Ε ΝΤΥ ΠΩ ΣΙ Α ΚΟ  κυρίες και κύριοι συνάδελφοι! Πραγματικά εντυπωσιακό!

Νομίζαμε ότι με τον κ. Χατζηδάκη τα είχαμε δει όλα. Όλα τα παραδείγματα κακής νομοθέτησης: Ερανιστικά νομοσχέδια. Νομοσχέδια που έλεγαν ένα πράγμα και έκαναν κάτι άλλο. Νομοσχέδια νύχτας. Διαβούλευση ξεπέτα. Συρραφή άρθρων χωρίς αρχή, μέση και τέλος. Τροπολογίες τελευταίας στιγμής για θέματα μεγάλης σημασίας.

Τσουβάλιασμα άρθρων σε μια τροπολογία με ντιρεκτίβα «ή το ψηφίζεις όλο ή είσαι απέναντι σε όλο». Άρθρα που θα μπορούσαν από μόνα τους να είναι Νομοσχέδια.

Ό,ΤΙ, ΝΑ’ΝΑΙ.

Με τον κ. Χατζηδάκη νομίζαμε ότι η παράδοση κακής νομοθέτησης της Νέας Δημοκρατίας είχε βρει τον πρωταθλητή της. Και όμως όχι.

Ο κ. Χατζηδάκης αποδεικνύεται βάρκα κακής νομοθέτησης, μπροστά στο υπερωκεάνιο Πιερρακάκη. Σε ένα νομοσχέδιο κατάφερε να τα κάνει όλα μαζί! Και έφερε και μια τροπολογία τεράστιας σημασίας στο τέλος για κερασάκι στην τούρτα.

Θα κλέψω την εξαιρετική ατάκα της συναδέλφου μας κας Σταρακά από τη συνεδρίαση της Επιτροπής.

Αν ήθελα να μιλήσω σήμερα για τα 260 άρθρα του σημερινού νομοσχεδίου θα είχα στη διάθεσή μου 3 δευτερόλεπτα για κάθε άρθρο.

Και αν αφιέρωνα και 2-3 λεπτά στην τροπολογία για την προσωπική διαφορά, θα είχα 2 δευτερόλεπτα για κάθε άρθρο του νομοσχεδίου.

Αλήθεια κύριε Υπουργέ, δεν ξέρετε ότι ο κ. Μητσοτάκης έχει καταργήσει τον νόμο Κατρούγκαλου από το 2019; Προς τι η τροπολογία;

Αφού το θυμάμαι να το λέει από τότε: «Καθαρές κουβέντες. Ο νόμος Κατρούγκαλου καταργείται».

Εσείς δεν τον θυμάστε; Όλη η Ελλάδα τον θυμάται. Ή κάνετε ότι δεν το θυμάστε διότι ακούγεται σαν το θα σκίσω τα μνημόνια; Αλλά όλη η δόξα σήμερα είναι του κ. Πιερρακάκη.

Με ένα νομοσχέδιο – όνειδος νομοθέτησης αποδεικνύει πόσο νεοδημοκράτης έχει γίνει. Αντί να θυμάται όσα έμαθε στη Χαριλάου Τρικούπη και στο ΠΑΣΟΚ.

Ότι υπάρχει λόγος, που έχουμε διαβούλευση σε μια Δημοκρατία.

Ότι υπάρχει λόγος, που έχουμε διάλογο.

Υπάρχει λόγος, που έχουμε Κοινοβούλιο.

Και υπάρχει λόγος, που υπάρχει αντιπολίτευση.

Και ο λόγος δεν είναι μόνο για να ελέγχεται μία κυβέρνηση. Ο λόγος είναι και για να γίνεται καλύτερη μία κυβέρνηση.

Για να κοιτάζουμε στα μάτια, ως πολιτικό σύστημα, το κάθε πρόβλημα της κοινωνίας. Για να το προσεγγίσουμε από διαφορετικές πλευρές. Για να δούμε πώς κάθε λύση, αφορά

κάθε κομμάτι της κοινωνίας. Και τέλος, για να διαλέξουμε λύσεις βάσει ενός αξιακού πλαισίου. Αυτό εκπροσωπούν τα κόμματα.

Σε αυτή τη διαδικασία προφανώς, όποιος είναι στην Κυβέρνηση και έχει την πλειοψηφία περνάει αυτό που θέλει.

Αλλά μέχρι να το περάσει, έχει αναβαθμιστεί το νομοσχέδιο σε κάτι που ίσως μια μέρα λειτουργήσει.

Εδώ έχω ειδικούς σε ιδρύματα σε όλη τη χώρα που αμφισβητούν όχι μόνο το σκοπό του νομοσχεδίου αλλά τη λειτουργικότητά του. Αλήθεια, ποιους συμβουλευτήκατε εσείς; Διότι οι άνθρωποι που μίλησα εγώ δεν ήταν αφοριστικοί. Θεωρούσαν ότι υπάρχουν θετικά στοιχεία στο Νομοσχέδιο.

Όπως για παράδειγμα οι προβλέψεις για: Απαλλαγή από φόρο κληρονομίας, που παρέχει φοροαπαλλαγή σε κοινωφελή ιδρύματα και αυτοτελείς περιουσίες.

Απαλλαγή από φόρο δωρεών, που επεκτείνει τις απαλλαγές και σε δωρεές υπέρ κοινωφελών φορέων.

Και την Απαλλαγή από ΦΠΑ για δωρεές που τροποποιεί τον Κώδικα ΦΠΑ ώστε οι δωρεές να μη φορολογούνται.

Αλλά έχουν και παρατηρήσεις που μπορούν να κάνουν το Νομοσχέδιο καλύτερο. Πολύ καλύτερο.

Και πιο αποτελεσματικό. Δεν σας ενδιαφέρουν;

Δεν θεωρείτε ότι άνθρωποι που ασχολούνται με ιδρύματα όλη τους τη ζωή, από διαφορετικές προσεγγίσεις έχουν κάτι να πουν για το τι λειτουργεί σήμερα και τι όχι;

Για το τι μπορεί να γίνει καλύτερο; Προφανώς όχι.

Διότι το μόνο που σας απασχολεί είναι ο έλεγχος. Εκεί αρχίζει και τελειώνει κάθε σας προσέγγιση.

Αφού λοιπόν διασφαλίζετε τον έλεγχο και εδώ, εσείς νιώθετε καλυμμένοι. Να ρωτήσω κάτι.

Θέλετε να το κάνετε όπως στο Υπερταμείο;

Πιστεύετε ότι το να πληρώνετε μισθούς Golden Boys για να έχετε αποτελέσματα κακού δημοσίου, είναι επιτυχία; Είναι «άριστο» μοντέλο;

Και θέλετε μήπως να κάνετε το ίδιο με την περιουσία των ιδρυμάτων.

Αν είναι έτσι, που μάλλον έτσι είναι, το ερώτημά μου είναι ένα: Πιστεύετε ότι θα κυβερνάτε για πάντα; Προφανώς ναι.

Διότι μόνο κάποιος που νομίζει ότι θα κυβερνάει για πάντα παρακάμπτει κάθε διαδικασία σοβαρής λογοδοσίας. Ή κάποιος που δεν τον νοιάζει τι θα γίνει, αφότου φύγει.

Πόσο δύσκολο θα ήταν, για παράδειγμα ο φορέας που δημιουργείτε, το «Ίδρυμα Διαχείρισης και Εκκαθάρισης Κληρονομιών και Αδρανών Κοινωφελών Περιουσιών» να λογοδοτεί στο Κοινοβούλιο; Δεν θα είχε μια αξία;

Πρέπει σώνει και καλά να τρέχουμε συνέχεια σε Εξεταστικές για την εν κρυπτώ διαχείριση πόρων σε αυτή τη χώρα;

Πρέπει συνέχεια να πληρώνουμε την αδιαφάνεια; Όπως στις υποκλοπές, στα Τέμπη, στον ΟΠΕΚΕΠΕ; Και εδώ τα ίδια;

Και δεν θα μπορούσε ο έλεγχος του Κοινοβουλίου να αυξήσει την αποτελεσματικότητα του Φορέα;

Δεν θα μπορούσε να προλάβει καταστάσεις όπως το Ταμείο Ανάκαμψης που οδηγείτε στη μεγαλύτερη χαμένη ευκαιρία της Ελλάδας από την Μεταπολίτευση; Αλλά όχι. Εσείς δεν θέλετε αποτελεσματικότητα. Θέλετε έλεγχο.

Για αυτό σας ξαναρωτάω: Πιστεύετε ότι θα κυβερνάτε για πάντα;

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Ένα ίδρυμα είναι ύψιστη μορφή προσφοράς ενός ανθρώπου στην πολιτεία. Και είναι πολύ ενδεικτικό ότι η Ελλάδα έχει τόσα πολλά ιδρύματα. Είναι πλούτος.

Είναι κάτι που θα έπρεπε να μας κάνει όλους περήφανους.

Αντίθετα, θα έπρεπε να μας προβληματίζει σοβαρά γιατί χιλιάδες προσπάθειες προσφοράς στον τόπο, καταντούν πτωχευμένες.

Διότι δεν υπάρχει σοβαρό νομοθετικό πλαίσιο τόσο για τη δημιουργία, όσο και για τη λειτουργία αυτών των ιδρυμάτων.

Τα περισσότερα ιδρύματα που ξέρω να επιβιώνουν είναι αυτά που έχουν δικό τους νομικό πλαίσιο.

Γιατί; Κυρίως διότι για τα υπόλοιπα δεν υπάρχει διαδικασία σωστής λογοδοσίας και αυτό είναι κάτι που πρέπει να διορθώσουμε.

Αλλά από εκεί, στο να υποβαθμίσουμε τη λειτουργία των ιδρυμάτων σε διαχείριση της περιουσίας τους από έναν Υπουργό, αφού έχουν πτωχεύσει, είναι αστείο.

Ειδικά την ώρα που θα μπορούσαμε να κάνουμε πολλά πράγματα για να αναβαθμίσουμε τους φορείς που σήμερα έχουν την ίδια αρμοδιότητα.

Και αυτό το λέω ως ένα απλό παράδειγμα.

Υπάρχουν πολλά ακόμα άρθρα για τις κοινωφελείς περιουσίες, τις κληρονομιές και τις σχολάζουσες περιουσίες.

Στα οποία θα μπορούσαμε να συμβάλουμε. Αν το νομοσχέδιο δεν ήταν τρία νομοσχέδια μαζί.

Αν είχε αρχή, μέση και τέλος. Αν το νομοσχέδιο δεν ήταν συρραφή άρθρων και μπορούσαμε να δούμε τα θέματα που πραγματεύεται ολιστικά.

Όπως για τις τροποποιήσεις φορολογικών άρθρων που ρυθμίσατε, υποτίθεται, πριν έξι μήνες. Χωρίς καμία ευαισθησία, ότι κάθε τροποποίηση άρθρων που αφορούν φόρους, στέλνει ρίγη ανασφάλειας σε επενδυτές.

Αν είχαμε χρόνο διαβούλευσης με ειδικούς. Αν είχαμε χρόνο συζήτησης στην Βουλή.

Αν το νομοσχέδιο δεν είχε άρθρα όπως αυτό της υγείας που αποτελείται από…

… Ακούστε… 5 σελίδες… 5 ΣΕΛΙΔΕΣ ΑΡΘΡΟ

Και αν δεν είχε τροπολογίες νύχτας.

Αν. Αν. Αν… Βασικά, αν δεν ήσασταν Κυβέρνηση.

Σας ρώτησα πριν, αν πιστεύετε ότι θα κυβερνάτε για πάντα. Και το συμπέρασμα είναι ότι αυτό πιστεύετε. Ή δεν σας απασχολεί καθόλου τι θα γίνει αφού φύγετε.

Ξέρετε όμως, ποιο είναι το πιο ελπιδοφόρο πράγμα σε μια δημοκρατία;

Ξέρετε ποια είναι η πραγματική της δύναμη ακόμα και σε χώρες, όπως η δική μας, που μια μικρή ομάδα ανθρώπων θέλει να ελέγχει τα πάντα;

Ότι την ώρα που πιστεύει ότι θα κυβερνά για πάντα, τότε ο Λαός τη στέλνει σπίτι της.

Εκεί λοιπόν βρισκόμαστε σήμερα.

Με μια Κυβέρνηση που νομίζει ότι θα κυβερνάει για πάντα, και ένα Λαό που θέλει να την στείλει σπίτι της.

Αλλά τώρα μπαίνει το δεύτερο ερώτημα.

Θα τη διαδεχθεί ένα κόμμα που επίσης του αρέσει να ελέγχει τα πάντα;

Ή ένα κόμμα που θα δουλέψει νυχθημερόν για να βαθύνει τις ρίζες της Δημοκρατίας και σε αυτή τη χώρα;

Εμείς για αυτό παλεύουμε και θα συνεχίσουμε να παλεύουμε

Διότι μόνο το ΠΑΣΟΚ έχει αποδείξει ξανά και ξανά ότι πάνω από οποιαδήποτε πολιτική στόχευση, υπάρχει κάτι ιερό σε μια Δημοκρατία που ονομάζεται λογοδοσία.

Και αφορά στην υποχρέωση όλων μας, ΌΛΩΝ ΜΑΣ, να σεβόμαστε την βούληση του Ελληνικού Λαού και το δικαίωμά του να μας ελέγχει.

Είναι όρος για κάθε πραγματική αποτελεσματικότητα.

Και το ακόμα σημαντικότερο είναι προϋπόθεση για τη λειτουργία και την επιβίωση της Δημοκρατίας μας.

Σας ευχαριστώ.