Το ερώτημα που θέτω σε όλον τον προοδευτικό χώρο είναι το εξής: ποιο είναι το δικό μας όραμα για την Ελλάδα; Ο τρόπος που θα συσπειρώσουμε κόσμο γύρω μας ποιος είναι; Θα είναι γύρω από πρόσωπα, γύρω από σύμβολα, μόνο γύρω από τα συναισθήματα ή έχουμε να πούμε κάτι για το μέλλον της Ελλάδας; Αν δεν φτιάξουμε κάτι ώστε να σταθούμε ξανά στα δικά μας πόδια δεν μπορούμε να μιλάμε για το μέλλον. Αυτό που βλέπω ξανά και ξανά, να ρίχνουμε χρήματα στην οικονομία, να τα παίρνουν οι ίδιοι και οι ίδιοι και μετά από 10 χρόνια να πτωχεύουμε δεν είναι σοβαρό οικονομικό και αναπτυξιακό μοντέλο.

Όσο δεν παρουσιάζεις ένα όραμα και αυτό το όραμα δεν το μεταφράζεις σε θέσεις και προτάσεις τότε το μόνο ερώτημα που θα σου τίθεται είναι με ποιον είσαι. Με τη ΝΔ ή με τον ΣΥΡΙΖΑ. Εμείς τι πρέπει να κάνουμε ; Να πούμε ποιο είναι το όραμα μας. Η ΝΔ έχει χτυπήσει άγρια την μικρομεσαία επιχειρηματικότητα και τον ελεύθερο επαγγελματία, τους θεωρεί αδύναμους κρίκους της οικονομίας διότι τους θεωρεί μη ανταγωνιστικούς και φοροφυγάδες. Δεν το πιστεύω αυτό διότι η φοροδιαφυγή είναι και ευθύνη του κράτους και όχι μόνο των επιχειρήσεων. Δεύτερον, αν είναι ανταγωνιστικοί ή όχι εξαρτάται από το κατά πόσο έχουν πρόσβαση σε χρηματοδοτικά εργαλεία και σε νέες τεχνολογίες. Η ΝΔ ζητωκραυγάζει για το ότι ψηφιοποίησε την ελληνική γραφειοκρατία. Μα δεν είναι αυτός στόχος. Οι τεχνολογίες μας δίνουν τη δυνατότητα να κάνουν την μικρομεσαία επιχειρηματικότητα πιο ανταγωνιστική. Αυτά τα εργαλεία θα έπρεπε να φτιάξουν σήμερα. Γι’ αυτό λέω καμία σχέση η αλλαγή παραγωγικού μοντέλου που πρεσβεύει η ΝΔ με αυτή που πρεσβεύω εγώ. Είναι εκ διαμέτρου αντίθετες. Η διαφορά αυτού που λέω με αυτό που λέει η ΝΔ είναι  ότι εγώ πιστεύω ότι για να αλλάξουμε το παραγωγικό μοντέλο πρέπει να διευρύνουμε την παραγωγική βάση. Να ενθαρρύνουμε κόσμο να μπει στο παιχνίδι. Η ΝΔ δεν μπορεί να το πει αυτό διότι μόλις πέρασε ένα πτωχευτικό νόμο που ακυρώνει πολλές από τις παραγωγικές δυνάμεις του τόπου διότι δανείστηκαν με τον λάθος τρόπο. Και για το οποίο εν μέρει έχουν ευθύνη”.

Ο κόσμος περιμένει να δει τι θα συμβεί την επόμενη μέρα. Πιστεύω ότι αυτό το σχέδιο της διεύρυνσης της παραγωγικής βάσης για να το πετύχουμε θα χρειαστεί μια αποσυγκέντρωση της εξουσίας. Το αντίθετο από αυτό που κάνει ο Μητσοτάκης. Ο Μητσοτάκης μάζεψε όλη την εξουσία στο γραφείο του Πρωθυπουργού. Εγώ θέλω να δω πραγματικές εξουσίες να πηγαίνουν στην τοπική αυτοδιοίκηση, στους συνεταιρισμούς, στα επιμελητήρια. Θα πρέπει να διασφαλίσουμε ότι αυτοί οι φορείς θα έχουν τρία χαρακτηριστικά: διαφάνεια, διαβούλευση – θα συνομιλούν με την κοινωνία – και λογοδοσία – θα απαντούν στην κοινωνία. Εφόσον διασφαλίσουμε αυτά τα τρία, αυτοί οι φορείς πρέπει να αποκτήσουν περισσότερη εξουσία γιατί μόνο έτσι θα διευρύνουμε την παραγωγική βάση. Η παγκοσμιοποιημένη οικονομία μπορεί να βρει έκφραση μόνο στις τοπικές κοινωνίες. Αν δεν δώσουμε τη δυνατότητα στις περιφέρειες να δημιουργήσουν ανάπτυξη το κράτος θα αποτύχει. Ένα παράδειγμα από την προσωπική μου εμπειρία, όταν ήμουν υπουργός Τουρισμού είδα ότι εκ των πραγμάτων σε “τραβάνε” οι ανάγκες των υπαρκτών επιχειρήσεων και αυτό συμβαίνει σε όλα τα υπουργεία. Άρα, αν θελουμε να διευρύνουμε το πεδίο της δημιουργίας στην Ελλάδα θα χρειαστεί να βάλουμε την τοπική αυτοδιοίκηση και τα επιμελητήρια στο παιχνίδι διότι αυτοί ξέρουν τις τοπικές ανάγκες και μπορούν να αναπτύξουν δραστηριότητα.

Είναι καιρός τώρα που επεξεργαζόμαστε ιδέες με ανθρώπους που έχουν εξειδικεύσεις στην ελληνική κοινωνία και οικονομία. Δουλεύουμε πάνω σε ένα συγκεκριμένο σκεπτικό στο πώς μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα, μέρη εκ των οποίων έχω φέρει στη δημοσιότητα μιλώντας για το τι πρέπει να δούμε διαφορετικά για να μιλήσουμε για τη μικρομεσαία επιχείρηση, πώς μπορούμε να εκμεταλλευτούμε τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας που είναι άφθονες και αναξιοποίητες. Το λέω αυτό διότι ακούμε συνεχώς ότι θα έρθουν χρήματα από έξω, από την Ευρωπαϊκή Ένωση, και ότι αυτό θα οδηγήσει στην ανάπτυξη. Είναι μια πεπαλαιωμένη και λανθασμένη νοοτροπία. Έχουν ξαναέρθει χρήματα στην Ελλάδα και είδαμε ότι η ανάπτυξη γρήγορα χάθηκε διότι η υποδομή δεν ήταν αυτή που χρειαζόταν ώστε να μείνουν τα χρήματα στην Ελλάδα και να πολλαπλασιαστεί ο πλούτος. Τι γινόταν; Τα χρήματα πηγαίναν αργά ή γρήγορα στα χέρια λίγων και έπειτα στέλνονταν στο εξωτερικό. Αν θελουμε να μείνουν τα χρήματα στην Ελλάδα πρέπει να πάμε να ενισχύσουμε πλουτοπαραγωγικές πηγές που μένουν αναξιοποίητες.  Έχουμε έναν πρωτογενή τομέα που παράγει καταπληκτικά προϊόντα από τα οποία πολύ λίγα έχουν καταφέρει να δημιουργήσουν παγκόσμια φήμη, όπως το ελληνικό γιαούρτι, λάδι και ψάρι. Τα ελληνικά προϊόντα εάν διατεθούν σωστά και υποστηριχτούν επικοινωνιακά σωστά είναι τέτοιας ποιότητας που κανένας από τους γείτονες δεν μπορεί να τα ανταγωνιστεί σε επίπεδο ποιότητας”. 

Και δεν είναι μόνο ο πρωτογενής τομέας είναι και οι υπηρεσίες, ο τουρισμός. Συνεχώς σκεφτόμαστε το μοντέλο ήλιος και θάλασσα, άρα Μύκονος, Σαντορίνη, Ρόδος, Κρήτη. Δεν υπάρχουν μόνο αυτές οι περιοχές που μπορούν να αναπτύξουν τουρισμό. Η Πελοπόννησος, η Ήπειρος, ακόμα και η Θράκη και η Ανατολική Μακεδονία έχουν τεράστιες δυνατότητες ανάπτυξης, φτάνει να αποκτήσουν μια συγκεκριμένη εθνική στρατηγική ανάπτυξη του τουρισμού και τοπική φυσικά για να πάνε μπροστά. Ο κορονοϊός μας δίνει μια μοναδική ευκαιρία, αντί να αγωνιούμε μόνο για το πόσοι θα έρθουν του χρόνου – που αυτό πρέπει να το δούμε – να διευρύνουμε το προϊόν που έχουμε. Γι’ αυτό λέω ότι θα έρθουν τα χρήματα και αντί να πάνε μόνο στους λίγους που μπορούν να απορροφήσουν τα κονδύλια πρέπει να καταστρώσουμε στρατηγικές, τοπικές και κλαδικές, έτσι ώστε τα χρήματα αυτά να μείνουν στην ελληνική κοινωνία, να δημιουργήσουν μικρομεσαίες επιχειρήσεις, να δώσουν ευκαιρίες σε νέα κοινά όπως τη νέα επιχειρηματικότητα, τη γυναικεία επιχειρηματικότητα, σε κοινά που έχουν δημιουργική διάθεση αλλά που μέχρι χθες δεν είχαν πρόσβαση στην εξουσία και στον πλούτο”.

Ένας χώρος χαρακτηρίζεται κατα κύριο λόγο όχι από το τι λέει αλλά από το τι πράττει. Σήμερα έχουμε έναν χώρο που αυτοαποκαλείται δημοκρατικός, διατείνεται ότι είναι η συνέχεια του ΠΑΣΟΚ. Ένας δημοκρατικός χώρος χρειάζεται δημοκρατικές διαδικασίες. Δημοκρατικές διαδικασίες σημαίνει ότι όποιος θέλει μπορεί να συμμετέχει, όποιος θέλει μπορεί να ακουστεί. Οι δημοκρατικές διαδικασίες θέτουν το πλαίσιο, βάζουν κανόνες. Αν δεν υπάρξουν οι δημοκρατικές διαδικασίες τότε το ίδιο το κόμμα θα αυτοπυρποληθεί. Διότι, είναι αδύνατο να λες ότι είσαι ένα δημοκρατικό κόμμα και να πείσεις γι’ αυτό εάν οι διαδικασίες που έχεις δεν είναι εξαιρετικής ποιότητας δημοκρατικές διαδικασίες.  

 

Αλλάξτε τις ρυθμίσεις των cookies για να δείτε το video