-Ο κ. Μητσοτάκης έχει επιλέξει με τις πράξεις του να βάλει μία βόμβα στα θεμέλια του πολιτικού συστήματος. Από την ώρα που παρακολουθεί είτε ο ίδιος, είτε το γραφείο του τηλέφωνα πολιτικών του αντιπάλων, δημιουργείται ένα μεγάλο ερωτηματικό στο πώς μπορεί κάποιος να συνεργαστεί μαζί του. Ακόμα και αν είναι αλήθεια ότι δε γνώριζε για τις υποκλοπές ο κ. Μητσοτάκης, γιατί δεν άφησε να λάμψει η αλήθεια; Σε μία ενδεχόμενη συνεργασία του με τον κ. Βελόπουλο για παράδειγμα, πώς θα ξέρουμε ότι αυτή είναι προϊόν πολιτικής σύγκλισης και όχι εκβιασμού, επειδή ο κ. Μητσοτάκης ξέρει κάτι για τον κ. Βελόπουλο που εμείς δεν το ξέρουμε; Αυτό το ερώτημα δηλητηριάζει την πολιτική ζωή του τόπου, γιατί βασικό στοιχείο οποιαδήποτε σχέσης ή συνεργασίας είναι η εμπιστοσύνη.

-Ο κ. Τσίπρας προσπαθεί να γίνει «Ανδρέας Παπανδρέου», αλλά δυστυχώς για τον ίδιο και για τη χώρα δεν το καταφέρνει, διότι δεν έχει το υπόβαθρο. Το υπόβαθρο του Ανδρέα Παπανδρέου βασίστηκε σε μία γνώση μεγάλων θεμάτων τα οποία είχαν άμεσο αντίκτυπο στην πολιτική ζωή του τόπου. Είχε βαθιά αγάπη για την Ελλάδα, για την ελληνική κοινωνία, για την Ελληνίδα και τον Έλληνα, η οποία τον οδήγησε να αναπτύξει σοβαρές προτάσεις που ακόμα και σήμερα είναι επίκαιρες. Αυτήν τη δυνατότητα δεν την έχει ο κ. Τσίπρας και φάνηκε τόσο από τον τρόπο που κυβέρνησε, όσο και από τον τρόπο που σήμερα συνθέτει το πρόγραμμά του. Παραμένει ένας άνθρωπος εμπνευσμένος από τη Νομενκλατούρα της Αριστεράς, η οποία πιστεύει ότι μία μικρή ομάδα ανθρώπων, πρέπει να αποφασίζει για τη χώρα.

Ο Ανδρέας Παπανδρέου πίστευε ότι η Δημοκρατία πρέπει να πάει στη βάση. Οι τομές που έγιναν σε βασικά θέματα, κατά τη διάρκεια της Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, ενδυνάμωσαν τη Δημοκρατία στην Τοπική Αυτοδιοίκηση αλλά και θέματα ελέγχου εξουσίας, όπως η Διαύγεια. Είναι πολιτικές, οι οποίες έχουν ως προτεραιότητα τον έλεγχο της εξουσίας στο κέντρο και τη μεταφορά της εξουσίας, όσο πιο κοντά γίνεται, στη βάση. Αυτού του επιπέδου Δημοκρατία δεν έχει γίνει από τότε και δεν έχει αναπτυχθεί ποτέ από τον ΣΥΡΙΖΑ, ως πραγματική έννοια, διότι όχι μόνο δεν έδωσε εξουσία στους φορείς και στους θεσμούς, αλλά προσπάθησε να τους χειραγωγήσει.

-Προοδευτική λύση μπορεί να υπάρξει. Μπορεί να υπάρξει μία συνεργασία πάνω στη βάση αρχών οι οποίες θα ξεκινήσουν από ένα πρώτο δεδομένο, την αποσυγκέντρωση της εξουσίας. Η εξουσία στην Ελλάδα δεν μπορεί να συνεχίσει να βαίνει, όπως βαίνει σήμερα. Η Νέα Δημοκρατία υποφέρει από δύο μεγάλα γεγονότα, τα Τέμπη και τις υποκλοπές. Και τα δύο είναι αποτέλεσμα μιας ανέλεγκτης εξουσίας, η οποία βλέπουμε ότι έχει φτάσει στα όριά της πλέον. Αυτό το πολιτικό σύστημα είναι βαθύτατα άρρωστο και αν δεν κάνουμε μία σοβαρότατη αλλαγή του, δεν πρόκειται η χώρα να πάει μπροστά.

-Η Τοπική Αυτοδιοίκηση έχει ωριμάσει περισσότερο απ’ ότι έχει ωριμάσει το πολιτικό σύστημα τα τελευταία χρόνια κι ας έχει λιγότερη εξουσία. Έχει δύο χαρακτηριστικά που δεν έχουν οι Υπουργοί. Πρώτον, ο Δήμαρχος περπατά μέχρι το σπίτι του και εκεί λογοδοτεί, για παράδειγμα, στα καφενεία της περιοχής του. Δεύτερον, ανταγωνίζεται τον άλλον Δήμαρχο, διότι δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι «αυτά δε γίνονται», γιατί η απάντηση που θα λάβει θα είναι ότι «βεβαίως και γίνονται, ο διπλανός Δήμαρχος τα κάνει». Έχει ωριμάσει η αντίληψή μας για την εξουσία, έχει ωριμάσει το πολιτικό σύστημα και πρέπει να κάνουμε αυτού του είδους τις μεταρρυθμίσεις.

Παρακάτω μπορείτε να ακούσετε ολόκληρη τη συνέντευξή μου στην Πρωινή Ζώνη του Action24 με τους δημοσιογράφους Γιώργο Κακούση και Αννα Λιβαθινού.

https://youtu.be/5SO7QBJ2WcM