-Υπάρχουν άλλα δύο είδη Πανεπιστημίων, δεν υπάρχουν δηλαδή μόνο τα δημόσια και τα ιδιωτικά, αλλά υπάρχουν τέσσερις κατηγορίες, τα κρατικά, που εξαρτώνται απολύτως από το Υπουργείο Παιδείας, τα δημόσια, τα οποία έχουν ανεξάρτητες διοικήσεις, τα κερδοσκοπικά, τα οποία χρεώνουν παραπάνω από την ποιότητα τής Παιδείας που προσφέρουν, και τα μη κερδοσκοπικά, που βρίσκουν τρόπους να ενισχύουν τα οικονομικά τους από άλλες πηγές, από την έρευνα, τις δωρεές κλπ, και έτσι παρέχουν Παιδεία καλύτερη από αυτή που χρεώνουν. Είναι σημαντικό πως η συζήτηση έφυγε από τα κερδοσκοπικά. Τα κερδοσκοπικά σε όλες τις χώρες παρέχουν παιδεία κατώτερη των ελληνικών Πανεπιστημίων ή και άλλων Πανεπιστημίων. Άρα, αυτό είναι ένα θετικό βήμα.
Εμείς, ως ΠΑΣΟΚ, είπαμε εξαρχής ότι θα συζητούσαμε, αν παράλληλα υπήρχαν μέτρα ενίσχυσης τού δημόσιου Πανεπιστημίου. Θα ήταν ήδη μεγάλη μεταρρύθμιση αν γινόταν πραγματικά δημόσιο το Πανεπιστήμιο και όχι κρατικό, όπως συμβαίνει σήμερα. Ακόμη, αν υπήρχε ένας φορέας που να θέτει κριτήρια ποιότητας τής παιδείας και να ελέγχει την τήρησή τους. Διότι, πρέπει να υπάρχουν κριτήρια για να μπει κανείς σε αυτά τα Πανεπιστήμια, αλλά πρέπει να υπάρχουν και κριτήρια σπουδών για να γνωρίζουμε ότι ο κάθε φοιτητής με το πτυχίο του μπορεί να μπει αύριο στην αγορά και να ανταπεξέλθει στις ανάγκες της.

– Το μεγάλο πρόβλημα τής ελληνικής Παιδείας δεν είναι η τριτοβάθμια εκπαίδευση, αλλά η πρωτοβάθμια και η δευτεροβάθμια και αυτό φαίνεται και από τις επιδόσεις των μαθητών σε Διεθνείς Διαγωνισμούς. Το πρόβλημα, δηλαδή, είναι πλέον της παπαγαλίας γιατί δεν συνδυάζεται με κριτική σκέψη όπως γινόταν παλαιότερα. Πλέον, όλες οι θέσεις εργασίας που έχουν μείνει στη Δύση απαιτούν κρίση.

Ακόμη και για τη θέση τού καθηγητή Πανεπιστημίου, ή και οποιαδήποτε άλλη, ζητούν πράγματα τα οποία παλαιότερα δεν υπήρχαν στο πρόγραμμα σπουδών των σχολείων. Αυτό, έχει αφήσει μια γενιά χωρίς τα εργαλεία που χρειάζονται για να ανταπεξέλθουν στις σημερινές συνθήκες και επάνω σε αυτό θα έπρεπε να δίνει έμφαση ο Υπουργός Παιδείας και ο Πρωθυπουργός. Διαφορετικά, ό,τι και να κάνουμε για το Πανεπιστήμιο, θα έχουμε παιδιά τα οποία δεν θα έχουν τη δυνατότητα να ανταπεξέλθουν στις ανάγκες τής σημερινής κοινωνίας.

-Έχετε ακούσει ποτέ τον όρο «αγροτική πολιτική τής Κυβέρνησης Μητσοτάκη»; Ποτέ. Μέτρα έχουμε ακούσει, αγροτική πολιτική όμως δεν υπάρχει, και δεν υπάρχει διότι ο κ. Μητσοτάκης υπολογίζει ότι μόνο 3% είναι το ποσοστό τής οικονομίας που ανήκει στην αγροτική παραγωγή, περίπου όμως 10% τού ελληνικού πληθυσμού είναι ή αγρότες ή συμπληρώνουν το εισόδημά τους από κάποιο αγρόκτημα. Άρα ο κ. Μητσοτάκης κοιτάει την οικονομία χωρίς ανεξάρτητα από την κοινωνία και αυτό είναι το πρώτο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η Κυβέρνηση. Το δεύτερο είναι πως τα μέτρα τής Κυβέρνησης είναι πάντα πολύ λίγα, πολύ αργά.

-Για εμάς, στο ΠΑΣΟΚ, η αγροτική πολιτική είναι διαφορετική. Δεν γίνεται να έχεις έναν αγρότη και να ελπίζεις ότι θα επιβιώσει, όταν το κόστος παραγωγής είναι απαγορευτικό. Το κόστος, για παράδειγμα τής ενέργειας, που έχουν σήμερα οι Έλληνες αγρότες είναι υπερβολικά υψηλό, ενώ θα μπορούσε να έχει μειωθεί αρκετά αν σε Συνεταιρισμούς δίναμε ένα μικρό ποσοστό των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας. Η Κυβέρνηση, όμως, αποφάσισε να τα δώσει όλα στους μεγάλους επιχειρηματίες.

-Όταν συζητάμε για Ενεργειακές Κοινότητες, δεν εννοούμε ένα πάνελ το οποίο τοποθετείται μέσα στο δίκτυο και από το δίκτυο να τραβά κανείς ενέργεια, αλλά κάτι πιο άμεσο. Δηλαδή, αύριο τοποθετεί κανείς το πάνελ, αύριο μειώνεται η ενέργειά του, όσο θέλει, ανάλογα με την απόσβεση που θέλει να κάνει. Σήμερα, ενώ τόσο καιρό δίνουμε στους αγρότες επιδόματα για το κόστος της ενέργειας, η Κυβέρνηση αρχίζει και συζητά αυτές τις επιλογές. Αν είχε δώσει από την αρχή αυτή τη λύση, η σημερινή κατάσταση θα είχε αποφευχθεί.

Υπάρχουν έξι ελληνικά προϊόντα τής αγροτικής μας γης, τα οποία βρίσκονται στα καλύτερα ράφια και τα καλύτερα εστιατόρια τού κόσμου, το λάδι, οι ελιές, το γιαούρτι, η φέτα ,τα ψάρια και το κρασί είναι τα βασικά προϊόντα που έχουν καταφέρει να διεισδύσουν στη διεθνή αγορά. Προϊόντα, τα οποία κάνουν οικονομική διαφορά σε μεγάλους πληθυσμούς τής χώρας. Πόσο δύσκολο είναι να προσθέσουμε, άλλα δέκα προϊόντα σ’ αυτά; Πλέον είναι εύκολο, μπορεί δηλαδή κανείς να προωθήσει τα ελληνικά προϊόντα καλύτερα και να φτάσουν οι αγρότες τις καλύτερες τιμές. Για παράδειγμα, έχουμε απαξιώσει εντελώς το ελληνικό βαμβάκι, που είναι ένα από τα καλύτερα βαμβάκια στον κόσμο, αυτού του είδους οι πολιτικές όμως, δεν έρχονται από την Κυβέρνηση.
-Το βασικό εργαλείο τής ισπανικής αγροτικής πολιτικής, για παράδειγμα, η οποία είναι μια πετυχημένη αγροτική πολιτική που δεν περιμένει μόνο από την ΚΑΠ αλλά δημιουργεί δικές της συνθήκες για τα δικά της προϊόντα, είναι οι Συνεταιρισμοί. Δεν σημαίνει πως επειδή δεν λειτούργησαν στην Ελλάδα πρέπει να καταργηθούν, αντίθετα, είναι ανάγκη να γίνει συζήτηση πάνω σε μια καινούρια βάση. Υπάρχουν πολλοί Συνεταιρισμοί υψηλής ποιότητας και όπου υπάρχουν δυνατοί Συνεταιρισμοί, δεν υπάρχουν παράπονα αγροτών, γιατί και το κόστος κατεβάζουν και πετυχαίνουν καλές τιμές.

-Έχω δηλώσει από την αρχή πως θα ψηφίσω υπέρ τού Νομοσχεδίου για την ισότητα στον γάμο.
Είναι ανάγκη όλοι όσοι στηρίζουν το Νομοσχέδιο να βγουν να το εξηγήσουν στον κόσμο, για να καταλάβει ότι δεν πρόκειται να αλλάξει η ελληνική κοινωνία, ή να διαλυθεί η οικογένεια. Όταν ψηφίζεις σύμφωνα με τις αξίες σου, ο κόσμος σε συγχωρεί ακόμα και αν διαφωνεί μαζί σου, όταν όμως ψηφίζεις ενάντια στις αξίες σου, ο κόσμος δεν το ξεχνάει ποτέ.

Παρακάτω θα δείτε αποσπάσματα από τη συνέντευξή μου στον τηλεοπτικό σταθμό «One Channel», στην εκπομπή «One Talk» με τον δημοσιογράφο Τάκη Χατζή:

Αλλάξτε τις ρυθμίσεις των cookies για να δείτε το video