– Το πως φτιάχνεις μία συνείδηση πόλης σήμερα στην Αθήνα είναι ένα μεγάλο ζητούμενο. Σήμερα, όποιος περπατάει στην Αθήνα βλέπει ότι είναι μία πόλη αντιθέσεων. Έχεις έναν πολύ όμορφο δρόμο δίπλα σε έναν άθλιο, έχεις ένα κτίριο που καταρρέει δίπλα σε μία σύγχρονη και όμορφη πολυκατοικία, έχεις μέρη που σε κάνουν περήφανο όπως το να περπατήσεις στη Διονυσίου Αρεοπαγίτου και μέρη που σε πιάνει η ψυχή σου. Μέρη που θες να πας βόλτα με την οικογένειά σου και μέρη που αποκλείεται να αφήσεις, για παράδειγμα, την κόρη σου να πάει μόνη της. Αυτές οι αντιθέσεις στο δήμο δημιουργούν μια κοινωνία που έχει απίστευτα μεγάλο ενδιαφέρον. Μια κοινωνία που για να την υπηρετήσεις σωστά πρέπει να την καταλάβεις σε κάθε της γωνιά.

– Ο θάνατος ενός ανθρώπου κάτω από αυτές τις συνθήκες είναι σοκαριστικός. Είναι απαράδεκτο αυτό το οποίο συνέβη στο Ζακ από κάθε άποψη και το να παίρνει κάποιος το νόμο στα χέρια του είναι κάτι που σε μία σύγχρονη κοινωνία δε θα έπρεπε να γίνει ποτέ. Ουσιαστικά όμως έχεις δύο πολίτες που τους έχει εγκαταλείψει η πολιτεία. Αυτό η πολιτεία το κάνει εδώ και χρόνια. Μας βάζει τον έναν απέναντι στον άλλον, αντί να είναι στο πλευρό όλων μας.

– Ως Έλληνες είμαστε άνθρωποι που έχουμε καταρχήν ένα σεβασμό ο ένας για τον άλλον, όσο κι αν αυτό μοιάζει να μην είναι έτσι καθημερινά. Δεν είναι η ελληνική κοινωνία μία κοινωνία που χρειάζεται τον αστυνομικό από πάνω της. Είδαμε πώς ο Έλληνας στάθηκε στο πλευρό του μετανάστη ο οποίος υπέφερε. Ήταν παράδειγμα για όλον τον κόσμο. Αλλά μην τον πάμε τον Έλληνα στα όριά του όσον αφορά τους μετανάστες. Μπορεί να καλύψει έναν χώρο ο πολίτης αλλά από ένα σημείο και πέρα πρέπει η πολιτεία να έχει ένα σοβαρό πρόγραμμα.

– Το επάγγελμά μου είναι ιχθυοτρόφος, έχουμε ένα ιχθυοτροφείο στην Κεφαλλονιά, είχε ξεκινήσει μαζί με τα πρώτα ιχθυοτροφεία, σήμερα είναι ένα πρότυπο εταιρείας παγκοσμίως και θεωρείται ένας από τους καλύτερους παραγωγούς στον κόσμο για λαβράκι και τσιπούρα. Το όνομα του ιχθυοτροφείου είναι «Ιχθυοτροφεία Κεφαλλονιάς», το μεγαλύτερο κομμάτι της παραγωγής βγαίνει στο εξωτερικό από τη Ρωσία μέχρι την Αμερική. Εκατό οικογένειες του Ληξουρίου και του Αργοστολίου δουλεύουν εκεί. Η εταιρεία εξάγει 1200 τόνους το χρόνο, σε πολλές χώρες, κυρίως στην Ιταλία, τη Γαλλία αλλά και σε όλον τον κόσμο. Και πηγαίνουν φρέσκα παντού. Και το όνομα τη χώρας και της εταιρείας στις εξαγωγές αυτών των ψαριών είναι εξαιρετικά καλό, θεωρούμαστε σαν χώρα και σαν εταιρεία από τους πιο ποιοτικούς παραγωγούς και είναι ένα παράδειγμα αυτό, που δείχνει ότι όταν θέλουμε να αναδείξουμε τα δυνατά μας στοιχεία μπορούμε να κάνουμε θαύματα ως Έλληνες.

– Η Ελλάδα έχει καταπληκτικό πλούτο τον οποίο συνήθως δεν  διαχειριζόμαστε σωστά. Πάντα η Ελλάδα είχε το καλύτερο λάδι, το πουλούσαμε σε containers, το έπαιρναν οι Ιταλοί, το πακέταραν και το πουλούσαν. Υπολογίζουμε ότι για κάθε 10% παραπάνω που πωλείται το ελληνικό λάδι ως επώνυμο, αφήνει μερικά δισεκατομμύρια στην ελληνική οικονομία το χρόνο. Συζητάμε για μνημόνια ή για χρήματα τα οποία δεν έχει το ελληνικό δημόσιο ενώ υπάρχουν τόσες πηγές πλούτου οι οποίες δεν αξιοποιούνται σωστά σήμερα στην Ελλάδα και αν  τις αξιοποιήσεις μπορείς να δημιουργήσεις τον πλούτο που χρειάζεσαι ως χώρα ώστε να μη φορολογείς με τον ίδιο τρόπο τον μικρομεσαίο επιχειρηματία, τον ελεύθερο επαγγελματία και τον κάθε εργαζόμενο και να δώσεις μια ανάσα στην αγορά ώστε να ξανασταθούμε στα πόδια μας. Πρέπει να πάμε σε μία-μία πλουτοπαραγωγική πηγή της χώρας και να λύσουμε τα συγκεκριμένα  προβλήματα που αντιμετωπίζει η κάθε μία για να αναπτυχθεί.

 

Αλλάξτε τις ρυθμίσεις των cookies για να δείτε το video

 

https://www.youtube.com/watch?v=BlA606XqaEA