Αγαπητές και αγαπητοί συνάδελφοι, το μεγαλύτερο αντικίνητρο που αποθαρρύνει τα έργα που αφορούν άτομα με αναπηρία είναι το κόστος. Όλες οι Κυβερνήσεις και οι δημοτικές αρχές ισχυρίζονται ότι θέλουν να κάνουν περισσότερα για τα άτομα με αναπηρία αλλά δεν έχουν τα χρήματα.

Είμαι σίγουρος κ. Δήμαρχε, ότι αν αύριο ζητούσατε ένα γενναίο ποσό, για να κάνετε όλα τα κτήρια του Δήμου προσβάσιμα, αν ζητούσατε να γίνουν όλοι οι αρχαιολογικοί χώροι προσβάσιμοι, αν ζητούσατε προϋπολογισμό για την εξυπηρέτηση κωφών, αυτό θα εισπράττατε ως απάντηση.

Υπάρχουν όμως δύο επιχειρήματα που πιστεύω πως μπορούν να βοηθήσουν. Το πρώτο είναι προφανές. Aν κάνετε την πόλη καλύτερη για ΑΜΕΑ, τότε θα την κάνετε καλύτερη για όλους. Αν ελέγξετε καλύτερα τη στάθμευση, θα διασχίζουν πιο εύκολα και τα αμαξίδια και τα καροτσάκια. Αν μειώσετε τους ηχητικούς και οπτικούς θορύβους, δεν θα βοηθήσετε μόνο τις οικογένειες που έχουν παιδιά στο φάσμα του αυτισμού, αλλά και όλους τους ηλικιωμένους, άρρωστους και ευαίσθητους συμπολίτες μας. Αν μαζέψετε τα τραπεζοκαθίσματα, δεν θα σας ευγνωμονούν μόνο οι τυφλοί, αλλά και κάθε κάτοικος που θέλει να περπατάει στην πόλη με παρέα. Με άλλα λόγια, μια πόλη φιλική για ΑΜΕΑ, είναι καλή για όλους.

Αλλά θα σας δώσω και ένα επιχείρημα, που μπορεί να βοηθήσει την πόλη, να διασφαλίσει τα απαραίτητα κονδύλια. Η μεγαλύτερη αύξηση τουριστών στην πόλη θα είναι τρίτης ηλικίας. Πριν από 10 χρόνια είχα επισκεφθεί την Αμερικανική Ένωση Συνταξιούχων, διότι ήθελαν να θέσουν ως προτεινόμενο προορισμό την Αθήνα και την Ελλάδα. Μου είχαν προωθήσει μια λίστα από 40 κριτήρια που έπρεπε να πληροί ο προορισμός για να είναι προτεινόμενος. Ενώ, τουλάχιστον 30 αφορούσαν την προσβασιμότητα, αλλά και τα υπόλοιπα ήταν κριτήρια που έκαναν την πόλη καλύτερη. Δημόσιες τουαλέτες, σκίαση και νερό, καθίσματα (δημόσια όχι για καφέ) μέσα και έξω από τους αρχαιολογικούς χώρους, στάσεις ταξί και λεωφορείων κοντά σε προορισμούς, δημόσιες συγκοινωνίες. Και ίσως το πιο σημαντικό, υγειονομική περίθαλψη και τήρηση του νόμου.

Η ιδέα παραμένει ενδιαφέρουσα. Αν θέλουμε οι άνθρωποι τρίτης ηλικίας να φεύγουν από εδώ χαμογελαστοί, καλό είναι να επενδύουμε σε όλους εκείνους που κάνουν την πόλη καλύτερη. Και επειδή, σας αρέσει να τα ακούτε με επιχειρηματικούς όρους, όταν μιλάμε για επενδύσεις εννοούμε επενδύσεις με αληθινούς, ρευστούς και μετρήσιμους όρους.

Αναφορικά με τον προγραμματισμό θα πρέπει επίσης να σας θυμίσω, ότι μπαίνουμε στη θερινή περίοδο και είναι ευκαιρία να συντηρήσουμε και να βελτιώσουμε τις σχολικές υποδομές του Δήμου. Πληθώρα καταφθάνουν τα αιτήματα από τους Συλλόγους Γονέων και Κηδεμόνων. Δεν εννοώ μόνο τη μετεγκατάσταση του Καλλιτεχνικού Σχολείου στο κτήριο της οδού Πρασσά, που έχει μετατραπεί σε «γεφύρι της Άρτας», αλλά και τον σχεδιασμό που είχατε υποσχεθεί, ώστε να έχουμε μόνιμες λύσεις για την υποχρεωτική δίχρονη προσχολική εκπαίδευση. Τις επισκευές που υποσχεθήκατε στο 73ο Δημοτικό Σχολείο και στο 9ο Γυμνάσιο/Λύκειο που θα ξεκινούσαν μέσα στο Πάσχα, αλλά οι Σύλλογοι Γονέων και Κηδεμόνων της 3ης Δημοτικής Κοινότητας καταγγέλλουν ότι ακόμη δεν έχουν πάει τεχνικά συνεργεία, για να εκτιμήσουν έστω την κατάσταση. Τις απαραίτητες εργασίες στο 11ο, στο 60ο και στο 62ο Δημοτικό Σχολείο, καθώς και στο Μουσικό Σχολείο, για τα οποία ζητούν την αρωγή σας οι Σύλλογοι Γονέων και Κηδεμόνων της 4ης Δημοτικής Κοινότητας. Μιλάω και για τα αναγκαία έργα στον αύλειο χώρο του 27ου και του 30ου Δημοτικού Σχολείου, της 6ης Δημοτικής Κοινότητας ώστε να μην έχουμε ατυχήματα.