-Αν δεν θεωρούνται σκάνδαλο οι υποκλοπές, τότε σίγουρα είναι σκάνδαλο η παράκαμψη της Βουλής μέσω της επίκλησης του απορρήτου. Ένας Πρωθυπουργός πρέπει πρωτίστως να λογοδοτεί στη Βουλή και δευτερευόντως στη δικαιοσύνη. Υπάρχει μια παράκαμψη της Βουλής, η οποία είναι αντιθεσμική. Σε ό,τι αφορά τη δικαιοσύνη, ας γίνει μια σύγκριση με  το τι συμβαίνει στο εξωτερικό. Οι πολιτικοί ηγέτες θεωρούν ότι είμαστε ακόμα οι Έλληνες του ’50 και του ’70 και δεν γνωρίζουμε τι γίνεται σε άλλα κράτη. Για παράδειγμα, τι συνέβη με τον Σαρκοζί, όταν έκανε κάτι παράνομο; Τι συνέβη με τον Μπόρις Τζόνσον και τι με τον Τραμπ; Γιατί υπάρχει η αντίληψη στην Ελλάδα πως είναι αδιανόητο ένας πολιτικός, ακόμα και ένας πολιτικός ηγέτης, να λογοδοτήσει στη δικαιοσύνη; Προσπαθούμε να ερμηνεύσουμε τι είπε ο κ. Ανδρουλάκης, ενώ είπε το προφανές. Δηλαδή, αν υπάρχουν ποινικές ευθύνες, πέρα των πολιτικών, είτε αυτές αφορούν πολιτικά πρόσωπα είτε όχι, η δικαιοσύνη οφείλει να τις διαλευκάνει.

Έχουμε μια Βουλή, η οποία ενώ είναι πλέον ώριμη για αυτές τις διαδικασίες, παρακάμπτεται. Παρακάμπτεται με την επίκληση του απορρήτου, το οποίο στην προκειμένη δεν ισχύει, αφού ο κ. Μητσοτάκης επέλεξε να είναι ο ίδιος υπεύθυνος της ΕΥΠ. Άρα, ο κ. Μητσοτάκης έχει κάθε δικαίωμα να αποτρέψει τους ανθρώπους που έρχονται να καταθέσουν στη Βουλή, να πουν την αλήθεια.

-Το μεγαλύτερο πρόβλημα που θα αντιμετωπίσει η επόμενη Κυβέρνηση είναι οι ανισότητες σε τρία επίπεδα, σε πλούτο, σε εισόδημα και σε πρόσβαση στην εξουσία. Αυτές οι ανισότητες διαλύουν σταδιακά τη μεσαία τάξη, φτάνοντάς τη στα όριά της, με τη φτωχοποίηση των χαμηλότερων στρωμάτων. Σε μια εποχή μεγάλου οικονομικού και γεωπολιτικού εκνευρισμού στο διεθνές στερέωμα, δημιουργούν έναν τοξικό συνδυασμό για τη χώρα. Η αντιπαράθεση που υπάρχει εδώ είναι λογιστική. Η χώρα χρειάζεται ένα διαφορετικό παραγωγικό μοντέλο, ένα διαφορετικό όραμα για την οικονομία, το οποίο δεν φαίνεται να απασχολεί τους δύο συνομιλητές μου, τον κ. Γεραπετρίτη και τον κ. Κατρούγκαλο. Έχω διοικήσει εταιρεία η οποία ήταν σε πτώχευση, αν άκουγα τους λογιστές μου, θα έπρεπε να την έχω κλείσει. Ο λόγος που δεν έκλεισε ποτέ, είναι επειδή αυτό που πρέπει να κάνεις σε αυτήν την περίπτωση, είναι να δεις τι κάνεις καλά και να το κάνεις καλύτερα, τι δεν κάνεις καλά και να το διορθώσεις. Δεν έχουμε ακούσει τίποτα από την Κυβέρνηση πάνω σε αυτό το ζήτημα.

-Τάζουμε στους πολίτες, ενώ δεν ξέρουμε τι έρχεται μπροστά μας. Και το ερώτημα που προκύπτει είναι, είναι θωρακισμένη η ελληνική οικονομία να αντιμετωπίσει αυτό που έρχεται;  Η απάντηση είναι όχι. Αξίζει να διαβάσετε και την επιστολή του κ. Αλέκου Παπαδόπουλου, για να δείτε γιατί προέχει να διευρύνουμε την παραγωγική βάση, αν θέλουμε να ενισχύσουμε την οικονομία.

Η παραγωγική βάση της χώρας συρρικνώνεται. Συρρικνώνεται και από τον τρόπο με τον οποίο γίνεται η χρήση των ευρωπαϊκών κονδυλίων, αλλά και από το γεγονός ότι έχουμε ένα βαθύτατα άρρωστο τραπεζικό σύστημα, στο οποίο η Κυβέρνηση ελέγχει και τις πτωχεύσεις των νοικοκυριών. Έχουμε οικογένειες οι οποίες ήταν στον ιδιωτικό τομέα, πήραν δάνεια με εγγύηση και τώρα, όχι μόνο οι γονείς βρίσκονται σε ομηρία επειδή τα κόκκινα δάνεια δεν μπορούν να πληρωθούν, αλλά βρίσκονται και τα παιδιά τους, τα οποία δεν μπορούν να ούτε αυτά να πάρουν δάνειο. Αυτό, δεν υφίσταται σε οποιαδήποτε σύγχρονη οικονομία. Ένα παιδί, δεν οφείλει να είναι υπόλογο για τα δάνεια των γονιών του και δεν είναι καλό για την οικονομία να κρατάμε αυτόν τον κόσμο που έχει μεγαλώσει στην ιδιωτική πρωτοβουλία, έξω από την οικονομία. Αυτές όμως, είναι οι αποφάσεις που έχουν παρθεί.

– Η Κυβέρνηση έχασε σημαντικό χρόνο στο ζήτημα του πληθωρισμού, το οποίο δεν συζητάμε καθόλου. Χάθηκαν εννέα μήνες. Οι τιμές ανέβαιναν και η Κυβέρνηση έλεγε «μην ανησυχείτε, τα πράγματα θα γυρίσουν όπως ήταν σε χρόνο μηδέν», όμως δεν γύρισαν. Δεν ελήφθησαν μέτρα, δεν έγιναν έλεγχοι, οι τιμές αυξήθηκαν γρήγορα και τώρα πέφτουν αργά. Επίσης, προκύπτει το θέμα της σταθερής Κυβέρνησης. Τι σημαίνει σταθερή Κυβέρνηση; Σταθερή Κυβέρνηση είναι μια αυτόνομη Κυβέρνηση με 151 βουλευτές; Όχι. Σταθερή είναι μια Κυβέρνηση με ένα πρόγραμμα το οποίο μπορεί να υποστηριχθεί από οποιοσδήποτε συνασπισμό κομμάτων. Και με το ΠΑΣΟΚ μέσα, ευχαρίστως, εφόσον όμως κάνουμε τις θεσμικές αλλαγές που χρειάζεται, για να αφήσουμε αυτή τη χώρα καλύτερη στα παιδιά μας. Για εμάς, αυτό είναι το κριτήριο συμμετοχής σε οποιαδήποτε συνεργασία. Σε ό,τι αφορά το ΑΕΠ, ακούσαμε κάθε λογής στατιστική. Πώς παίρνουν αποφάσεις σήμερα οι πολιτικοί; Λένε «3-4% δεν είναι η αγροτική ανάπτυξη, ο αγροτικός τομέας στην Ελλάδα; Άρα δεν δίνω σημασία». Πόσες όμως ήταν οι ελληνικές οικογένειες που συμπλήρωσαν το εισόδημά τους, την εποχή της κρίσης, από ένα χωραφάκι στο χωριό;

Παρακάτω μπορείτε να δείτε αποσπάσματα από τη συνέντευξη μου στο MEGA, στην εκπομπή «Ο Δρόμος προς την κάλπη», με τη Νίκη Λυμπεράκη:

https://www.youtube.com/watch?v=uMrO3akTtMQ