Για την κινητή συναυλία του Δ. Αθηναίων

Θεωρώ ότι η εν κινήσει συναυλία που οργάνωσε ο Δήμος Αθηναίων ήταν μια θετική πρωτοβουλία κι έγινε με τις σωστές διαθέσεις. Άλλωστε, κι εγώ όταν ήμουν υπουργός Πολιτισμού, η Λυρική Σκηνή είχε βγει στον δρόμο, θυμάστε, με τα διώροφα λεωφορεία και δημιουργούσε ένα πολύ ωραίο αίσθημα μέσα στην πόλη και πραγματικά πιστεύω ότι όσο περισσότερο πολιτισμό μπορούμε να βγάλουμε προς τα έξω στις γειτονιές μας τόσο το καλύτερο.

Αυτό το οποίο, βεβαίως, ήταν το δυσάρεστο στην όλη υπόθεση ήταν αυτό που έγινε έξω από το Μαξίμου, όπου για λόγους επικοινωνιακούς και μόνο συνωστίστηκαν τόσοι δημοσιογράφοι για να γίνει αυτό το σκηνικό που είδαμε όλοι μας. Πολύ ατυχής η εικόνα. Συνήθως, σε τέτοιες περιπτώσεις, που οι εντάσεις είναι πολύ μεγάλες και τα κοινωνικά ζητήματα πολύ σοβαρά, το να δείχνεις ότι προσπαθείς να χρησιμοποιήσεις κάτι επικοινωνιακά γυρίζει μπούμερανγκ. Και τον τελευταίο καιρό αυτό ακριβώς έχει συμβεί με πολλούς δημοφιλείς καλλιτέχνες που έχουν προσπαθήσει να κάνουν πράγματα διότι δεν σέβονται τη δυσκολία της στιγμής και έχουν έρθει αντιμέτωποι με αντιδράσεις πολιτών. Είναι αυτό που λέμε δύο μέτρα και δύο σταθμά. Εύλογα κάποιος αναρωτιέται, δηλαδή άλλο είναι το standard που πρέπει να τηρεί ο πρωθυπουργός για λόγους υγείας και άλλο οι υπόλοιποι; Αυτή ήταν η μεγαλύτερη ζημιά που έγινε, γιατί, κατά τα άλλα, είμαι από τους ανθρώπους που πιστεύουν ότι τέτοιου είδους πολιτιστικές εκδηλώσεις χρειάζεται να συνεχιστούν.

Και είπα και στον κ. Μπακογιάννη ότι καλά έκανε και το ξεκίνησε, πολύ κρίμα όμως που αυτή η μεγάλη αστοχία στο Μαξίμου δημιούργησε τέτοια αντίδραση. Διότι, πραγματικά χρειαζόμαστε να βγει ο Πολιτισμός στον δρόμο και να δούμε κι άλλες αντίστοιχες εικόνες. Όταν εμείς κάναμε την ίδια δουλειά με τη Λυρική Σκηνή, ούτε βγάζαμε φωτογραφία ούτε προβάλαμε τους εαυτούς μας μέσω αυτού. Εδώ παίζει ρόλο και το πώς αντιλαμβάνεσαι τον ρόλο σου ως πολιτικός. Ο πολιτικός που θέλει να προσφέρει κάτι, το αφήνει να εξελιχθεί και η αντίδραση του κόσμου, εφόσον είναι θετική, θα πιστωθεί σε αυτόν. Αν όμως αντιλαμβάνεσαι μία τέτοια δράση μόνο ως επικοινωνιακό εργαλείο, πας και βγαίνεις φωτογραφίες και καλείς δημοσιογράφους στο Μαξίμου. Θυμίζω ότι το μεγάλο πρόβλημα ήταν για την υγεία των ανθρώπων που συνωστίστηκαν. Άρα, αψηφάς την υγεία αυτών των ανθρώπων για να προβληθείς σε μια τέτοια δράση. Πιστεύω ότι δεν χρειαζόταν τίποτα από όλα αυτά.

Μπορείτε να παρακολουθήσετε εδώ ολόκληρη τη συνέντευξη του Παύλου Γερουλάνου στο OPEN.