-Για την απεργία της ΠΝΟ

Νομίζω ότι αυτή τη στιγμή, όπως και κάθε στιγμή που χειριζόμαστε θέματα που έχουν τόσο μεγάλη επιρροή για την οικονομία, πρέπει να είμαστε πάρα πολύ ψύχραιμοι και αυτό θα ήθελα να δω και από την μεριά των συνδικαλιστών που σκέφτονται να κάνουν αυτή την απεργία. Δεν έχει γίνει ακόμα και γι αυτό θα αρκεστώ στο να κάνω μία έκκληση, όπως και πέρυσι, όπως και άλλα συνδικαλιστικά όργανα τα οποία σκεφτόντουσαν απεργίες, οι οποίες μπορούσαν να πλήξουν τον τουρισμό να το σκεφτούν. Και ζητάω να το σκεφτούν, διότι όλοι ξέρουμε ότι από τον τουρισμό ζει κάθε ελληνική οικογένεια. Το να πλήττεις αυτή τη στιγμή τον τουρισμό, δεν κάνει καλό σε κανένα και πραγματικά γυρνάει τον κόσμο εναντίον σου, διότι ο κόσμος ξέρει τι χάνει από αυτό. Αυτό κάναμε και πέρυσι και πρέπει να σας πω, παρότι οι κινητοποιήσεις των ταξιτζήδων ήταν πάρα πολύ ακραίες σε ορισμένες φάσεις τους, δεν έκλεισαν λιμάνια τελικά, δεν έκλεισαν αεροδρόμια τελικά, διότι κατάλαβαν και οι ίδιοι οι συνδικαλιστές, ότι μία τέτοια ενέργεια, μόνο καλό δεν θα τους έκανε.

-Για τις δηλώσεις της Βάσως Παπανδρέου

Έχω πολύ μεγάλο σεβασμό για την ιστορική διαδρομή της κ. Παπανδρέου, αλλά νομίζω ότι είναι πάρα πολύ σημαντικό και η ίδια να αποτιμήσει και τη δική της την πορεία, διότι νομίζω το να προσπαθείς να βρεις σε αυτή την πορεία το σημείο καταστροφής, είναι νομίζω σαν να ψάχνεις ψύλλους στ΄ άχυρα. Η κ. Παπανδρέου είναι μέλος ενός συστήματος το οποίο επιβλήθηκε στα πράγματα, μέσα από δημοκρατικές διαδικασίες, μην με παρεξηγήσετε σ΄ αυτό, αλλά επιβλήθηκε στα πράγματα τις τελευταίες δεκαετίες μία λογική που πρυτάνευε μία ελληνική οικονομία που ήταν βαθύτατα καταναλωτική και επιχορηγούμενη από το κράτος. Δεν έγιναν οι ενέργειες που χρειάσθηκε όταν έπρεπε να γίνουν ώστε η ελληνική οικονομία να γίνει παραγωγική και δημιουργική, να βασίζεται στις δικές της τις δυνάμεις και όλα αυτά μας έφτασαν βεβαίως σαν αποκορύφωμα στην τελευταία διετία. Οπότε, νομίζω ότι είναι πάρα πολύ σημαντικό, επειδή ζήτησε και αυτοκριτική και από τον κ. Παπανδρέου, νομίζω ότι είναι πάρα πολύ σημαντικό, όλοι όσοι έχουμε συμμετάσχει σ’ αυτές τις κυβερνήσεις τα τελευταία χρόνια, να κάνουμε μία σοβαρή αποτίμηση, διότι αν δεν την κάνουμε, δεν θα μπορέσουμε να σχεδιάσουμε την επόμενη μέρα.

-Για την ανάγκη μεγάλων αλλαγών

Στην Ελλάδα αυτό που συμβαίνει είναι πρωτόγνωρο υπό την εξής έννοια. Συνήθως, όταν έχεις δύο κόμματα, ας πούμε εξουσίας, δεν μου αρέσει πολύ ο όρο, τα οποία έχουν σε πάρα πολλά σημεία αποτύχει να κάνουν αυτά που θα έπρεπε να κάνουν για να φέρουν την κοινωνία, εκεί που θα έπρεπε να είναι σήμερα, συνήθως δημιουργούνται δυνάμεις οι οποίες καλούν τα πράγματα να αλλάξουν. Αυτό το οποίο βλέπουμε αυτή τη στιγμή, είναι ότι έχεις κόμματα διακυβέρνησης τα οποία αρχίζουν και συνειδητοποιούν ότι πρέπει να αλλάξουν τα πράγματα, αρχίζουν να κάνουν κάποιες δειλές κινήσεις για να αλλάξουν τα πράγματα και την ίδια στιγμή, όλη σου η αντιπολίτευση λέει: Παιδιά μην αλλάξετε τίποτα. Αυτό είναι εντυπωσιακό, δεν έχει ξαναγίνει. Αυτό που θα περίμενε κανείς να έχουν αρχίσει να υπάρχουν δυνάμεις μέσα στην κοινωνία που να λένε, δεν αλλάζετε αρκετά, δεν αλλάζετε αρκετά γρήγορα, αυτή τη στιγμή πως θα αποφασίσουμε αν θέλουμε μία άλλη σχέση με την επιχειρηματικότητα στην Ελλάδα. Στην Ελλάδα μέχρι σήμερα, η επιχειρηματικότητα ήταν σχεδόν κάτι το οποίο δεν τόλμαγες να συζητήσεις. Λοιπόν, δεν γίνεται αλλιώς. Το κράτος έπαψε να κάνει επενδύσεις, η Ευρώπη έπαψε να κάνει επενδύσεις, τις επενδύσεις πρέπει να τις κάνουν οι ιδιώτες. Θέλουμε ή δεν θέλουμε επιχειρηματικότητα στην Ελλάδα; Δεν λέω ότι όλοι θέλουμε την ίδια μορφή επιχειρηματικότητας, αλλά δεν γίνεται και να την έχουμε πάντα απέναντι. Αυτές τις ερωτήσεις ποιος θα τις κάνει; Τι ρόλο θέλουμε να έχουν οι τράπεζες; Ξέρουμε πάρα πολύ καλά ότι οι τραπεζίτες χρησιμοποιούσαν τη δύναμή τους για τις ίδιες ρουσφετολογικές λογικές που τις χρησιμοποίησαν οι πολιτικοί. Θα ζητήσει κάποιος να αλλάξει το τραπεζικό σύστημα; Το περίεργο είναι ότι είναι πιο συντηρητικές οι δυνάμεις της αντιπολίτευσης, από ό,τι είναι οι δυνάμεις της κυβέρνησης. Αυτό δεν είναι υγιές. Θα έπρεπε να υπάρχουν δυνάμεις οι οποίες αυτή τη στιγμή ζητάνε κάτι άλλο. Ζητάνε να δούμε την ελληνική κοινωνία σύγχρονη. Διότι είναι πάρα πολύ δύσκολο για τα μεγάλα κόμματα, δεν λέω αδύνατον και θα γίνει, αλλά παίρνει περισσότερο χρόνο για τα μεγάλα κόμματα διακυβέρνηση να μπουν σε μία εντελώς καινούργια λογική από το να έρθουν καινούργιες δυνάμεις. Λοιπόν σήμερα δεν βλέπουμε καινούργιες δυνάμεις με αποτέλεσμα όλη η πίεση να πέφτει πάνω στα μεγάλα κόμματα και γι αυτό βλέπει κανείς και την αμφισημία που βλέπει και στο ΠΑΣΟΚ και στη Ν.Δ. Οι καινούργιες ηγεσίες των κομμάτων, εγώ θέλω να δω να πηγαίνουν πολύ πιο δυναμικά μέσα στα πράγματα και ναι μεν ο κ. Βενιζέλος έχει δείξει ότι έχει την τόλμη να πάρει δύσκολες αποφάσεις και είναι ευτυχές αυτό, να και περιμένουμε να δούμε ποιες θα είναι οι πρώτες αποφάσεις που θα πάρει ως αρχηγός του κόμματος, αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, από την άλλη μεριά όμως βλέπουμε και έναν κ. Σαμαρά ο οποίος συνεχίζει μια λογική, η οποία ούτε καλό κάνει στην κοινωνία, ούτε καλό κάνει στη Ν.Δ.

-Για τις κυβερνήσεις συνεργασίας και το ενδεχόμενο χρεωκοπίας

Οι κυβερνήσεις συνεργασίας, μπορεί να αποδειχτούν πάρα πολύ σημαντικές και καλές για έναν τόπο αλλά μπορεί να αποδειχτούν και καταστροφικές. Όπως είδατε, ο κ. Παπαδήμος ήρθε σε μία δύσκολη στιγμή, λειτούργησε σαν καταλύτης των πραγμάτων και τα πράγματα άρχισαν και πήγαιναν προς μία κατεύθυνση. Τις τελευταίες εβδομάδες και με την πίεση των εκλογών , αυτό το οποίο βλέπουμε να συμβαίνει στο κοινοβούλιο, είναι εντελώς απαράδεκτο. Βλέπουμε ανθρώπους, οι οποίοι παίρνουν πίσω νομοσχέδια που έχουν ψηφιστεί από όλα τα κόμματα, μιλάω για τον κ. Μπαμπινιώτη, βλέπουμε τον κ. Βορίδη να φέρνει διατάξεις οι οποίες πάνε τα πράγματα πίσω και από την άλλη βλέπουμε μία πιεσμένη διαδικασία αποφάσεων την οποία δεν θα έπρεπε ποτέ να έχει το ελληνικό κοινοβούλιο. Βλέπουμε δηλαδή, να καταλήγουν οι αποφάσεις που παίρνουμε στον χαμηλότερο κοινό παρανομαστή. Αν μία κυβέρνηση συνεργασίας καταντήσει εκεί, αυτό θα είναι καταστροφικό για τον τόπο. Αυτό το οποίο θέλουμε είναι κα ηγέτες στα κόμματα, αλλά και κόμματα τα οποία είναι έτοιμα να πάρουν τις αποφάσεις που πρέπει να πάρουν για να πάει η κοινωνία μπροστά. Να εξηγήσουν στον κόσμο που πηγαίνουμε, ώστε να μην υπάρχουν οι αντιδράσεις, αλλά να προχωρήσουμε προς μία συγκεκριμένη κατεύθυνση, αλλιώς πολύ φοβάμαι ότι αυτό το οποίο απεφεύχθη αυτή την άνοιξη, θα το βρούμε μπροστά μας το φθινόπωρο.

Α. Πορτοσάλτε: Την ολική χρεοκοπία, την ανεξέλεγκτη συνεπώς.

Π. Γερουλάνος: Την ανεξέλεγκτη, γιατί ο όρος πια έχει ευτελιστεί. Αυτό το οποίο φοβάμαι ότι θα δούμε είναι την αδυναμία του κράτους να ανταπεξέλθει στις βασικές του υποχρεώσεις.