Για τον Τουρισμό

«Όπου έχουμε δουλέψει συντεταγμένα μαζί με την Τοπική Αυτοδιοίκηση, με τους φορείς του κλάδου και με τα άλλα Υπουργεία έχουμε καταφέρει να κάνουμε πραγματικά θαύματα και είναι κάτι το οποίο πρέπει να το δει κάθε πτυχή της ελληνικής οικονομίας. Κοιτάμε αυτή τη στιγμή να βγούμε από την κρίση. Ας πάρουμε έναν κλάδο ο οποίος πέτυχε, ας δούμε τι κάναμε εκεί και ας το κάνουμε κι αλλού. Εάν δεν δουλέψουμε συλλογικά κι αν ο καθένας κοιτάει μόνο την πάρτη του, δεν πρόκειται να καταφέρουμε τίποτα».

«Αυτό το οποίο έχουμε προσπαθήσει να κάνουμε σε κάθε περίπτωση είναι να βοηθήσουμε από τη μεριά της Πολιτείας να γίνει ο τουριστικός τομέας πιο ανταγωνιστικός και πρέπει να πούμε πως οι επιχειρηματίες έχουν περάσει ένα πολύ μεγάλο μέρος αυτής της προσπάθειας που έχουμε κάνει σαν Πολιτεία προς τον πελάτη».

Για το ΠΑΣΟΚ

«Το ΠΑΣΟΚ πέρασε δύο πολύ τραυματικά χρόνια για την ιστορία του, γιατί χρειάστηκε να διαχειριστεί μία κατάσταση που απαίτησε κινήσεις που ούτε στο δικό μας το πρόγραμμα είναι, αλλά ούτε και σε κανενός άλλου κόμματος. Μέσα σε αυτή την πορεία έχουν αλλάξει πάρα πολλά και στην ελληνική κοινωνία και στην Ευρώπη. Το ΠΑΣΟΚ, λοιπόν, βγαίνει από αυτή τη διετία σοβαρά τραυματισμένο και με αγωνία να μιλήσει στον ελληνικό λαό. Μέχρι τώρα η συζήτηση εξαντλείται στο ποιος θα είναι αυτός ο οποίος θα εκπροσωπεί το ΠΑΣΟΚ ή θα ηγηθεί του ΠΑΣΟΚ την επόμενη μέρα. Η πραγματική κουβέντα θα έπρεπε να είναι πως θα μιλήσουμε στην κοινωνία. Αν δεν ξέρουμε τι είναι αυτό με το οποίο θα πάμε στην κοινωνία σε αυτές τις εκλογές ή σε όποιες εκλογές μετά, δεν μπορούμε να μιλήσουμε στον κόσμο όποιον και να βάλουμε. Όποιος κι αν είναι ο άνθρωπος ο οποίος θα έρθει, όσο άφθαρτος κι αν είναι, όσο μη κουρασμένος κι αν είναι, όσο κι αν είναι μια λαμπερή προσωπικότητα, εάν δεν πάμε με νέους όρους στην ελληνική κοινωνία, εάν δεν συζητήσουμε με άλλους όρους με την ελληνική κοινωνία, αποκλείεται να ξανασυνδεθούμε με αυτήν».

«Η πραγματική δύναμη που έδωσε ο Ανδρέας Παπανδρέου στο ΠΑΣΟΚ ήταν ακριβώς ότι από τη βάση και πάνω και από πάνω προς τη βάση υπήρχε μια συνεχής επικοινωνία. Η επικοινωνία αυτή δεν υπάρχει σήμερα».

«Όλη η κουβέντα που έχουμε κάνει τα τελευταία δύο χρόνια –κι εκεί έχουμε πολύ μεγάλο μέρος της ευθύνης ως παράταξη- είναι η ελλειμματολογία. Το μόνο το οποίο συζητάμε είναι τι θα κάνουμε με τα ελλείμματα και τι θα κάνουμε με τα χρέη. Αυτό είναι ένα κομμάτι της εξίσωσης και αφορά το που βρίσκεται σήμερα το ταμείο της Ελλάδας. Αυτή τη στιγμή το ταμείο της Ελλάδας είναι μείον και όλος ο κόσμος κοιτάει τι θα γίνει με το πρόβλημα αυτό. Αυτό, όμως, το οποίο θα έπρεπε να μας απασχολεί είναι το πώς μπορεί η ελληνική οικονομία να συνεχίσει να γεμίζει το ταμείο. Κι αυτό, όπως έχουμε πει εκατοντάδες φορές, δεν μπορεί να γίνει μόνο από φόρους. Αυτό θα γίνει όταν η Ελλάδα ξαναγίνει ένας πόλος ανάπτυξης. Και για να γίνει η Ελλάδα πόλος ανάπτυξης πρέπει να αλλάξουν κάποια πράγματα. Στη διετία που πέρασε έχουν αλλάξει πολλά στα οποία δεν έχουμε δώσει αρκετή δημοσιότητα, δεν τα έχουμε συζητήσει αρκετά. Για παράδειγμα, συζητούσαμε για τον Καλλικράτη και τον κοιτούσαμε σαν έναν τρόπο με τον οποίο θα μειώσουμε το κόστος της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Δεν είναι αυτή η δύναμη του Καλλικράτη. Η δύναμη του Καλλικράτη είναι ότι η εξουσία πάει πιο κοντά στον πολίτη κι ότι ο πολίτης μπορεί να συμβάλλει στο αναπτυξιακό πρόγραμμα της περιοχής του. Ήταν στο πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ το ενιαίο μισθολόγιο, ήταν στο πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ το άνοιγμα των επαγγελμάτων και ήταν διότι αυτά τα μέτρα δίνουν την ευκαιρία στην οικονομία να γίνει αναπτυξιακή».

Για το τραπεζικό σύστημα

«Οι θέσεις που έχουν αναπτυχθεί για το ΠΑΣΟΚ είναι με βάση ένα τραπεζικό σύστημα το οποίο λειτουργούσε, όπως λειτουργούσε. Σήμερα έχουμε δει όλες τις αδυναμίες αυτού του τραπεζικού συστήματος. Σε ένα πεδίο το τραπεζικό σύστημα παραμένει εντελώς ρουσφετολογικό και για να πάρεις δάνειο δεν αρκεί να είσαι καλός επιχειρηματίας αλλά να έχεις καλές σχέσεις κ.ο.κ. Και σε ένα άλλο επίπεδο έχει γίνει διεθνώς το τραπεζικό σύστημα ένας μεγάλος τζόγος. Λοιπόν, αυτό το πράγμα αναπτυξιακό δεν μπορεί να είναι».

Για το δημοψήφισμα

«Αρνούμαι να δεχθώ ότι το δημοψήφισμα δεν έπρεπε να μπει επάνω στο τραπέζι. Η χρονική στιγμή που έγινε αυτό και το πώς έγινε αυτό σηκώνει πάρα πολλή κριτική και είμαι έτοιμος να την κάνω. Αλλά το να λέμε ότι ένα δημοψήφισμα το οποίο ζητάει τη γνώμη του ελληνικού λαού πρέπει να σταματήσει, αυτό με ανησυχεί πολύ περισσότερο. Τη συμφωνία θα την τηρήσει ή θα την αναιρέσει ο ελληνικός λαός. Δεν είναι μόνο θέμα πολιτικής ηγεσίας. Και όσο περισσότερο τέτοιες αποφάσεις απομονώνονται στο επίπεδο της πολιτικής ηγεσίας, τόσο χειρότερα αποκόπτεται η ηγεσία από τη βάση. Το γεγονός ότι είπε ο κ. Παπανδρέου ότι εδώ πρέπει να μιλήσει και ο ελληνικός λαός δεν είναι καθόλου αρνητικό. Αρνητικό κι επικίνδυνο είναι όταν κάποιοι λένε ότι εμείς τον ελληνικό λαό δεν τον ρωτάμε».