Στα Εξάρχεια οι πολίτες έχουν πλαντάξει πια. Και μέσα από την πρόσφατη επιστολή τους, που δημοσιεύτηκε στα μέσα, ζητούν βοήθεια. και δεν είναι η πρώτη φορά. Αντί να πάει ο Δήμος, και το Κράτος, και να πουν “παιδιά εδώ έχουμε ένα πρόβλημα”, έρχονται οι ίδιοι οι κάτοικοι και ζητούν την προσοχή των αρμοδίων. Έστειλα μια επιστολή στον Πρωθυπουργό, όπου τον καλώ να μη χάσει αυτή την ευκαιρία. Είναι σπάνιο οι πολίτες να λένε πρώτοι “Ελάτε”. Να πάμε λοιπόν, αφού ο κόσμος ζητάει να λύσουμε όλοι μαζί τα προβλήματα. Να συγκαλέσει ο Πρωθυπουργός την Περιφέρεια, το Δήμο και το Κεντρικό Κράτος και με μπροστάρηδες τους πολίτες που θέλουν να δουν τη γειτονιά τους να ζει σαν μια κανονική γειτονιά της Αθήνας, να αρχίσουμε να αλλάζουμε τα πράγματα που μας ζητούν.

Ο κύριος Ηλιόπουλος είναι μια καλή υποψηφιότητα για το ΣΥΡΙΖΑ, αλλά μέτρια για την Αθήνα. Είναι ένας συμπαθής άνθρωπος αλλά ρίχνοντας ένα τέτοιο κομματικό στέλεχος στη μάχη δημιουργείς συνθήκες πόλωσης, οπότε αντί να μιλάμε εποικοδομητικά για την Αθήνα, θα καθόμαστε να  κοιτάμε τους δύο εκπροσώπους των κομμάτων να χτυπιούνται μεταξύ τους με όρους εθνικών εκλογών. Αυτό είναι καταστροφικό για την πόλη. Αυτή τη στιγμή, όλοι εμείς οι Αθηναίοι που αγωνιούμε για την πόλη θέλουμε να δούμε μια μάχη καθαρά για την Αθήνα που να επικεντρώνεται στο τι μπορεί να γίνει για να βελτιωθεί η Αθήνα αύριο. 

Εάν στην κορυφή έχεις έναν άνθρωπο που τον νοιάζει μόνο η πάρτη του, η προσωπική του καριέρα ή το κόμμα του, όπως συχνά βλέπουμε, τότε δεν θα γίνει τίποτα. Εάν όμως έχεις κάποιον που πραγματικά νοιάζεται, τότε οι υπόλοιποι ακολουθούν. Πριν πάω στο         Υπουργείο Πολιτισμού, με είχαν προετοιμάσει για όλες τις δυσκολίες: τη γραφειοκρατία, το πώς γίνονται οι προσλήψεις. Από την ώρα όμως που ο Οργανισμός κατάλαβε ότι ήμουν εκεί με διάθεση να δουλέψω, για να στηρίξω το έργο του θεσμού και όχι να τον χρησιμοποιήσω για δική μου προβολή, τα συστήματα άρχισαν να λειτουργούν διαφορετικά. Σώθηκε το Υπουργείο από τη δική μου θητεία; Αυτό δεν μπορώ να το πω, άλλοι είναι αρμόδιοι να το αξιολογήσουν. Σίγουρα όμως μπορούσα να  κάνω έργο γιατί οι υπηρεσίες ανταποκρίνονταν. Και διαψεύστηκαν όσοι έλεγαν ότι όσο και να παλεύει ο υπουργός, δεν θα γίνει τίποτα. Θυμάμαι τότε, επειδή μειώνονταν οι μισθοί, συνάδελφοι υπουργοί έλεγαν ότι οι εργαζόμενοι είχαν κατεβάσει τα μολύβια. Σε εμάς όμως, δεν κατέβασε κανένας το μολύβι του, δούλευαν κι ακόμη περισσότερο, γιατί ήξεραν ότι κάνουμε όλοι μαζί κάτι για το καλό της χώρας. Και όσο περισσότερη αξία δίνεις στο έργο των ανθρώπων τόσο περισσότερο ανταποκρίνονται.

Ακούστε ολόκληρη τη συνέντευξη παρακάτω:

Αλλάξτε τις ρυθμίσεις των cookies για να δείτε το video
Αλλάξτε τις ρυθμίσεις των cookies για να δείτε το video