-Όσον αφορά το βίαιο περιστατικό που συνέβη χθες (24/04/24) στη Βουλή, το καλύτερο ερώτημα που πρέπει να θέσουμε είναι το «από πού ξεκινήσαμε;» Καταρχάς, είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο στο Κοινοβούλιό μας μετά από 50 χρόνια Δημοκρατίας. Πρέπει να καταλάβουμε ότι αυτό, δεν είναι κάτι που συμβαίνει κάθε μέρα. «Σπάει» την πραγματικότητα του ελληνικού Κοινοβουλίου. Τέτοια φαινόμενα έχουν συμβεί σε ανατολικές χώρες, αλλά στις δυτικού τύπου προηγμένες χώρες δεν είχε συμβεί ποτέ. Πόσο μάλλον στην Ελλάδα που η γενική διάθεση της Ελληνίδας και του Έλληνα είναι να μην είμαστε βίαιοι άνθρωποι. Δεν είμαστε βίαιος λαός. Αυτό, όμως, που βλέπουμε εδώ, το οποίο είναι απολύτως κατακριτέο, αντικατοπτρίζει τα φαινόμενα βίας μέσα στην κοινωνία, όπως την οπαδική βία και τις γυναικοκτονίες. Συμβαίνουν συνέχεια πλέον και ένα Κοινοβούλιο δεν είναι ποτέ ανεξάρτητο από αυτό που συμβαίνει μέσα στην κοινωνία.

-Σε ένα βαθμό μπορεί να είναι το τελευταίο «ανάχωμα», αλλά εδώ η Βουλή βιώνει για πρώτη φορά ουσιαστικά, κάτι το οποίο η ελληνική κοινωνία και ειδικά η κοινωνία της Αθήνας και των αστικών κέντρων, το ζει πολύ έντονα. Το να συνειδητοποιήσουμε τα φαινόμενα βίας που βλέπουμε μέσα στην κοινωνία από πού προέρχονται, θα είναι ιδιαίτερα εποικοδομητικό για να αντιμετωπίσουμε τα αίτια και τα συμπτώματά τους.

-Αυτά τα φαινόμενα βίας είναι φαινόμενα τα οποία τα βλέπουμε πάντα σε κοινωνίες όπου διευρύνονται οι ανισότητες. Μην εστιάζουμε μόνο στις εισοδηματικές ανισότητες, που είναι ήδη πολύ σημαντικές. Υπάρχει ανισότητα στον πλούτο και στην πρόσβαση στην εξουσία.  Δηλαδή η υπόσταση του πολίτη στην Ελλάδα, εξαρτάται από την οικονομική του κατάσταση και από το με ποιον έρχεται σε επαφή. Είναι ένα σύστημα καθόλα αντιδημοκρατικό. Η έννοια της Δημοκρατίας, είναι ότι όλοι έχουμε την ίδια πρόσβαση στην εξουσία και ότι όλοι αναπτυσσόμαστε μαζί, ότι δεν αφήνουμε κομμάτι ολόκληρης της κοινωνίας πίσω. Όσο, όμως, δεν πράττουμε με αυτόν τον τρόπο, τότε η βία θα γεννηθεί μέσα στην κοινωνία και, αργά ή γρήγορα, θα προκύπτουν τέτοια επεισόδια.

-Έτσι ξεκίνησε και το φαινόμενο της Χρυσής Αυγής. Αυτό, συνεχίζεται και μέσα στην οικονομική κρίση και μέσα στην πανδημία, όπου κάποιοι «διασκέδαζαν», ενώ άλλοι τηρούσαν το νόμο. Αυτές οι εικόνες που εισπράττει ο κόσμος, ότι κάποιοι είναι σε ευνοϊκότερη κατάσταση από άλλους, δεν βοηθούν στο να δημιουργείται ένα αίσθημα κοινωνικής συνοχής και χωρίς αυτό, εμφανίζεται η βία σε διάφορες μορφές.

-Καθώς το ΠΑΣΟΚ παρουσιάζεται τρίτο στις δημοσκοπήσεις, αναμφίβολα, το δικό μας έργο είναι πολύ δύσκολο. Όταν ένα κράτος τρέφει το κλίμα της ανισότητας, το οποίο βλέπουμε αυτή τη στιγμή, ο κόσμος κοιτάζει προς δύο πλευρές: Αυτόν που του υπόσχεται ένα κράτος που λειτουργεί για όλους και αυτόν που υποστηρίζει πως αυτό είναι αδύνατο και πρέπει να διαλυθούν τα πάντα. Η εύκολη οδός είναι η δεύτερη. Το δύσκολο έργο, είναι να πείσουμε ότι εμείς μπορούμε να χτίσουμε ένα καλύτερο κράτος, το οποίο να λειτουργεί για όλους και να αμβλύνει αυτές τις ανισότητες. Αυτό, χρειάζεται πολύ συστηματική δουλειά, δηλαδή δουλειά στους δρόμου και επανάληψη των ίδιων πραγμάτων ξανά και ξανά.  Επίσης, καλούμαστε να πείθουμε ότι εμείς μπορούμε να το κάνουμε πράξη. Αυτή είναι η δική μας πρόκληση μέχρι τις εκλογές. Είναι ελπιδοφόρο το ότι ο χρόνος μετά το Πάσχα και μέχρι τις εκλογές είναι συμπυκνωμένος και μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα, τα αυτιά του κόσμου είναι πολύ πιο ευαίσθητα σε θετικά μηνύματα.

-Ο κος Ανδρουλάκης δήλωσε πως αν δεν πάρουμε τη δεύτερη θέση, θα έχουμε ηττηθεί. Δεν θα διαφωνήσω μαζί του. Θεωρώ όμως, ότι αυτήν την ώρα, πρέπει να αξιοποιήσουμε το χρόνο μας στους δρόμους με τον λαό, καθώς και στα ΜΜΕ, ώστε να μεταδώσουμε ότι είναι κρίσιμες οι εκλογές. Γιατί η Ευρώπη, όπως και η Ελλάδα, έχει ένα δίλημμα αυτή τη στιγμή, για το αν θα οδεύσει προς μια σοβαρή ενοποίηση.

Θα χτίσουμε μια Ευρώπη που δουλεύει για όλους ή θα την αφήσουμε στην Ακροδεξιά, η οποία θέλει να την απομυζήσει για δικό της όφελος; Είναι πολύ μεγάλη ευκαιρία για εμάς, να δηλώσουμε ότι χρειαζόμαστε μια Ευρώπη που δουλεύει για όλους, ότι ξαφνικά, υπάρχουν πολύ ισχυρές φωνές μέσα στην Ευρώπη που λένε ότι υπάρχει ελπίδα και ότι πρέπει να δουλέψουμε προς αυτή την κατεύθυνση και να πολιτικοποιήσουμε βαθιά τις εκλογές. Όσο αποδοτικότερα πείσουμε τον κόσμο ότι η ψήφος μετράει, θα καταφέρουμε να έχουμε λιγότερη αποχή και καλύτερα αποτελέσματα.

– Στο κατά πόσο η επιλογή του κου Ζαγοράκη είναι μία ορθή κίνηση, καθώς προέρχεται από το κυβερνόν κόμμα, οι άνθρωποι και οι προτάσεις των κομμάτων πολύ συχνά μπλέκονται.  Πολύ συχνά, θα ακούσουμε μια πρόταση που θα την κάνουν πολλά κόμματα. Προτείνοντας Νομοσχέδια στα οποία συμφωνούμε, δεν σημαίνει ότι η στόχευσή μας είναι η ίδια. Είναι άλλο ένα κόμμα το οποίο μπαίνει με διάθεση να απομυζήσει την Ευρώπη, άλλο ένα κόμμα το οποίο θέλει να τη δυναμώσει.

-Αυτό που έχει αξία σήμερα, είναι το τι θα επιλέξει ο κόσμος. Ο κος Ζαγοράκης, αν ψηφιστεί, δεν θα είναι επειδή ήταν αρχηγός της εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου του 2004. Κάποιοι άνθρωποι μπορεί να θεωρούν ότι εκπροσωπεί καλά την Ελλάδα. Αυτό θα φανεί στην πορεία, αλλά τουλάχιστον, υπάρχει μια διαδραστική σχέση μεταξύ του κόμματος και των υποψηφίων. Πρέπει όλοι οι υποψήφιοι να βγουν έξω να μιλήσουν για τη δύναμή μας να αλλάξουμε την Ευρώπη. Κάθε μέρα από δω και πέρα, θα έχουμε την ευκαιρία να μιλήσουμε στους ανθρώπους για το ότι οι εκλογές μετράνε, διότι αν ψηφίσουν ένα κόμμα που θα χτίσει την Ευρώπη, τότε η Ευρώπη που θα φτιάξουμε, θα είναι πιο δυνατή για όλους μας, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας. Αλλιώς θα μείνουμε πάλι μόνοι μας, όπως ήμασταν παλιά, όπου τα πράγματα ήταν πολύ δυσοίωνα για τη χώρα.

-Στο θέμα της ακρίβειας και της διαχείρισής της από την Κυβέρνηση, δεν είναι μόνο ότι πέρασε ο χρόνος. Άλλαξε και ο Υπουργός. Ο κος Γεωργιάδης έλεγε ότι δεν υπάρχει ελληνική αισχροκέρδεια. Ο κος Σκρέκας λέει ότι υπάρχει. Η Κυβέρνηση θα έπρεπε να λάβει μία απόφαση.

Μετά από 4 χρόνια ο Πρωθυπουργός δηλώνει πως η Ελλάδα δε θα γίνει «μπανανία» των πολυεθνικών, ενώ η μάχη με την ακρίβεια χάθηκε από τους πρώτους μήνες. Εμείς, από τότε που είχαν μπλοκάρει οι εφοδιαστικές αλυσίδες, πολύ πριν τον πόλεμο στην Ουκρανία, υποστηρίζαμε ότι έπρεπε να παρθούν μέτρα, όπως οι έλεγχοι. Είναι το πιο σημαντικό, διότι έτσι, αυξάνονται οι τιμές πιο αργά και πέφτουν πιο γρήγορα.

-Τώρα γίνονται έλεγχοι, αλλά είναι αργά. Οι τιμές είναι σε ένα επίπεδο, στο οποίο ήδη έχει φτωχοποιηθεί η μεσαία τάξη και τα χαμηλά στρώματα. Επίσης, όλοι οι διεθνείς οικονομολόγοι υποστηρίζουν πως για να χτυπηθεί η ακρίβεια πρέπει να λαμβάνονται διαφορετικά μέτρα για διαφορετικά είδη ακρίβειας. Άλλο είναι η ενέργεια, άλλο το super market, άλλο τα ιατρικά έξοδα. Ο κάθε τομέας έχει και άλλου είδους αντιμετώπιση. Στη χώρα μας, δίνουμε μέτρα στη δημοσιότητα για να λέμε ότι κάτι κάνουμε, αλλά αφήνουμε τις αιτίες της ακρίβειας χωρίς να τις πειράζουμε.

-Εμείς, ως Κυβέρνηση, θα διαχωρίζαμε τους κλάδους, από πού προέρχεται η ακρίβεια. Έχουμε φέρει προτάσεις για τα καύσιμα, για την κατοικία, για το super market. Καμία από αυτές δεν έχει εισακουστεί από την Κυβέρνηση, ή εισακούγεται πολύ καιρό μετά. Το ίδιο έγινε τώρα με μία από τις πηγές της ακρίβειας, τις τράπεζες, οι οποίες έχουν πολύ μεγάλο spread επιτοκίων και πολύ υψηλές χρεώσεις. Από εκεί που ο κος Χατζηδάκης μας έλεγε «Μην ανησυχείτε, θα τα φτιάξει όλα η αγορά», τώρα, αναγκάζεται να νομοθετήσει.

Παρακάτω θα δείτε ολόκληρη τη συνέντευξή μου στον τηλεοπτικό σταθμό «Action24», στην εκπομπή «Η επόμενη μέρα», με τον δημοσιογράφο Σεραφείμ Κοτρώτσο:

Αλλάξτε τις ρυθμίσεις των cookies για να δείτε το video