Η συζήτηση αφορά ένα Nομοσχέδιο-φάντασμα, αφού ακόμη η ΝΔ δεν το έχει φέρει στο Κοινοβούλιο. Εκτός αυτού, το Νομοσχέδιο αυτό αφορά λύσεις, σε θέματα, οι οποίες έχουν ήδη δοθεί, τη δυνατότητα, δηλαδή, σήμερα, ενός ομόφυλου ζευγαριού να μεγαλώσει ένα παιδί. Σήμερα, 2 γυναίκες μπορούν να ζουν έχοντας συνάψει σύμφωνο συμβίωσης και η μία από αυτές μπορεί να κάνει ένα παιδί. Άρα, μιλάμε για αυτό το κατοχυρωμένο δικαίωμα, για το οποίο η Κυβέρνηση λέει πως θα δώσει υπόσταση.

Εκκρεμεί, ωστόσο, η νομική κάλυψη, την οποία θα φέρει το Νομοσχέδιο, για την αναγνώριση και των δύο μαμάδων τού παιδιού, αφού αν συμβεί κάτι στη βιολογική μητέρα, η δεύτερη δεν έχει δικαιώματα, δεδομένου πως δεν αναγνωρίζεται.

Πριν από 8 χρόνια ξεκίνησε η συζήτηση για το σύμφωνο συμβίωσης. Η Ελλάδα δεν έγινε χειρότερη χώρα από αυτό. Αντίθετα, υπάρχει μια σειρά από λόγους για τους οποίους η Ελλάδα σήμερα έχει μεγαλύτερα προβλήματα απ’ ό,τι είχε πριν από 8 χρόνια.

-Εδώ υπηρετείται και ένας αντιπερισπασμός που αφορά άλλα θέματα. Πρόκειται για ένα ευαίσθητο θέμα και οι αντιρρήσεις πρέπει να λαμβάνονται υπόψιν, αλλά είναι και ένα θέμα το οποίο έχει ήδη λυθεί, και άρα οφείλουμε να προχωρήσουμε, να δώσουμε νομική υπόσταση σε κάτι το οποίο ήδη υφίσταται στη χώρα και έχει γίνει αποδεκτό από το μεγαλύτερο φάσμα του πολιτικού συστήματος. Όλα τα υπόλοιπα, γίνονται για να ερχόμαστε σε σύγκρουση για αυτό το θέμα αντί να ασχολούμαστε και με άλλα θέματα, τα οποία είναι εξίσου σημαντικά και πιο επώδυνα για μεγαλύτερα κομμάτια της κοινωνίας.

 

Ο τρόπος με τον οποίο εκφράζεται η βία μέσα σε μια κοινωνία σχετίζεται σε μεγάλο βαθμό με τον τρόπο με τον οποίο αναπτύσσεται η οικονομία της. Άρα, ανάλογα με το τι μοντέλο ανάπτυξης θες να έχεις, ουσιαστικά προϊδεάζεσαι και για τη βία που θα αναπτυχθεί μέσα στην κοινωνία. Καταλήγουμε, λοιπόν, στο συμπέρασμα, πως έχουμε τα προβλήματα τού μοντέλου ανάπτυξης που έχει προωθήσει η ΝΔ. Σε ό,τι αφορά όμως τον κύριο Χρυσοχοΐδη και την επιστροφή του στο Υπουργείο καταλαβαίνουμε πως δεν υπάρχει «πάγκος» στη ΝΔ. Η ΝΔ και ο κύριος Μητσοτάκης έχουν αποφασίσει ότι μόνο κάποια στελέχη χαίρουν δοκιμασίας σε Υπουργεία και έτσι ανακυκλώνει  συνεχώς τα ίδια άτομα.

Η έλλειψη πάγκου δείχνει κούραση. Ας συγκρίνουμε τις δύο Κυβερνήσεις του κ. Μητσοτάκη, αυτή που ανέλαβε πριν από 4 χρόνια και αυτή που ανέλαβε πριν από 6 μήνες. Η πρώτη είχε έρθει με έτοιμα Νομοσχέδια, φρέσκα πρόσωπα, μέρος του κόσμους αισθάνθηκε ελπίδα, ενώ χειρίστηκε το θέμα τού  Έβρου με συντονισμό.

Το πρώτο κύμα τής πανδημίας το θαύμαζαν οι Ευρωπαίοι, την ψηφιοποίηση οι Ιάπωνες. Και 4 χρόνια αργότερα συμβαίνει η πλημμύρα στη Θεσσαλία και τα πάντα είναι αποσυντονισμένα. Οι Υπουργοί αλληλοκατηγορούνται με αποκορύφωμα τον κύριο Κικίλια, να λέει: «Αν θέλει ο κ. Μητσοτάκης να με ακονίσει, εδώ είναι τα στοιχεία». Έπειτα, έρχεται το φθινόπωρο και συνεχίζεται η μία κρίση μετά την άλλη και ο κ. Μητσοτάκης δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας, πόσο μάλλον να κάνει τον μεταρρυθμιστή που υποστηρίζει πως είναι. Από κάτω, γίνονται συμφωνίες όπως αυτή με το Αεροδρόμιο, η οποία είναι προβληματική για τον τόπο και όταν θυμάται τον «μεταρρυθμιστικό του οίστρο», ο κ. Μητσοτάκης φέρνει ένα Νομοσχέδιο για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών.

Τους τελευταίους 9 μήνες η εικόνα αυτής τής Κυβέρνησης είναι «κουρασμένη», φθαρμένη από την εξουσία και ο καθένας τρέχει να υπερασπιστεί τον εαυτό του και όχι το κυβερνητικό έργο. Αυτού του είδους η Κυβέρνηση δεν μπορεί να αντιμετωπίσει ούτε τις μεγάλες προκλήσεις όπως είναι η αλλαγή τού παραγωγικού μοντέλου, αλλαγή τού διοικητικού μοντέλου ή την αλλαγή τού κοινωνικού μοντέλου. Ούτε όμως μπορεί να αντιμετωπίσει τις κρίσεις οι οποίες έρχονται. Μια τέτοια Κυβέρνηση είναι εξαιρετικά επικίνδυνη. Μια κουρασμένη Κυβέρνηση που ανακυκλώνει πρόσωπα δεν μπορεί να κάνει τις μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη ο κόσμος.

-Αυτό που εξελίσσεται στη Γάζα, αυτήν τη στιγμή, έχει ξεφύγει από κάθε όριο. Το Ισραήλ είναι υπόλογο πλέον και η Κυβέρνησή μας είναι σημαντικό να αντιληφθεί το λάθος που έκανε, αντιμετωπίζοντας το πρόβλημα μονόπλευρα και να καταλάβει ότι ο ρόλος τής Ελλάδας πρέπει να είναι καθαρά ειρηνευτικός, να βοηθήσουμε να λυθεί το θέμα όσο πιο γρήγορα γίνεται. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, οποιαδήποτε διπλωματική πρωτοβουλία ανοίξει την πόρτα σε μια ειρηνική επίλυση αυτού τού εγκλήματος, θα αποτελεί κίνηση προς μία θετική κατεύθυνση.

Παρακάτω θα δείτε αποσπάσματα από τη συνέντευξή μου στον τηλεοπτικό σταθμό «Kontra», στην εκπομπή «Kontra24» με τη δημοσιογράφο Αναστασία Γιάμαλη:

Αλλάξτε τις ρυθμίσεις των cookies για να δείτε το video