– Αυτήν τη στιγμή, δεν μπορεί να μιλά κάποιος για ανασχηματισμό. Εδώ, υπάρχει μία ανακύκλωση προσώπων η οποία όμως δείχνει ένα πράγμα: ότι στην Κυβέρνηση δεν υπάρχει «πάγκος». Αυτή η έλλειψη πάγκου έχει δημιουργήσει μια κατάσταση μιας Κυβέρνησης κουρασμένης που, πλέον, έχει παραιτηθεί των μεγάλων μεταρρυθμίσεων, αφού κάνει μόνο μερεμέτια, και φαίνεται ότι δεν μπορεί να κάνει τις αλλαγές που χρειάζεται ο τόπος. Αυτήν τη στιγμή, η χώρα χρειάζεται αλλαγή τού παραγωγικού μοντέλου, αλλαγή τού διοικητικού μοντέλου, και μεγάλες αλλαγές στην Υγεία και την Παιδεία. Μία Κυβέρνηση, η οποία αλλάζει πόστο κάθε 3 μήνες τον κ. Χρυσοχοΐδη, δείχνει ότι δεν μπορεί να κάνει μεγάλες αλλαγές. Αυτό, σε μία εποχή που τα πράγματα τρέχουν πολύ γρήγορα, είναι επικίνδυνο.

-Ο κ. Μητσοτάκης, χρησιμοποιώντας παλιά στελέχη τού ΠΑΣΟΚ, δείχνει πως δεν έχει κανέναν σεβασμό για το κόμμα του, κανέναν σεβασμό για τα στελέχη του κόμματός του. Θεωρεί ότι αυτοί είναι για να βρίσκονται πίσω, για χειροκροτητές και όχι για τα πόστα που παίρνουν τις μεγάλες αποφάσεις. Αλλά αυτό είναι ένα πρόβλημα της ΝΔ, δεν είναι ένα πρόβλημα δικό μας.
-Το πρόβλημα το δικό μας, είναι ότι υπάρχει ένα έλλειμμα εμπιστοσύνης προς τον χώρο τής κεντροαριστεράς το οποίο δεν μπορεί να το παραβλέψει κανείς. Τι εννοώ, όμως; Δεν είναι μόνο ότι από το υπάρχον εκλογικό σώμα, το κέντρο ψηφίζει τον κ. Μητσοτάκη και τη ΝΔ αλλά και ότι ένα μεγάλο κομμάτι τού κέντρου και τής κεντροαριστεράς δεν πάει στην κάλπη. Δηλαδή, αν κοιτάξει κανείς την κεντροαριστερά τού 2009 και την κεντροαριστερά σήμερα, αυτό που θα δει είναι ότι το μεγάλο κομμάτι κινήσεων δεν είναι ούτε προς τη ΝΔ ούτε προς τον ΣΥΡΙΖΑ. Είναι, ουσιαστικά, άνθρωποι που ψήφιζαν ΠΑΣΟΚ που, σταδιακά, φύγανε από τις κάλπες. Εκεί, είναι το δικό μας, μεγάλο πρόβλημα και αν δεν εμπνεύσουμε αυτόν τον κόσμο, θα συνεχίσουμε να είμαστε χαμηλότερα από εκεί που θα μπορούσαμε να είμαστε.

-Η πρώτη προτεραιότητα τού ΠΑΣΟΚ είναι να ενεργοποιήσουμε πάλι, να εμπνεύσουμε, να δείξουμε στον κόσμο ο οποίος πιστεύει στον χώρο τής κεντροαριστεράς, ότι έχουμε μία καλύτερη πρόταση για τη χώρα και ότι αυτή η πρόταση θα μας οδηγήσει μπροστά.

-Ξέρουμε ότι το πρόβλημα τής ελληνικής παιδείας, αυτήν τη στιγμή, βρίσκεται στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Εκεί, για να αλλάξεις τα πράγματα και να μπορέσεις να ανταποκριθείς στις προκλήσεις τού σήμερα, χρειάζονται μεγάλες αλλαγές. Αντί, λοιπόν, να λάβει υπόψιν ο κ. Μητσοτάκης τις προτάσεις τής αντιπολίτευσης, κάνει bypass το Άρθρο 16 και λέει «εγώ έκανα μεταρρύθμιση, φέρνω εδώ Πανεπιστήμια τα οποία είναι ιδιωτικά». Ούτε αυτή η συζήτηση γίνεται στα σοβαρά, διότι δεν υπάρχουν 2 είδη Πανεπιστημίων στον κόσμο, υπάρχουν 4. Δεν είναι μόνο ιδιωτικά και μη ιδιωτικά. Υπάρχουν δημόσια, υπάρχουν κρατικά, υπάρχουν κερδοσκοπικά και μη κερδοσκοπικά. Τι θέλει η Κυβέρνηση, ακριβώς; Οραματίζεται να κάνει business με την τριτοβάθμια εκπαίδευση; Οραματίζεται να έρθει εδώ το Ηarvard και το Stanford και να κάνουν παραρτήματα; Αν το θέμα της είναι να κάνει business, αυτό χρειάζεται προσοχή διότι εγώ δεν ξέρω κανένα σοβαρό Πανεπιστήμιο το οποίο να χρεώνει περισσότερα σε δίδακτρα αναλογικά με την ποιότητα τής Παιδείας που προσφέρει. Γιατί όταν αναφερόμαστε στο Harvard, αγνοούμε ότι οι μισοί φοιτητές εκεί δεν πληρώνουν σχεδόν τίποτα. Το Πανεπιστήμιο ξοδεύει πολλά περισσότερα σε για έναν φοιτητή από αυτά που λαμβάνει από τα δίδακτρα. Πώς μπορεί να το κάνει; Με τεράστιες δωρεές και με κονδύλια έρευνας. Αυτά, υπάρχουν στην Ελλάδα; Τα έχουμε διασφαλίσει για να μπορέσουν να λειτουργήσουν τέτοια Πανεπιστήμια ή πάμε στο «άγνωστο»; Θέλουν, να κάνουμε σοβαρά αυτήν τη συζήτηση ή θέλουν απλά να δημιουργούν εντυπώσεις; Εμένα μου δίνει την εντύπωση ότι αυτή η Κυβέρνηση είναι κουρασμένη πλέον, από το να κάνει τη σοβαρή δουλειά που χρειάζεται η Παιδεία, η Υγεία και ότι απλώς θέλει να δημιουργήσει εντυπώσεις.

-Η πρόοδος μιας χώρας, καταρχάς, κρίνεται από το κατά πόσον κάθε πολίτης νιώθει ότι μπορεί να έχει ένα σύστημα Παιδείας και Υγείας τα οποία να είναι σοβαρά και πάνω σε αυτά τα συστήματα να χτιστεί οτιδήποτε άλλο. Άρα, προϋπόθεση είναι η αναβάθμιση τού Πανεπιστημίου και ένας τρόπος αναβάθμισής του, είναι να γίνουν από κρατικά, δημόσια. Ποια είναι η διαφορά; Κρατικό Πανεπιστήμιο, είναι αυτό το οποίο εξαρτάται απόλυτα από το Υπουργείο Παιδείας & Θρησκευμάτων. Δεν είναι αυτή η τριτοβάθμια εκπαίδευση που χρειάζεται η Ελλάδα. Η Ελλάδα χρειάζεται δημόσια Πανεπιστήμια, όπως έχει η Ευρώπη, που χρηματοδοτούνται από το κράτος για να μπορούν να φοιτούν ελεύθερα οι φοιτητές. Πανεπιστήμια με ευελιξία και δυνατότητα να ανταποκριθούν στις ανάγκες των καιρών.

Πρώτη προτεραιότητα τού ΠΑΣΟΚ, είναι ένα δημόσιο Πανεπιστήμιο το οποίο λειτουργεί και δημιουργεί μία αίσθηση ασφάλειας ότι το πτυχίο το οποίο δίνει, έχει μία αξία, όχι εμπορική αλλά αξία ως προς την ποιότητα των σπουδών που παρέχει. Αυτό αν δεν το διασφαλίσεις, ό,τι φέρεις μετά μέσα θα γίνει χειρότερο από αυτό που ήδη έχεις. Τι εννοώ; Δείτε, ένα κράτος το οποίο έχει τέτοια Πανεπιστήμια τα οποία λειτουργούν. Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που κάνει; Διασφαλίζει την ποιότητα σπουδών που παρέχει. Αν δεν έχεις ένα πλαφόν πάνω σε αυτά τα οποία συζητάς, τότε ο καθένας θα κοιτάξει να βγάλει κέρδος, μειώνοντας την ποιότητα τής παιδείας που δίνει. Γιατί εκεί θα βγει το κέρδος, χρεώνοντας 10 και δίνοντας υπηρεσίες των 8. Αυτό δεν μπορεί να είναι η βάση τής αναβάθμισης τής παιδείας.

-Εγώ δεν έχω καταλάβει ακόμη τη βάση τής αντίδρασης που υπάρχει, μέσα στο κυβερνών κόμμα, σχετικά με την ισότητα στον γάμο. Τι ακούω; Ακούω ότι το πρόβλημά τους είναι ότι ένα παιδί μεγαλώνει με δύο μπαμπάδες ή δύο μαμάδες. Ξεχνούν ότι ένα παιδί μπορεί, ανέτως, να μεγαλώσει με δύο μαμάδες στην Ελλάδα, αυτήν τη στιγμή, και το έχει αποδεχτεί και το κράτος και η εκκλησία. Πώς έχει γίνει αυτό; Την ίδια ώρα μπορούν δύο γυναίκες να έχουν σύμφωνο συμβίωσης και η μία από αυτές να κάνει παιδί με τεχνητή γονιμοποίηση, κάτι που σημαίνει ότι το παιδί αυτό θα μεγαλώσει με δύο μαμάδες. Αυτό τους ενοχλεί; Στο νομικό κομμάτι «κολλάνε» ή στο γεγονός ότι ένα παιδί θα μεγαλώσει με δύο γονείς ίδιου φύλου; Ας μας εξηγήσουν ποιο είναι το πρόβλημά τους, για να τους δώσουμε τη λύση. Το κράτος και η εκκλησία, έχουν αποδεχθεί ότι με τις συνθήκες που επικρατούν σήμερα, μπορεί ένα παιδί να μεγαλώσει με δύο μαμάδες. Άρα, ποιο είναι το πρόβλημά τους; Ότι δεν μπορεί να μεγαλώσει με δύο μπαμπάδες; Αυτό μας λένε; Γιατί εκεί, πια, μπαίνουμε σε θέματα ρατσισμού. Αποδεχόμαστε τις οικογένειες με 2 μαμάδες και όχι αυτές με 2 μπαμπάδες;

-Πιστεύω, πραγματικά, ότι ο κ. Μητσοτάκης έχει μια τεράστια ανασφάλεια να αφήσει οτιδήποτε εκτός τού ελέγχου του. Η Δημοκρατία φοβίζει και τη ΝΔ γενικότερα και τον κ. Μητσοτάκη ειδικότερα.
Στη Δημοκρατία, όσο περισσότερο έχεις τον έλεγχο των πραγμάτων, τόσο περισσότερο τον έχεις ανάγκη. Είναι πολύ περίεργο. Τα πραγματικά δημοκρατικά καθεστώτα δεν φοβούνται το να βγει κάποιος σε ένα κανάλι και να πει μία διαφορετική άποψη. Ή να υπάρχει ένα κανάλι το οποίο να είναι, υπό την αιγίδα ενός προοδευτικού Δημάρχου. Αντίθετα, το θεωρούν αυτό εύφορο έδαφος για σοβαρή πολιτική συζήτηση. Αν, όμως, η πολιτική συζήτηση είναι αυτή που σε φοβίζει, τότε θα κοιτάξεις να πας να την ελέγξεις. Γι’ αυτό δεν θέλουν προοδευτικά ραδιόφωνα στους 2 μεγάλους Δήμους τής Ελλάδας και προτιμούν να τα περάσουν στους Περιφερειάρχες που τους ελέγχουν, για να μην μπορεί να μιλάει κανείς.

-Εγώ νομίζω ότι και ο κ. Δούκας προσέβαλε την παντοκρατορία τού κ. Μητσοτάκη και γι’ αυτό δέχεται αυτές τις επιθέσεις. Η ΝΔ έχει ξεκινήσει ένα μέτωπο απέναντι στον Δήμο τής Αθήνας. Γιατί, όταν σου παίρνουν όλα τα εργαλεία με τα οποία ο προηγούμενος δουλειάμπορούσε να δουλέψει, ο δεξιός δηλαδή, εσύ ο αριστερός μένεις χωρίς αυτά. Ο κ. Δούκας πρέπει να πάει σε μάχη με την Κυβέρνηση. Αυτήν τη στιγμή, αν δείτε, για παράδειγμα, τα θέματα ασφάλειας τής Αθήνας, δεν είναι θέματα τού Δήμου. Είναι θέματα τής αστυνομίας και τής κακής συνεργασίας τής ελληνικής αστυνομίας με τη δημοτική. Εκεί, θα μπει μία τάξη; Εδώ, δεν μπήκε με τον κ. Μπακογιάννη και τον κ. Θεοδωρικάκο, θα μπει με τον κ. Δούκα και οποιονδήποτε είναι στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη; Άρα, η Αθήνα έχει τεράστια προβλήματα τα οποία οφείλονται στην Κυβέρνηση. Ο κ. Δούκας καλά θα κάνει να τα αναδείξει αυτά από την αρχή, γιατί αλλιώς θα δεχτεί και άλλες επιθέσεις από την Κυβέρνηση όπως οι 2 που έχουμε δει μέχρι τώρα.

-Η εικόνα τού ελέγχου υπήρχε και με την Κυβέρνηση Καραμανλή. Η πραγματικότητα είναι ότι από τις εκλογές τού 2007 μέχρι το 2009, η πτώση Καραμανλή ήταν γρήγορη, διότι είχε βασιστεί όλη πάνω σε έναν έλεγχο τής κατάστασης. Δεν είναι η Κυβέρνηση «Μητσοτάκη 2» όμοια με την Κυβέρνηση «Μητσοτάκη 1». Πιο πολύ μοιάζει με την Κυβέρνηση «Καραμανλή 2», παρά με αυτό που είδαμε την πρώτη 4ετία.

-Η αλλαγή τού παραγωγικού μοντέλου, η αλλαγή τού διοικητικού στη χώρα και η υγεία και η παιδεία, ως αγαθά που σου δίνουν μία αίσθηση ασφάλειας, είναι πράγματα τα οποία έχουν μείνει πολύ πίσω και καλύπτονται από την «οικονομική ευημερία». Μιας ευημερία που έχει έρθει με χρήματα απ’ έξω και η οποία πάει σε σχετικά λίγο κόσμο. Αυτό, δεν έχει βάση που μπορεί να κρατήσει για μεγάλο χρονικό διάστημα. Άρα, είναι εξαιρετικά επικίνδυνα τα πράγματα σήμερα, ειδικά την ώρα που τα χειρίζεται μία Κυβέρνηση η οποία δεν έχει τη δύναμη να κάνει τις πραγματικές αλλαγές που χρειάζεται ο τόπος.

Παρακάτω μπορείτε να δείτε ολόκληρη τη συνέντευξή μου στον τηλεοπτικό σταθμό «Attica TV», στην εκπομπή «Γεγονότα 2.0», με τον δημοσιογράφο Γιώργο Μελιγγώνη:

Αλλάξτε τις ρυθμίσεις των cookies για να δείτε το video