μας και η Πολιτεία το έβαλε και οι δημοσιογράφοι και οι παράγοντες. Όλοι λες και είμαστε παιδιά τα οποία παίζουμε με μία τεράστια περιουσία και συμπεριφερόμαστε λες και μας χρωστάει ο κόσμος να παίρνουμε εμείς πράγματα και να μη δίνουμε τίποτα. Αν αντιληφθούμε, αν καταλάβουμε, αν οραματιστούμε για ένα λεπτό μόνο τι θα μπορούσε να είναι ο ελληνικός αθλητισμός, τι θα μπορούσε να εκπέμπει σε όλο τον κόσμο, τι θα μπορούσε να είναι τα μηνύματα τα οποία βγάζει προς τα έξω, τι θα μπορούσε να λέει η Ελλάδα κάθε δύο χρόνια που έρχονται να πάρουν τη Φλόγα, τι θα μπορούσε να λέει η Ελλάδα κάθε φορά που ανοίγει μια παγκόσμια διοργάνωση, τότε μόνο θα καταλάβουμε το πόσα πετάξαμε στο δρόμο όλο αυτό τον καιρό και τι πρέπει να κάνουμε για να τα μαζέψουμε. Και το λέω αυτό, διότι ο παγκόσμιος αθλητισμός και ειδικά ο επαγγελματικός αθλητισμός θα γίνει έρμαιο των χρημάτων και των πλούσιων και των ανθρώπων οι οποίοι θέλουν να βγάλουν παρανόμως χρήματα. Ο δικός μας ο ρόλος ποιος είναι; Να πέσουμε θύματα αυτών των ανθρώπων ή να στηρίξουμε μια διαφορετική άποψη για τον αθλητισμό σαν χώρα; Να πούμε κάτι διαφορετικό και να βάλουμε μπροστά τα ιδανικά τα οποία εκπροσωπούσε πάντα ο δικός μας αθλητισμός. Εγώ πιστεύω σαφέστατα το δεύτερο και όσοι θέλουνε να καταντήσουν τον ελληνικό αθλητισμό απλώς τον επαγγελματικό αθλητισμό μιας μικρής χώρας, νομίζω ότι πρέπει να μας βρουν πλέον όλους απέναντι.

-Δημοσιογράφος: Έχει τη δυνατότητα ο νέος νόμος, ο οποίος είναι υπό ψήφιση, εγώ δεν λέω σώνει και καλά να επιφέρει καινά δαιμόνια, αλλά τουλάχιστον να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις για τα στοιχειώδη και αυτονόητα;

-Υπουργός: Πιστεύω ότι είναι το πρώτο βήμα. Είναι αυτό το οποίο έχουμε κάνει στο Υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού είναι, αντί να κάνουμε βιομηχανία νομοσχεδίων , πρώτα κάνουμε τη δουλειά και μετά φέρνουμε ένα νομοσχέδιο το οποίο έρχεται και γίνεται το επιστέγασμα της προσπάθειας που έχει γίνει. Αυτό το νομοσχέδιο προσπαθεί να γίνει το επιστέγασμα της δουλειάς που έχει γίνει τα τελευταία δύο χρόνια, αλλά κυρίως τους τελευταίους 6-9 μήνες. Αυτό το οποίο είπαμε εμείς από την αρχή, είναι ότι πρέπει να χρησιμοποιήσουμε όλα τα εργαλεία που έχουμε στο τραπέζι κατά αυτών των φαινομένων. Χτυπήσαμε με διάφορους τρόπους τη βία, χτυπήσαμε με διάφορους τρόπους τα στημένα παιχνίδια και σήμερα έρχεται η ώρα να έρθει ένα νομοσχέδιο το οποίο μπορεί να τα βάλει όλα αυτά σε ένα πλαίσιο το οποίο να είναι υγιές, το οποίο να τιμωρεί τους ανθρώπους οι οποίοι εμπλέκονται σε αυτά τα πράγματα και το οποίο μπορεί να δώσει τις βάσεις για να μπορεί ο ελληνικός αθλητισμός να είναι ένα παράδειγμα στο μέλλον. Δηλαδή και η επιτροπή κατά της βίας και το ΕΟΚΑΝ το οποίο θα αντιμετωπίσει το θέμα του ντόπινγκ μπορούν να γίνουν διεθνούς εμβέλειας φορείς, οι οποίοι να βγάλουν τον ελληνικό αθλητισμό ασπροπρόσωπο. Αυτό θα θέλαμε. Βεβαίως, από το νομοσχέδιο μέχρι την πράξη είναι μεγάλη απόσταση, αλλά τα δείγματα που έχουμε πάρει τον τελευταίο χρόνο ουσιαστικά, μας δείχνουν ότι μπορούμε να πάμε στο σωστό δρόμο αν εμείς το αποφασίσουμε.

-Δημοσιογράφος: Φέρνει καινά δαιμόνια στον αθλητισμό; Κάνει ρηξικέλευθες έτσι τομές που λέμε; Γιατί το λέω. Έτσι για να κάνω το δικηγόρο του διαβόλου, μάλλον τον εισαγγελέα του διαβόλου, να επικαλεστώ και να βάλω στο τραπέζι κάτι που έγραψε ένας συνάδελφος, ο Χρήστος ο Χαραλαμπόπουλος, ότι ουσιαστικά πρόκειται για μια συρραφή πραγμάτων από προηγούμενους νόμους και ότι φανερώνει και την αντίληψη του ΠΑΣΟΚ για τον αθλητισμό, της κυβέρνησης, η οποία δεν υπάρχει ουσιαστικά και με όλα αυτά τα οποία συμβαίνουν στη χώρα μας και τώρα πια γίνομαι και δικηγόρος του διαβόλου και θα μπορούσε να πει κάποιος ότι σε μία χώρα που απειλείται από το μνημόνιο να καταρρεύσει όλο το οικονομικό σύστημα , να χρεωκοπήσουμε, να κόβονται ο 13ος, ο 14ος, οι συντάξεις, τι λεφτά να δώσεις και τι διάθεση να έχεις να κάνεις αθλητισμό.

-Υπουργός: Το συναίσθημα αυτό δεν το αδικώ, αλλά πρέπει να δούμε τα πράγματα ακριβώς ανάποδα. Ο αθλητισμός, ο πολιτισμός και ο τουρισμός, πράγματα τα οποία είναι στο Υπουργείο μας αρμοδιότητες, είναι τα πράγματα τα οποία μπορεί να μας βγάλουν από την κρίση, είναι τα πράγματα που αν επενδύσουμε σωστά μπορεί να αναδείξουμε μια εντελώς διαφορετική Ελλάδα, είναι αυτό το οποίο οφείλουμε να κάνουμε συλλογικά όλοι μαζί, όπως το κάνουμε στον τουρισμό . Τα μεγάλα αποτελέσματα που φέραμε στον τουρισμό, τα φέραμε επειδή επιτέλους καθίσαμε γύρω από ένα τραπέζι όλοι και η ιδιωτική πρωτοβουλία και η Πολιτεία και η τοπική αυτοδιοίκηση, όποιος μπορούσε να βοηθήσει. Το ίδιο διεκδικούμε και για τον αθλητισμό. Να το πάρουμε όλοι απόφαση ότι θέλουμε έναν εντελώς διαφορετικό αθλητισμό, να προσφέρουμε και για το εσωτερικό της χώρας, για να πηγαίνουν δηλαδή οι οικογένειες πάλι στα γήπεδα και στα στάδια, και σε ότι αφορά την παγκόσμια προβολή της χώρας. Λοιπόν, σε ότι αφορά τη λέξη συρραφή, την πρωτοχρησιμοποίησαν αντιπολιτευτικά γι’ αυτό το νομοσχέδιο, είναι ακριβώς το αντίθετο πράγμα. Παίρνει τα τρία μεγάλα θέματα του αθλητισμού και τα χτυπάει κατακέφαλα και το πιο σημαντικό από όλα τα άρθρα είναι το πρώτο άρθρο το οποίο λέει επιτέλους θα γίνει ένα Εθνικό Συμβούλιο Αθλητικού Σχεδιασμού, το οποίο θα μπορεί να σχεδιάζει το μέλλον του αθλητισμού ανά Ολυμπιάδα και έτσι να μπορεί η Πολιτεία να έχει μία πολιτική την οποία να ακολουθεί και η ίδια και η τοπική αυτοδιοίκηση αλλά και όλες οι ομοσπονδίες που εμπλέκονται. Αυτό είναι ρηξικέλευθο, πραγματικά πιστεύω σε αυτό, γιατί έχω δει πόσο καλά έχει λειτουργήσει το ΚΑΣ, το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο, τα τελευταία δύο χρόνια. Δηλαδή πόσο επιτυχώς μπορούν να λειτουργήσουν συλλογικά όργανα στην Ελλάδα για να παράξουν ένα θετικό αποτέλεσμα και από εκεί και πέρα ο σχεδιασμός τον οποίο κάνουμε να εξασφαλίσει την προστασία που χρειάζεται ο αθλητισμός, μέσα από τις άλλες διατάξεις που αφορούν το ντόπινγκ, τη βία και τους στημένους αγώνες. Γενικότερα, για να μη λέω μόνο τους στημένους αγώνες, τη διαφθορά στο χώρο του επαγγελματικού κυρίως αθλητισμού. Αυτοί είναι οι στόχοι του νομοσχεδίου. Καταλαβαίνω την κριτική που γίνεται σε ένα επίπεδο αλλά στην κατάσταση που ήμαστε μόνο ένα τέτοιο νομοσχέδιο μπορούσαμε να φέρουμε σε αυτή τη φάση. Μακάρι να ήταν άλλη η κατάσταση του ελληνικού αθλητισμού για να φέρουμε ένα νομοσχέδιο το οποίο να είναι πολύ πιο οραματικό και το οποίο ανοίγει καινούργιους δρόμους για τον ελληνικό αθλητισμό. Για την ώρα, όμως, έπρεπε να σταματήσουμε την αιμορραγία, διότι τα πράγματα είχαν φθάσει σε ένα όριο και αν δεν σταματούσαμε τώρα, δεν θα μπορούσαμε να προχωρήσουμε μπροστά.

-Δημοσιογράφος: Ωραία, έχουμε ένα πρώτο δείγμα και ένα πρώτο στίγμα, έτσι για τη φιλοσοφία του νέου νομοσχεδίου. Πάνω σε αυτό που λέγαμε προηγουμένως -όχι για να προσγειωθούμε στην πραγματικότητα, λες και κανείς είναι αιθεροβάμων- αλλά στο πλαίσιο όλης αυτής της αμφισβήτησης ή της κουβέντας ή της σπέκουλας, ποια γνώμη έχετε για τις τελευταίες εξελίξεις, για την αποβολή Βασάρα, τη φασαρία και τις δηλώσεις πως όταν μαλώνουν τα βουβάλια την πληρώνουν τα βατράχια;

-Υπουργός: Έτσι είναι πάντα και ειδικά σ’ ένα χώρο, ο οποίος έχει συνηθίσει να ζει σε αμφισβητούμενα καθεστώτα, σε θολές γραμμές, σε γκρίζες ζώνες, σε πηχτή ομίχλη, όπως είπατε πριν. Αυτά τα πράγματα δεν πρέπει να μας κάνουν εντύπωση. Και προφανώς δεν περιμένει κανείς να σταματήσουν τα συμπτώματα από τη μια μέρα στην άλλη. Αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να αλλάξουμε τον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε τις προτεραιότητες σ’ αυτό το χώρο και για να το κάνουμε αυτό πρέπει να αρχίσουμε να πιστεύουμε ότι δεν έχει κανένα λόγο ο ελληνικός αθλητισμός να μην μπορεί να ξαναγεμίσει τα γήπεδα, να μην μπορεί να ξαναγεμίσει τα στάδια. Μόνο αν και οι παράγοντες που εμπλέκονται σε όλα αυτά τα πράγματα καταλάβουν τι σημαίνει ο αθλητισμός παγκοσμίως, καταλάβουν τι σημαίνει να γεμίσουν τα γήπεδα με οικογένειες και να χαίρεται αυτό το πράγμα ένας ολόκληρος κόσμος, μόνο τότε θα σταματήσουν τα φαινόμενα αυτού του είδους. Και δεύτερον πάνω σε αυτή τη βάση θα μπορεί να χτιστεί κάτι εντελώς διαφορετικό για τον ελληνικό αθλητισμό, ο οποίος όπως είπα και πριν, πρέπει να εκπέμπει κάτι εντελώς διαφορετικό στην παγκόσμια κοινότητα. Όταν έρχονται εδώ όλοι για να πάρουν τη δόση τους σε ό,τι αφορά τα αθλητικά ιδανικά, δεν μπορεί εδώ πέρα να τα φτύνουν.

-Δημοσιογράφος: Θεωρείτε ότι ολοκληρώθηκε η κάθαρση; Ότι έγινε ένα σημαντικό βήμα κάθαρσης στη διαφθορά με την υπόθεση των στημένων αγώνων, με το γεγονός ότι κάποιοι άνθρωποι βρέθηκαν στη φυλακή, ότι έγινε ντόρος, ότι συζητήθηκε το πράγμα ή υπάρχουν ακόμη ανοιχτές πληγές και δρόμος να διανυθεί;

-Υπουργός: Πιστεύω ότι έγινε το πρώτο βήμα και το πρώτο βήμα θα έλεγα ότι εστιάζεται στο εξής σημείο: Εμείς πάντα λέγαμε ότι για να χτυπηθούν αυτά τα φαινόμενα στον αθλητισμό πρέπει να γίνει συλλογική δουλειά. Πρέπει όλοι να βάλουν το χέρι τους για να δουλέψουν τα πράγματα προς μία διαφορετική κατεύθυνση. Όμως ήμασταν πιστεύω η πρώτη κυβέρνηση που είπε ότι το πρώτο βήμα πρέπει να το κάνουμε εμείς. Δηλαδή, αντί να κοιτάμε τους άλλους και να λέμε ότι φταίει ο ένας ή φταίει ο άλλος, πήραμε την πρωτοβουλία να κάνουμε το πρώτο βήμα και να ζητήσουμε το δεύτερο και το τρίτο από τους υπολοίπους. Δεν περιμέναμε δηλαδή απ’ τους άλλους να κάνουνε αυτοί τη δουλειά. Κάναμε λοιπόν το πρώτο βήμα και τώρα αυτό το οποίο θέλουμε να εμπνεύσουμε είναι ότι με το πρώτο βήμα που έγινε δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για να συμβάλλουν και όλοι οι άλλοι, οι παράγοντες, οι ομάδες, οι λέσχες, όλος ο κόσμος ο οποίος εμπλέκεται στον αθλητισμό, να κάνουν κι εκείνοι το δικό τους βήμα, κι αν συνεχίσουμε νομίζω ότι θα πάμε καλά. Άρα η παρακαταθήκη που νομίζω ότι άφησε η προηγούμενη περίοδος είναι ότι πραγματικά από την Πολιτεία πρέπει ο πολίτης να περιμένει να κάνει το πρώτο βήμα.

-Δημοσιογράφος: Είναι εφικτό αυτό; Εντάξει είναι πολύ κλισαρισμένη ως έκφραση αλλά δε βρίσκω και καμία καλύτερη αυτή τη στιγμή για να τη χρησιμοποιήσω, που ελέχθη κατά κόρον τότε να πετύχουμε το restart, την επανεκκίνηση του ποδοσφαίρου μας;

-Υπουργός: Όχι, δεν νομίζω ότι έχει να κάνει με επανεκκίνηση, έχει να κάνει με συνεχείς αλλαγές προς το καλύτερο. Διότι, όσο υπάρχουν χρήματα στον αθλητισμό, ειδικά στον επαγγελματικό αθλητισμό αλλά και όχι μόνο, οι άνθρωποι οι οποίοι κοιτάνε να βγάλουν λεφτά από αυτήν την υπόθεση, θα βρίσκουν πάντα τρόπους να υποτιμούν τον αθλητισμό. Θα κοιτάνε πάντα τρόπους να υποβιβάζουν τον αθλητισμό και να δημιουργούν τις συνθήκες μέσα από τις οποίες εξαθλιώνεται ένα από το πιο ωραία πράγματα που προσφέρει η Ελλάδα. Λοιπόν, η Πολιτεία ως απάντηση σε αυτό πρέπει να έχει συνέχεια την προσοχή της στο τι αλλάζει και να αλλάζει και αυτή τους όρους μέσα στους οποίους γίνεται, αν θέλετε αναπτύσσεται, ο αθλητισμός.

-Δημοσιογράφος: Ο όρος ανάπτυξη, συγγνώμη που διακόπτω, θα μπορούσε…

-Υπουργός: Αλλά δεν είναι μόνο θέμα επανεκκίνησης, είναι θέμα να γινόμαστε συνέχεια καλύτεροι και να είμαστε συνέχεια μπροστά απ’ τους ανθρώπους που θέλουν να κάνουν κακό στον αθλητισμό.

-Δημοσιογράφος: Η επανεκκίνηση είναι το αιτιατόν. Σε μία τέτοια περίπτωση το αίτιον θα ήταν να κλείσει το ποδόσφαιρο, χρησιμοποιώ όρο που επίσης χρησιμοποιήθηκε το καλοκαίρι. Να μην αρχίσει το πρωτάθλημα, να διακοπεί, να… δεν ξέρω τι άλλο θα μπορούσε να συμβεί. Θα μπορούσε να συμβεί κάτι τέτοιο, ως ακραία, ως έσχατη λύση;

-Υπουργός: Κοιτάξτε, όταν έχεις πάει στο γήπεδο για να υποστηρίξεις την ομάδα σου, και η φωτοβολίδα έχει περάσει ξυστά πάνω από το κεφάλι σου, αρχίζεις και αναρωτιέσαι κι εσύ αν αυτό το οποίο έρχεσαι να δεις είναι κάτι το οποίο αξίζει τον κόπο ή είναι κάτι το οποίο πρέπει να κλείσει. Πρέπει να σας πω ότι μου έκανε εντύπωση πως οπαδοί ομάδων, άνθρωποι που έχουν στηρίξει τις ομάδες τους κάθε Σαββατοκύριακο και έχουν πάει στο γήπεδο κι έχουν προσπαθήσει το καλύτερο γι’ αυτές, έρχονταν και μου έλεγαν: «κλείσ’ το επιτέλους αυτό το πρωτάθλημα. Είναι ντροπή θα σκοτωθεί κανένας». Και η πραγματικότητα είναι ότι αν κοιτούσα μόνο τα πολιτικά οφέλη το πρώτο που θα έπρεπε να έχω κάνει πέρυσι την Άνοιξη είναι να κλείσω το πρωτάθλημα. Θα είχαμε κάποιες αντιδράσεις από κάποιους φανατικούς οπαδούς, αλλά στην πραγματικότητα ο περισσότερος κόσμος θα δεχόταν ότι κάναμε μία θαρραλέα κίνηση. Πιστεύω ότι αυτό που κάναμε στην πραγματικότητα ήταν ακόμη πιο θαρραλέο. Είπαμε ότι όχι μόνο θα αφήσουμε το πρωτάθλημα ανοιχτό, θα πάρουμε το πολιτικό ρίσκο να αφήσουμε το πρωτάθλημα ανοιχτό, αλλά και θα βοηθήσουμε το ελληνικό ποδόσφαιρο να βγει από την κρίση στην οποία βρίσκεται. Το επισημαίνω αυτό διότι πολλά ακούγονται περί αυτοδιοίκητου και θέλω να υπογραμμίσω ότι ήταν προσωπική πολιτική μου απόφαση και εισήγησή μου στον Πρωθυπουργό τότε, να μείνει ανοιχτό το πρωτάθλημα, από σεβασμό και από την ανάγκη να μείνει το ελληνικό ποδόσφαιρο μέσα στο ευρωπαϊκό πλαίσιο. Δεν δέχομαι λοιπόν καμία κριτική η οποία βασίζεται πάνω στο αυτοδιοίκητο, διότι αν κάποιος έχει σεβαστεί περισσότερο από οιονδήποτε άλλον το αυτοδιοίκητο του ποδοσφαίρου, και συμπεριλαμβάνω όλους τους παράγοντες του ελληνικού ποδοσφαίρου, αυτός είμαι εγώ και το έχω κάνει απέναντι σε αυτό το οποίο εκείνο τον καιρό ήταν το κοινό συναίσθημα.

-Δημοσιογράφος: Πόσο λεπτά είναι τα όρια ή δυσδιάκριτα ανάμεσα στο αυτοδιοίκητο και το δημόσιο συμφέρον;

-Υπουργός: Είναι εντελώς ξεκάθαρα. Οι μόνοι που τα μπερδεύουν είναι οι άνθρωποι που έχουν κάτι να κερδίσουν από την όλη διαδικασία. Εγώ δεν μπορώ να καταλάβω πως σήμερα κάνουμε συζήτηση για το αυτοδιοίκητο τη στιγμή που το 2006 η Πολιτεία επέβαλλε το ποιος θα διοργανώνει το πρωτάθλημα και κανείς δεν παραπονέθηκε τότε για το αυτοδιοίκητο, και σήμερα υπάρχουν φωνές που προσπαθούν να επικαλεστούν το αυτοδιοίκητο για να αλλάξουν κάποια άρθρα στο νομοσχέδιο. Λοιπόν, εγώ σας λέω το εξής, δεν μπορεί το αυτοδιοίκητο να είναι ένα κοστούμι το οποίο το ράβεις και το κόβεις όπως εσένα σε βολεύει. Το αυτοδιοίκητο είναι κάτι το οποίο αν το σεβαστούμε όλοι και η Πολιτεία αλλά κυρίως οι παράγοντες του ποδοσφαίρου τότε μπορεί μια χαρά να λειτουργήσει χωρίς να έχει καμία επίπτωση πάνω στο δημόσιο συμφέρον. Και αυτό είναι αυτό το οποίο προσπαθούμε να εδραιώσουμε με αυτό το νομοσχέδιο για να το κάνουμε ξεχωριστό.

-Δημοσιογράφος: Είχατε πει κάτι με το οποίο εγώ συμφωνώ απολύτως και νομίζω ότι κάθε σώφρων άνθρωπος σε αυτή τη χώρα θα συμφωνούσε, ότι με την επίφαση του αυτοδιοίκητου δε θα δεχόμουν απειλές από κανέναν. Η ΕΠΟ είχε ορισμένες ενστάσεις στο βαθμό που θεωρεί ότι θίγεται το αυτοδιοίκητο του ποδοσφαίρου, υπάρχει πάντα η άποψη βεβαίως ότι όταν συμβεί κάτι ακραίο δεν παίζει ρόλο ο Πλατινί, παίζει ρόλο η ελληνική Πολιτεία και η ελληνική Κυβέρνηση. Υπάρχει κάποια εξέλιξη στα άρθρα του νομοσχεδίου σε αυτό το ζήτημα;

-Υπουργός: Όχι. Αυτό το οποίο κάνουμε είναι να συζητάμε με την ΕΠΟ με πολύ ξεκάθαρες γραμμές μέχρι που είμαστε έτοιμοι να φτάσουμε, τι είναι αυτό το οποίο εμείς επιδιώκουμε σαν Πολιτεία. Καταλαβαίνουμε απολύτως, και ελπίζουμε ότι το καταλαβαίνει και η ΕΠΟ, ότι το ελληνικό ποδόσφαιρο ειδικά βρίσκεται σε ένα πάρα πολύ οριακό σημείο. Αυτή είναι η στιγμή να υπερβούμε τους εαυτούς μας, να υπερβούμε τις αγκυλώσεις του παρελθόντος, να υπερβούμε τις μικρότητες τις οποίες μπορεί να είχε η μέχρι τώρα μας συμπεριφορά και να δούμε τα πράγματα με ένα πιο διορατικό μάτι, με την αίσθηση ότι κάποια μέρα τα ελληνικά γήπεδα θα γεμίσουν με κόσμο. Και αν το κάνουμε όλοι μαζί αυτό τότε σας διαβεβαιώ ότι κανένα διαφορετικό συμφέρον δεν έχω εγώ ούτε από την ΕΠΟ ούτε από τη Super League ούτε από κανέναν παράγοντα του ελληνικού αθλητισμού. Και αν αρχίσουμε να κοιτάμε λίγο στον ορίζοντα, αντί να κοιτάμε τα πόδια μας, σας διαβεβαιώ ότι η εικόνα που θα δούμε και εμείς και αυτοί είναι ακριβώς η ίδια.

-Δημοσιογράφος: Όπως είχε πει ο συγχωρεμένος ο Καραμανλής «ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο» το ‘60, αλλά να το θέταμε αλλιώς: Ποιος κυβερνά το ελληνικό ποδόσφαιρο, ποιος κάνει κουμάντο; Στα μεγάλα, στα βασικά θέματα, το κάνει η Πολιτεία; Το κάνει η ΕΠΟ λόγω του αυτοδιοίκητου; Το κάνει η Super League; Το κάνει η Nova που έχει τα τηλεοπτικά δικαιώματα; Το κάνει ο ΟΠΑΠ που επιχορηγεί; Το κάνουν οι μεγιστάνες των ομάδων που αλλάζουν κατά το δοκούν τη στάση τους απέναντι στο άθλημα ή οτιδήποτε άλλο; Το κάνουν οι οπαδοί που τα κάνουν λαμπόγυαλο;

-Υπουργός: Κοιτάξτε πρέπει να σας πω…

-Δημοσιογράφος: Μοιάζει λίγο με θεωρία του χάους μακριά από μας αλλά…

-Υπουργός: Ως εκπρόσωπο της Πολιτείας τουλάχιστον αυτή η συζήτηση δε με αφορά, σε ότι αφορά το χώρο τον κλειστό του ποδοσφαίρου. Έχουμε δεχτεί ότι το ποδόσφαιρο μπορεί να αυτοδιοικηθεί μέσα από μία διαδικασία η οποία αν θέλετε αγκαλιάζει όλες τις ευρωπαϊκές ομάδες μέσα στο πλαίσιο της UEFA και κατ’ επέκταση της FIFA. Σε αυτό δεν έχουμε απολύτως κανένα πρόβλημα. Εκεί που δεν διοικεί κανείς άλλος το ποδόσφαιρο παρά η Πολιτεία είναι εκεί που το ποδόσφαιρο μπλέκεται με αυτό που λέμε δημόσιο συμφέρον. Δηλαδή, αν κινδυνεύουν ζωές, αν δεν τηρούνται οι νόμοι του κράτους, εκεί η Πολιτεία έχει όχι το δικαίωμα, έχει την υποχρέωση απέναντι σε κάθε πολίτη κυρίως στον κόσμο του ποδοσφαίρου αλλά και σε κάθε άνθρωπο που βρίσκεται έξω από τα γήπεδα, να παρέμβει έτσι ώστε οτιδήποτε γίνεται μέσα στο ποδόσφαιρο, να τηρεί τους νόμους του κράτους. Αυτό είναι τόσο απλό. Αν το καταλάβουμε αυτό το πράγμα και καταλάβουμε ποια είναι τα όρια του καθενός, τότε και το ποδόσφαιρο μπορεί να διοικηθεί από τους ανθρώπους του ποδοσφαίρου και από εκεί και πέρα εμένα ποσώς με ενδιαφέρει αν είναι οι οπαδοί, οι πρόεδροι, η Super League ή η ΕΠΟ. Αυτό που με ενδιαφέρει εμένα είναι ότι οτιδήποτε γίνεται εκεί πέρα δεν πρέπει να γίνεται πέρα από κάποια όρια, διότι αν βγει από κάποια όρια τότε είναι δική μου δουλειά και τότε είναι που η Πολιτεία πρέπει να λάβει τα μέτρα της.

-Δημοσιογράφος: Στο διάλειμμα πιάσαμε την κουβέντα, ακούγεται λίγο σαν καραμέλα το θέμα της Αγγλίας και του τι έγινε στην Αγγλία και που πήγε η βία στα γήπεδα και που μπορεί να τη συναντήσει κανείς. Έχουν πει κάποιοι ότι το περιβόητο πολιτικό κόστος, εγώ μεγάλωσα με αυτό, είμαι 48 χρονών, από τότε που γεννήθηκα ακούω πάντοτε για το περιβόητο πολιτικό κόστος. Υπάρχουν περιθώρια να γίνει κάτι, ξέρω εγώ, ρηξικέλευθο, συγκλονιστικό, έσχατο, ακραίο και να γίνει σύντομα έτσι ώστε να μη φτάνουμε κάθε φορά στην απαγόρευση μετακινήσεων οργανωμένων οπαδών, στο ένα, το άλλο, τα των κεκλεισμένων των θυρών, όλη αυτή την ταραχώδη κατάσταση ακόμη και τη φθορά των περιουσιών για την υπεράσπιση των ανυπεράσπιστων πολιτών όταν γίνεται ένα ματς;

-Υπουργός: Όσο ο ελληνικός αθλητισμός και δη ο επαγγελματικός συμπεριφέρεται με τον τρόπο που συμπεριφέρεται και προτιμάει μικρές ομάδες φανατικών οπαδών αντί να γεμίζουν τα γήπεδα με οικογένειες τότε κι εμείς αναγκαστικά θα πρέπει να ανταποκρινόμαστε στο κλίμα που οι ίδιοι εκπέμπουν. Και προφανώς ένας τέτοιος νόμος αυτό προσπαθεί να κάνει. Αν όμως καταλάβουμε ότι όχι μόνο μπορούμε να είμαστε σαν την Αγγλία, αλλά μπορούμε να είμαστε δέκα φορές καλύτεροι γιατί εδώ γεννήθηκε ο αθλητισμός, διότι εδώ γεννήθηκαν τα ιδανικά που θα έπρεπε να εκπέμπει ο ελληνικός αθλητισμός και αν αρχίσουμε να βλέπουμε ότι από έναν ακοντιστή στο στίβο μέχρι μια επαγγελματική ομάδα ποδοσφαίρου μπορούμε όλοι να συμβάλλουμε στο να χτίσουμε αυτή την εικόνα της Ελλάδος προς τα έξω σε ό,τι αφορά τον αθλητισμό, τότε βεβαίως μπορούμε να συζητάμε πάνω σε μία εντελώς διαφορετική πολιτική βάση και να δούμε τον αθλητισμό οραματικά. Μέχρι τότε όμως έχουμε να αντιμετωπίσουμε συγκεκριμένα προβλήματα, προβλήματα τα οποία βλέπει ο πολίτης κάθε μέρα. Βλέπετε τους αθλητές μας να πιάνονται με αναβολικά, βλέπει τους οπαδούς των ομάδων μας να σκοτώνονται στις εξέδρες. Βλέπει τη διαφθορά να πηγαίνει και να έρχεται μέσα στον ελληνικό αθλητισμό. Συγγνώμη αυτό το πράγμα δεν μπορεί να το ανεχτεί κανένας πλέον, πόσο μάλλον ο κόσμος του αθλητισμού, ο οποίος πλήττεται πιο πολύ από όλους.

-Δημοσιογράφος: Ενδεχομένως το ενδιαφέρον της επόμενης ερώτησης είναι μονομερές. Αφορά στην προκειμένη περίπτωση τον Παναθηναϊκό αλλά επειδή υπήρξε λίγο casus belli, και αυτή η υπόθεση, βγήκε ο Ανατολάκης ο παλαίμαχος παίκτης του Ολυμπιακού και νυν βουλευτής του ΛΑΟΣ και είπε ότι πρόκειται για φωτογραφική διάταξη, αλλά με την ανέχεια που έχει αυτή τη στιγμή ο ελληνικός αθλητισμός, και το ελληνικό κράτος γενικότερα, ενδέχεται να υπάρξουν και άλλες πηγές εσόδων. Υπάρχει κάποια ρύθμιση σε αυτό το νομοσχέδιο, των ξένων επενδυτών, που τόσο πολύ απασχόλησε την κοινή γνώμη εσχάτως;

-Υπουργός: Κατ’ αρχήν μία τέτοια φράση δεν είναι μόνο προσβολή απέναντι σε μένα αλλά στον ίδιο το ρόλο του κοινοβουλίου. Το να θεωρεί κανείς ότι ένα νομοσχέδιο με 52 αν θυμάμαι καλά άρθρα, 52 με 53 γιατί έχουμε αφαιρέσει κάποια, φτιάχτηκε για να κάνει μία φωτογραφική διάταξη πιστεύω ότι είναι τουλάχιστον αστείο. Παρόλα αυτά όμως αυτό που πρέπει όλοι να καταλάβουμε είναι ότι τα πράγματα που είχαν συμβεί στην Ελλάδα για να προστατεύουμε ένα άρρωστο σύστημα πρέπει αυτή τη στιγμή να τα σπάσουμε. Και πιστεύω ότι το να λες ότι δεν μπορεί ένας ξένος να αγοράσει μετοχές της ελληνικής ομάδας είναι μέσα στο πλαίσιο του προστατευτισμού των παραγόντων και όχι μία διάταξη που πρέπει να υπάρχει στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Δε νομίζω ότι μπορούμε να συζητάμε πάνω σε αυτή τη βάση. Πρέπει να συζητάμε πάνω σε μία εντελώς διαφορετική και αυτή αφορά ότι ο αθλητισμός, όπως και ο πολιτισμός και προφανώς ο τουρισμός, έχουν μία τεράστια αναπτυξιακή δυνατότητα στη χώρα μας. Αν αυτά τα πράγματα είναι πάνω στις σωστές βάσεις, μπορούν εκτός του να αναβαθμίζουν την ποιότητα ζωής μας να δώσουν και τρομερά οικονομικά….

-Δημοσιογράφος: Να προσελκύσουν ξένους επενδυτές;

-Υπουργός: Να δημιουργήσουν θέσεις εργασίας, να προσελκύσουν ξένους επενδυτές, να αλλάξει το κλίμα εντελώς. Αυτό που πρέπει να κάνουμε εμείς είναι να αλλάζουμε τις συνθήκες έτσι ώστε όλο αυτά να αρχίσουν να αποφέρουν στον Έλληνα πολίτη και νομίζω ότι αυτή η διάταξη συμβάλλει σε αυτό.

-Δημοσιογράφος: Και την υπόθεση του ντόπινγκ πως την αντιμετωπίζετε; Που είναι παγκόσμιο φαινόμενο. Εγώ μίλησα τις προάλλες, με έναν πρώην πρόεδρο της FINA, της παγκόσμιας ομοσπονδίας κολύμβησης, και μου είπε κάτι που στα αυτιά μου ήχησε πολύ απαισιόδοξα: ότι θα νικάς σε μάχες το ντόπινγκ αλλά τον πόλεμο θα τον παίρνει πάντοτε το ντόπινγκ.

-Υπουργός: Τον πόλεμο δεν θα τον παίρνει πάντοτε το ντόπινγκ. Τον πόλεμο θα τον παίρνουμε πάντοτε εμείς, αλλά θα πρέπει να τον παλεύουμε ειλικρινά σε κάθε μάχη. Για να χρησιμοποιήσω την αναλογία που είπατε. Το ντόπινγκ πιστεύω είναι ένα φαινόμενο το οποίο προσέβαλλε τον Έλληνα πολίτη ίσως πιο πολύ και από τη βία, διότι όλα αυτά που μας γεμίσανε χαρά στο παρελθόν, μας γεμίσανε ερωτηματικά όταν ο ένας αθλητής μετά τον άλλον πιάστηκε ντοπαρισμένος, όταν ομάδες οι οποίες χτίσανε ένα επίπεδο εθνικής υπερηφάνειας…

-Δημοσιογράφος: Η άρση βαρών με τις 11 τιμωρίες.

-Υπουργός: …βρέθηκαν αργότερα να είναι ντοπαρισμένοι και να αποκλείονται ο ένας μετά τον άλλον από τα παγκόσμια πρωταθλήματα. Αν μη τι άλλο αυτό δείχνει ότι ο ελληνικός αθλητισμός έφτασε στα όριά του. Ότι το μοντέλο αυτό έχει ξεφτίσει. Μπορεί να το στήσαμε σε σχέση με τους Ολυμπιακούς και κάποια πράγματα να τα κάναμε σωστά και κάποια πράγματα να τα κάναμε λάθος, η πραγματικότητα τώρα όμως είναι ότι από δω και πέρα, αυτό το οποίο πρέπει να κάνουμε είναι να δουλέψουμε μακροπρόθεσμα. Μέχρι τώρα ήμασταν με την πίεση των Ολυμπιακών Αγώνων, δημιουργήσαμε τις συνθήκες για να πάμε καλά στους Ολυμπιακούς Αγώνες, κάναμε εξαιρετικούς Ολυμπιακούς Αγώνες και Ολυμπιακούς Αγώνες για τους οποίους μπορούμε να είμαστε περήφανοι, τώρα όμως δεν υπάρχουν Ολυμπιακοί Αγώνες μπροστά μας και αυτό το οποίο υπάρχει είναι η ευκαιρία ο ελληνικός αθλητισμός να μπορεί να εκπέμπει προς την παγκόσμια κοινότητα αισιόδοξα μηνύματα τα οποία να προσελκύουν νέους ανθρώπους προς τον αθλητισμό και η Ελλάδα να μπορεί να παίξει ένα τεράστιο ρόλο σε αυτό, ακριβώς επειδή καθόμαστε στην κληρονομιά που έχουμε. Με το μοντέλο λοιπόν του πρωταθλητισμού έτσι όπως ορίστηκε από τους Ολυμπιακούς Αγώνες να έχει τελειώσει, αυτό το οποίο αρχίζουμε και συζητάμε πλέον είναι τι είναι το καινούριο μοντέλο, το οποίο μπορεί να αγκαλιάσει τον ελληνικό αθλητισμό. Και το καινούριο μοντέλο αφορά το πώς θα αθλούνται οι πολίτες, το πώς ο αθλητισμός θα γίνει κάτι το διαφορετικό στην Ελλάδα, το πώς αυτό το οποίο θα είναι ο αθλητισμός στην Ελλάδα θα εκπέμπει κάτι το θετικό προς τα έξω. Το ντόπινγκ είναι ένα κλασσικό παράδειγμα. Αυτή τη στιγμή η Ελλάδα θα μπορούσε να είναι κέντρο αντιντόπινγκ για την ευρύτερη περιοχή. Έχουμε την τεχνογνωσία, έχουμε την υλική υποδομή, έχουμε τα πάντα. Στο καινούριο νομοσχέδιο με μία μικρή αλλαγή που γίνεται ουσιαστικά στο καθεστώς του αντιντόπινγκ…

-Δημοσιογράφος: Πάντως ο Γεωργακόπουλος που διεύθυνε επί πολλά χρόνια το κέντρο αντιντόπινγκ έφυγε. Πήγε στο Κατάρ που ανοίγει δικό του εργαστήριο…

-Υπουργός: Μα προφανώς, αφού χάσαμε τα χρόνια που έπρεπε να έχει στηθεί διαφορετικά αυτή η υπηρεσία, θα χάσουμε και τους ανθρώπους. Αλλά αυτό δε σημαίνει ότι δεν μπορούμε να τους ξανακερδίσουμε. Το ουσιαστικό που πρέπει να θυμόμαστε, είναι ότι αυτό που η Ελλάδα πρέπει να είναι, είναι όχι να κερδίζει μάχη-μάχη το ντόπινγκ αλλά να γίνει ένα κέντρο που θα υπηρετεί όλη την περιοχή για το αντιντόπινγκ και μία χώρα η οποία θα έχει λέγειν για το αντιντόπινγκ στον αθλητισμό.

-Δημοσιογράφος: Αυτό το νέο μοντέλο το οποίο οραματίζεστε, κι εμένα παρεμπιπτόντως μου αρέσει πολύ σαν όραμα αρκεί το όραμα να συνδυάζεται με πρόγραμμα. Αν υποθέσουμε λοιπόν ότι τηρούνται και ότι τηρούνται και το όραμα, και το πρόγραμμα. Πως μπορεί να υλοποιηθεί και να γίνει και αυτή η μεταστροφή από αυτόν τον κακό αθλητισμό που έχουμε, τον καλό αθλητισμό με τις πολλές κακές παρενέργειες του, γιατί κατά βάθος έχουμε καλό αθλητισμό και όλοι τον αγαπάμε τον αθλητισμό, όταν ας πούμε φωνάζουν οι ομοσπονδίες ότι στην ολυμπιακή χρονιά υπάρχει μείωση του προϋπολογισμού 51% κάτω, ότι είναι μόλις στο 0,2% του ετήσιου προϋπολογισμού του κράτους τα χρήματα τα οποία διατίθενται στον αθλητισμό, όταν έχει και ένα θεάρεστο έργο ο αθλητισμός να βγάλει τα παιδιά μας έξω από τις συμμορίες, έξω από τα ναρκωτικά, έξω από τους διάφορους πειρασμούς, έξω από οτιδήποτε κακό μπορεί να τα παρασύρει.

-Υπουργός: Δεν μπορώ να αδικήσω κανέναν ο οποίος αυτή τη στιγμή παραπονιέται για τους προϋπολογισμούς και αντιλαμβάνομαι ότι είναι ο ρόλος της Πολιτείας να ακούσει αυτά τα παράπονα. Το μόνο το οποίο μπορώ να πω είναι ότι αν αυτό που συμβαίνει σήμερα ηχεί άσχημα, και η μείωση των προϋπολογισμών είναι προβληματικό, αυτό το οποίο οφείλουμε να κάνουμε σαν πολιτεία και το μόνο που μπορώ να επικαλεστώ είναι να κοιτάξουμε τα λεφτά που πετάξαμε στο παρελθόν. Είναι τραγικό, ότι φτάσαμε εδώ που φτάσαμε, να μειώνουμε προϋπολογισμούς, διότι τα λεφτά που δώσαμε απλόχερα στο παρελθόν πήγανε σε εντελώς λάθος δραστηριότητες. Και σήμερα, αυτό το οποίο καλούμαστε να κάνουμε τα τελευταία δύο χρόνια, είναι να αναθεωρήσουμε τις προτεραιότητες μας, να δούμε που βάζουμε τα λεφτά, να δούμε που αυτά τα λεφτά πιάνουν τόπο και με βάση τις σωστές επενδύσεις να συντηρήσουμε τις συνθήκες να πάει μπροστά ο αθλητισμός.

-Δημοσιογράφος: Εγώ -με πλήρη συνείδηση ότι δεν με συμφέρει γιατί είμαι άνθρωπος που γαλουχήθηκε μέσα στα σπορ, που γεννήθηκε στα σπορ, που τα αγαπάει πάρα πολύ και που κερδίζει το ψωμί του και το ψωμί των παιδιών του από αυτό το πράγμα- λέω ότι δεν γίνεται σώνει και καλά να έχουμε όλα τα αθλήματα…

-Υπουργός: Όχι, γιατί; Μπορούμε…

-Δημοσιογράφος: …δεν είναι ανάγκη να έχουμε εκατό ομοσπονδίες και να επιχορηγούνται.

-Υπουργός: Ένα λεπτό…

-Δημοσιογράφος: Και το λέω αυτό γιατί μόνο εμείς κι η Κούβα όσο είχε διαρκέσει η έρευνα μου στο Βήμα πριν από δέκα χρόνια είχαμε κρατικοδίαιτο σε τέτοιο βαθμό αθλητισμό. Επιδοτούμενο.

-Υπουργός: Μα ένα λεπτό, το να έχεις τα αθλήματα και να αποφασίσεις σαν Πολιτεία να τα χρηματοδοτήσεις, είναι δύο διαφορετικά πράγματα. Εγώ θα ήθελα να βλέπω ότι στην Ελλάδα αναπτύσσονται όλα τα αθλήματα. Υπάρχουν αθλήματα τα οποία είναι καινούργια και θέλει να τα δοκιμάσει ο κόσμος και μακάρι να είχαν τις επιλογές οι νέοι να δοκιμάσουν και άλλα αθλήματα, είτε παραδοσιακά, όπως το παγκράτιο, είτε καινούργια, όπως το μπέιζμπολ ας πούμε κλπ. Μακάρι ο κόσμος να δοκίμαζε καινούργια πράγματα. Τώρα, σαν Πολιτεία, όμως, το τι επιλέγεις να στηρίξεις είναι διαφορετικό. Εδώ μιλάμε για αθλητική πολιτική. Είναι ένας όρος τον οποίο δεν τον λέγαμε ποτέ. Μέχρι τώρα λέγαμε ότι θα κάνουμε πολιτική πρωταθλητισμού, ότι θα κάνουμε πολιτική τάδε ή δείνα, χτίζαμε στάδια, υποδομές χωρίς να έχουμε τα χρήματα να τα στηρίξουμε. Σήμερα πρέπει να μιλήσουμε για αθλητική πολιτική. Η αθλητική πολιτική αφορά κάτι διαφορετικό. Αφορά το που έρχεται η Πολιτεία να παρέμβει για να κάνει τον αθλητισμό κάτι διαφορετικό. Θα μπορούσε η Πολιτεία να μην παρεμβαίνει πουθενά. Να πει, ότι αφήνω ελεύθερο τον αθλητισμό να αναπτυχθεί και δεν παρεμβαίνω πουθενά και υπάρχουν και πάρα πολλές λογικές που το στηρίζουν αυτό. Εμείς ερχόμαστε και λέμε κάτι άλλο, εμείς ερχόμαστε και λέμε ότι έχουμε μία τεράστια παράδοση, ότι έχουμε μία τεράστια υποχρέωση απέναντι στον παγκόσμιο αθλητισμό να στηρίξουμε αυτό το οποίο σημαίνει ελληνικός αθλητισμός και ερχόμαστε να το κάνουμε και το ερώτημα είναι πως το κάνουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Μέχρι τώρα επιδοτούσαμε με λάθος τρόπο και στέλναμε τα λάθος μηνύματα. Δηλαδή, βλέπαμε κάτι να πηγαίνει λάθος και συνεχίζαμε να του δίνουμε λεφτά. Σήμερα πρέπει να παίρνουμε το ρόλο της Πολιτείας, να κρατάμε τις αποστάσεις μας από τα σπορ, να μην μπαίνουμε μέσα στο αυτοδιοίκητο, αλλά εκεί που παρεμβαίνουμε, να παρεμβαίνουμε έτσι ώστε ο αθλητισμός να αναβαθμίζεται συνέχεια και όχι να υποβαθμίζεται.

-Δημοσιογράφος: Ενδεχομένως είναι τυπικό το ζήτημα, αλλά επειδή και αυτό έχει γίνει αντικείμενο συζήτησης, δίνεται δυνατότητα στις ομοσπονδίες να ξαναπάρουν πίσω τα πρωταθλήματα καταργώντας ουσιαστικά τις Λίγκες; Υπήρξε χθες και μία ανακοίνωση από τον ΕΣΑΚΕ, από τον κ. Οικονομίδη.

-Υπουργός: Κοιτάξτε, πρέπει να σας πω, ότι ελαχίστως απασχολεί την Πολιτεία για το ποιος θα οργανώνει το πρωτάθλημα. Από την ώρα που υπάρχουν οι ομοσπονδίες και υπάρχουν και οι διαδικασίες οι οποίες θέλουν να κάνουν. Αυτό το οποίο, όμως, βρίσκω αδιανόητο σαν εκπρόσωπος της Πολιτείας είναι ότι για ένα θέμα το οποίο αφορά απόλυτα το αυτοδιοίκητο του ποδοσφαίρου, ένα θέμα το οποίο με ένα νόμο του ‘06 κάνουμε απόλυτη παρέμβαση στο αυτοδιοίκητο, κανείς δεν παραπονιέται. Γιατί; Γιατί όλοι έχουν βολευτεί πίσω από αυτά τα θέματα.

-Δημοσιογράφος: Εντάξει, υπάρχει μία φεουδαρχική αντίληψη…

-Υπουργός: Το ζητούμενο αυτή τη στιγμή είναι, οποιοσδήποτε οργανώνει τα πρωταθλήματα, να το κάνει σωστά και η Πολιτεία βεβαίως, μπορεί να έχει ένα λέγειν πάνω σε αυτό χωρίς να λέει ποιος θα το οργανώσει.

-Δημοσιογράφος: Σας αρέσει το Υπουργείο κ. Υπουργέ; Βρίσκεστε εκεί τρία χρόνια, δεν έχετε αντικατασταθεί (γέλια)

-Υπουργός: Τρία όχι, είναι λιγότερο από τρία, αλλά είναι το πιο αισιόδοξο Υπουργείο. Είναι το Υπουργείο στο οποίο κάθε μέρα έρχεσαι σε επαφή με νέους ανθρώπους, με οικογένειες ανθρώπων οι οποίοι παλεύουν έναν πάρα πολύ δύσκολο αγώνα να εδραιωθούν είτε στο χώρο του αθλητισμού, είτε του πολιτισμού, είτε και του τουρισμού ακόμα. Νέοι επιχειρηματίες, άνθρωποι οι οποίοι πραγματικά βλέπουν στην Ελλάδα ό,τι καλύτερο έχει να προσφέρει και κοιτάνε πως θα επενδύσουν πάνω σε αυτό. Αν υπάρχει ένα Υπουργείο το οποίο σε γεμίζει αισιοδοξία, παρά τα όσα προβλήματα συζητάμε σήμερα, αυτό είναι το Υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού. Όποιος έρθει στο Υπουργείο και δει αυτά με τα οποία ασχολούμαστε κάθε μέρα, βλέπει τις τεράστιες δυνατότητες που έχει η χώρα μας, όχι μόνο να βγει από την κρίση αλλά να μην μπει ποτέ ξανά σε μια τέτοια κρίση. Αν μόνο κάνουμε ένα πράγμα, είναι να καταφέρουμε να δίνουμε αξία συνέχεια σε αυτά τα πράγματα που έχουν αξία στη χώρα μας. Τόσα πράγματα απαξιώσαμε τα τελευταία χρόνια, τόσο φθηνό μιμητισμό ακολουθήσαμε, αγοράζοντας τα υλικά αγαθά τα οποία απλώς τα είχαν οι γείτονες ή ακολουθώντας κάτι που μας είπε ένα περιοδικό χωρίς δική μας άποψη, τα τελευταία χρόνια. Τόσο πολύ βυθιστήκαμε μέσα στην ανάγκη μας να καταναλώσουμε που δεν κοιτάξαμε γύρω μας να δούμε τι ήταν αυτό που ήταν όμορφο, άξιο, που άξιζε τον κόπο στη χώρα μας. Ε, το να έχεις την ικανότητα ως Υπουργός να δουλεύεις με πράγματα τα οποία συνέχεια δίνουν αξία στη χώρα μας, είναι ό,τι πιο τιμητικό μπορεί να ζήσει κανείς.

-Δημοσιογράφος: Κάποια στιγμή που θα φύγετε από αυτή τη θέση, τι θα θέλατε να έχετε αφήσει πίσω σας στον τομέα του αθλητισμού; Δηλαδή ποια είναι αυτή η παρακαταθήκη που εσείς θεωρείτε ιερόν και όσιο;

-Υπουργός: Δεν είναι διαφορετικό στο κάθε τι το οποίο διαπραγματευόμαστε αυτή τη στιγμή. Το ουσιαστικό είναι να μεταφέρουμε την προσοχή της Πολιτείας από αυτό το οποίο μέχρι σήμερα μας τράβαγε την προσοχή, που ήταν οι αντιθέσεις, οι κόντρες, ο διχασμός της κοινωνίας μας αν θέλετε και να αρχίσουμε να επενδύουμε ότι έχουμε και δεν έχουμε και δεν είναι μόνο λεφτά, είναι υποδομές, είναι όλα τα άλλα, να αρχίσουμε να επενδύουμε εκεί που γίνεται συλλογική δουλειά, εκεί που ο κόσμος έρχεται μαζί και που δουλεύει μαζί, είτε αυτό είναι στις υγιείς δυνάμεις του αθλητισμού, είτε αυτό είναι σε μια γειτονιά, όπως πρόσφατα κάναμε στην Ακαδημία Πλάτωνος που βλέπεις την κοινωνία να έρχεται μαζί, να δένει μαζί, να ζητάει κάτι καλύτερο. Αν μπορέσουμε και μεταφέρουμε την επένδυση της Πολιτείας από αυτό το οποίο διχάζει σε αυτό το οποίο μας ενώνει, τότε η Πολιτεία έχει τεράστια πολλαπλασιαστικά οφέλη και για την ίδια αλλά και για την κοινωνία. Νομίζω ότι αυτό που κάνουμε στο Υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού , από τότε που ξεκινήσαμε τη δουλειά, είναι συνέχεια να πηγαίνουμε και να επενδύουμε σε ανθρώπους που θέλουν να αλλάξουν τα πράγματα προς το καλύτερο και αν το κάνουμε όλοι αυτό, τότε πιστεύω ότι η κρίση θα μείνει πίσω μας.

-Δημοσιογράφος: Ποιο είναι το τυχερό σας νούμερο;

-Υπουργός: (Γέλια) Αυτό δεν μου το έχουν ξαναρωτήσει, με ρωτάνε συνήθως τι ομάδα είμαι.

-Δημοσιογράφος: Αστειεύομαι, το τυχερό σας νούμερο για να επιλέξουμε και ένα τυχερό νικητή.

-Υπουργός: Τότε να πούμε ένα τυχερό το 78 , έχουμε;

-Δημοσιογράφος: Όχι. Το μισό του;

-Υπουργός: Ωραία, πάρτε το μισό του, το 39.

-Δημοσιογράφος: Υπάρχει και ένα άλλο ζήτημα επίσης, για το ΣΤΟΙΧΗΜΑ μία άλλη κουβέντα που ενδιαφέρει πάρα πολύ κόσμο, ενδιαφέρει επίσης και τα ΜΜΕ η ιστορία αυτή με το ΣΤΟΙΧΗΜΑ και με τις εταιρείες και με τον τρόπο με τον οποίο αυτές διαφημίζονται, υπάρχει από εκείνο το μέτωπο κάποια εξέλιξη;

-Υπουργός: Κοιτάξτε, το ΣΤΟΙΧΗΜΑ, είναι κάτι το οποίο…

-Δημοσιογράφος: Επειδή είναι μια δραστηριότητα κοινή πια για τους…

-Υπουργός: Ναι, το στοίχημα σίγουρα έχει καταφέρει να βάλει καινούργιες διαστάσεις στον αθλητισμό και είναι μία από τις πηγές, αν θέλετε τους λόγους για τους οποίους πολλά πηγαίνουν λάθος στον επαγγελματικό αθλητισμό. Εγώ δεν είμαι έτοιμος να σταματήσω μία δραστηριότητα επειδή έχει και παρενέργειες. Όπως κάναμε και πέρυσι με τα θέματα της βίας, το θέμα δεν είναι πονάει χέρι κόβει χέρι, είναι πραγματικά να επενδύσουμε όλοι μα , αυτοί που νοιάζονται για τον αθλητισμό, γιατί δεν είναι όλοι προφανώς, αλλά αυτοί που νοιάζονται για τον αθλητισμό, αντί να αφήνουμε τους εαυτούς μας να είμαστε έρμαια σε κάποιους ανθρώπους που θέλουν να κερδίσουν από αυτό ή να αναδειχθούν από αυτό, να συσπειρώσουμε τις δυνάμεις μας για να δώσουμε μία άλλη εικόνα για τον αθλητισμό.

-Δημοσιογράφος: Ευχαριστώ πάρα πολύ.

-Υπουργός: Και εγώ σας ευχαριστώ.