Αλλάξτε τις ρυθμίσεις των cookies για να δείτε το video

Για το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

Φίλες και φίλοι,

Θα ήθελα να συγχαρώ τους ανθρώπους του Φεστιβάλ για την δουλειά που έκαναν φέτος. Απέδειξαν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο ότι η ποιότητα μιας δουλειάς εξαρτάται από τους ανθρώπους που την κάνουν και την αφοσίωσή τους στον σκοπό τους.

Οι άνθρωποι του φεστιβάλ δούλεψαν κάτω από εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες,  που θα έκαναν πολλούς να τα παρατήσουν. Και έβγαλαν πέρα ένα πολύ σημαντικό έργο.

Δεν ήταν τόσο η έλλειψη χρημάτων ούτε η έλλειψη ανθρώπων

που δυσκόλεψε το έργο τους, όσο η έλλειψη σεβασμού από κάποιους ανθρώπους. Ακόμα και από κάποιους που κάποτε τους στήριζαν.

Διότι για πολλούς το Φεστιβάλ είχε τελειώσει. Και όταν κάτι μοιάζει να τελειώνει χάνει την αυλή και τους αυλοκόλακές του.

Μετά από τα 50α του γενέθλια, το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης επιβαρυμένο με σημαντικά χρέη και με την κατάσταση της οικονομίας σε οριακό σημείο,

κινδύνευε να μην γιορτάσει τα πεντηκοστά πρώτα του γενέθλια.

Σε τέτοιες αντίξοες συνθήκες, η μεγαλύτερη πρόκληση για έναν δημιουργό είναι να βρει όρεξη να δουλέψει. Οι άνθρωποι του φεστιβάλ βρήκαν την όρεξη να δουλέψουν, συνέχισαν να παλεύουν και έκαναν αξιοζήλευτη δουλειά.

Κατάφεραν να κάνουν περισσότερα με λιγότερα. Έφεραν εκπληκτικές ταινίες, γέμισαν τις αίθουσες και κράτησαν το φεστιβάλ σε ένα επίπεδο που έχουμε καιρό να το δούμε.

Το Φεστιβάλ είναι βαθιά συνδεδεμένο με την ιστορία αυτού του τόπου: Της πόλης της Θεσσαλονίκης. Οι άνθρωποι του φεστιβάλ κατάφεραν να ολοκληρώσουν το έργο τους με επιτυχία  γιατί πίστεψαν στη δουλειά τους, γιατί πίστεψαν στην προσωπικότητα και την επιμονή του Δημήτρη Ειπίδη και γιατί πίστεψαν στην σημασία του θεσμού για την Θεσσαλονίκη.

Κατάφεραν να βρουν τις δικές τους δυνάμεις, να κινητοποιήσουν τις δυνάμεις της πόλης, και να πείσουν ότι το όραμά τους για ένα ουσιαστικό και ποιοτικό φεστιβάλ μπορούσε να γίνει πράξη.

Αλλά δεν ήταν μόνο αυτό. Και το περιβάλλον της πόλης συνέβαλε στην επιτυχία του εγχειρήματος. Ενώ το κλίμα στο φεστιβάλ ξεκίνησε βαρύ, το κλίμα στην πόλη άλλαζε. Οι τελευταίες εκλογές έφεραν έναν φρέσκο αέρα που καιρό είχε να αισθανθεί η Θεσσαλονίκη.  Δεν ήταν τόσο οι προσωπικότητες που ήρθαν και αυτές που έφυγαν που έκαναν τη διαφορά, αν και πιστεύω βαθύτατα στην δύναμη του Γιάννη Μπουτάρη να φέρει μια ουσιαστική αλλαγή στην Θεσσαλονίκη.

Αυτό που έκανε την πραγματική διαφορά είναι το έκδηλο συναίσθημα στην Θεσσαλονίκη ότι, τώρα πια, όλα είναι δυνατά.

Ότι δεν υπάρχει πια τίποτα που αυτή η πόλη δεν μπορεί να πετύχει. Ένα συναίσθημα που κατάφερε να συνεπάρει τους νέους.  Κυρίως τους νέους δημιουργούς που θέλουν να δουν την πόλη τους να τους αγκαλιάζει και πάλι.

Στην αλλαγή του κλίματος συνέβαλλε και η επιστροφή των Ελληνικών ταινιών στην Θεσσαλονίκη. Μετά από ένα χρόνο διαμαρτυρίας για τα τεκτενόμενα στον χώρο του κινηματογράφου, οι Έλληνες δημιουργοί επέστρεψαν στον φυσικό τους χώρο. Αυτή τους η κίνηση βοήθησε ουσιαστικά τον θεσμό αλλά και τους ανθρώπους του φεστιβάλ να πάρουν δυνάμεις.

Σε δύο μέρες ξεκινάει η συζήτηση στην Βουλή για το νέο νομοσχέδιο.  Θέλω να πιστεύω, ότι το νομοσχέδιο δεν θα ψηφιστεί επί της αρχής μόνο από την πλειοψηφία του Ελληνικού κοινοβουλίου, αλλά και από την πλειοψηφία των κομμάτων που εκπροσωπούνται στο Ελληνικό κοινοβούλιο.

Δεν θα είναι μόνο επιβεβαίωση μιας ουσιαστικής δουλειάς που έχουμε κάνει, ούτε μόνο η ένδειξη ότι σε ορισμένα πράγματα που αξίζουν μπορούμε όλοι να συμφωνήσουμε στην πολιτική,

αλλά και το σήμα ότι κάτι μπορεί να αλλάξει στον χώρο του Πολιτισμού.

Αυτό που θα ήθελα να ξεκαθαρίσω από αυτό το βήμα είναι ότι το νομοσχέδιο δεν σχεδιάστηκε για να αποκλείσει κανέναν δημιουργό.  Αυτό άλλωστε θα φανεί και στην πορεία. Αλλά για να αναδείξει εκείνους που είναι υπεύθυνοι να λογοδοτούν στον Έλληνα φορολογούμενο για τις επιλογές τους χωρίς να τις κρύβουν πίσω από το παραβάν μιας αόριστης συνευθύνης.

Αυτό που απέδειξαν οι άνθρωποι του φεστιβάλ είναι ότι μπορούμε να αλλάξουμε αντιλήψεις, ότι τα χρήματα δεν προσδίδουν από μόνα τους ποιότητα.Και σε αυτή την αντίληψη στηρίζεται και το εγχείρημα που έχουμε μπροστά μας. Τόσο στο Φεστιβάλ, όσο και σε όλους τους χώρους του πολιτισμού.

Θα έλεγα και στην χώρα. Για πολύ καιρό πορευτήκαμε ασπαζόμενοι την ιδέα ότι η εξαγορά της χλιδής σημαίνει και διασφάλιση της ποιότητας. Αλλιώς δεν μπορεί να εξηγηθεί το γεγονός ότι δημιουργήσαμε τόσο μεγάλο κόστος και παράξαμε τόσο μικρό αποτέλεσμα.

Η χλιδή δεν είναι από μόνη της απαγορευτική για την ποιότητα.  Υπάρχουν φορές που την επιβεβαιώνει. Αυτό που είναι όμως σίγουρο, είναι ότι η χλιδή δημιουργεί τις συνθήκες μέσα στις οποίες η ποιότητα υποχωρεί. Διότι αδυνατίζει τον ρόλο της φαντασίας. Και άρα αδυνατίζει την σημασία της ανθρώπινης δημιουργίας.

Όταν κάποιος αισθάνεται ότι με τα χρήματα αγοράζει ποιότητα

δεν αισθάνεται ότι χρειάζεται να επενδύσει στις δικές του δυνάμεις, στην δική του φαντασία, στην δική του αγάπη για τη δουλειά που έχει να κάνει. Και τότε η ποιότητα πεθαίνει.

Οι άνθρωποι του φεστιβάλ βασίστηκαν στην πεποίθηση ότι την ποιότητα την εξασφαλίζουν οι άνθρωποι. Και αφοσιώθηκαν με όλες τους τις δυνάμεις στο έργο που είχαν να φέρουν σε πέρας. Και γι’ αυτό και πέτυχαν.

Αυτός είναι και ο λόγος που και εμείς αποφασίσαμε να επενδύσουμε σε αυτούς. Αποφασίσαμε την άμεση οικονομική ενίσχυση του Φεστιβάλ. Όχι μόνο για να αποπληρώσει κάποιες από τις υποχρεώσεις του αλλά και σαν αναγνώριση της ανθρώπινης προσπάθειας που έγινε εδώ.

Είναι το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε για να διασφαλίσουμε το μέλλον του, τους ανθρώπους του και την σχέση του με την πόλη. Προφανώς, κανείς δεν μπορεί να ξέρει τι επιφυλάσσει το μέλλον.  Οι συνθήκες δεν είναι εύκολες και απαιτούν θυσίες και δύσκολες αποφάσεις.

Όμως αν κανείς αφουγκραστεί, θα ακούσει ότι κάτι αλλάζει.

Οι δυνάμεις της δημιουργίας ξαναβρίσκουν τον φυσικό τους χώρο έκφρασης. Που είναι η πατρίδα τους. Αν θέλουμε να διασφαλίσουμε την ποιότητα σε ότι κάνουμε θα πρέπει να εξασφαλίσουμε και τον ζωτικό χώρο για την ανάπτυξή της.

Αλλιώς θα συνεχίσουμε να διώχνουμε τις δημιουργικές μας δυνάμεις και θα αναγνωρίζουμε το έργο τους μόνο όταν θα επιστρέφουν θριαμβευτικά από το εξωτερικό. Αν όμως καταφέρουμε να τους δώσουμε τον χώρο να αναπτυχθούν εδώ, να δημιουργήσουν εδώ και να εκτιμηθούν εδώ, θα διασφαλίσουμε ότι εμείς πρώτοι θα δώσουμε αξία στην  δημιουργία. Και με τον τρόπο αυτό θα προσθέσουμε ποιότητα και στην δική μας ζωή.

Σας ευχαριστώ.