για την Αθήνα
Με ρωτούν γιατί θέλω να γίνω Δήμαρχος της Αθήνας. Διορθώνω και λέω «Δήμαρχος Αθηναίων». Μια μικρή αλλαγή στις λέξεις κρύβει μια μεγάλη αλλαγή νοοτροπίας.
Διότι ο Δήμος είμαστε εμείς, οι άνθρωποι που επιλέξαμε την Αθήνα για να ζήσουμε, να εργαστούμε, να μεγαλώσουμε τα παιδιά μας. Εμείς διαμορφώνουμε τις γειτονιές της, εμείς ζούμε τα προβλήματά της και εμείς γνωρίζουμε τις λύσεις που αναζητούμε να γίνουν πράξη.
Σήμερα ζούμε σε μια πόλη γεμάτη ακραίες αντιφάσεις. Δίπλα στους επισκέπτες που απολαμβάνουν τους θησαυρούς του Αρχαιολογικού Μουσείου, ζούμε την εγκατάλειψη των Εξαρχείων. Δίπλα σε περιοχές που σφύζουν από ζωή όπως η Ερμού και οι γύρω δρόμοι, υπάρχουν άβατα που βυθίζονται στην βρωμιά και την ανομία. Δίπλα στην Τριλογία του Χάνσεν υπάρχουν ανεξέλεγκτες πιάτσες ναρκωτικών και η παραβατικότητα οργιάζει.
Σκληρές αντιφάσεις που κοστίζουν ακόμη και ανθρώπινες ζωές. Διότι δίπλα στην ομορφιά της Φωκίωνος Νέγρη ξυλοκοπήθηκε μέχρι αναισθησίας μια φίλη μου για το πορτοφόλι της, δίπλα στο άπλετο φως της Διονυσίου Αρεοπαγίτου βρίσκεται το βαθύ σκοτάδι που έχασε την ζωή του ο Νίκος Μουστάκας, δίπλα στην έμπρακτη αλληλεγγύη που δείχνουν τόσοι συμπολίτες μας στους πιο αδύναμους βρίσκεται η ωμότητα που κόστισε τη ζωή στον Ζακ Κωστόπουλο. Δυσκολεύεται να περπατήσει Αθηναίος ή Αθηναία σε πολλά σημεία στην πόλη του χωρίς να αναρωτιέται από που θα προκύψει κίνδυνος.
Για όλους αυτούς τους λόγους, τίποτα δεν μας εξοργίζει περισσότερο από το να ακούμε απαξιωτικά τη φράση «αυτό δεν είναι δική μας αρμοδιότητα». Ποιανού αρμοδιότητα είναι να γίνει η πόλη μας φιλική, φιλόξενη, λειτουργική; Ποιανού αρμοδιότητα είναι να γίνει η πόλη μας ανθρώπινη;
Πάντα πίστευα και συνεχίζω να πιστεύω ότι σαν Αθηναίοι, σαν Έλληνες, δίνουμε αξία σε ό,τι μας δίνει αξία, σεβόμαστε όποιον και ό,τι μας σέβεται. Η συμπεριφορά της εξουσίας, η στάση των θεσμών και των υπηρεσιών απέναντί μας, ακόμα και η κατάσταση των έργων υποδομής που μας περιτριγυρίζουν καθορίζουν και την δική μας συμπεριφορά απέναντί τους. Το μετρό της Αθήνας, το νέο αεροδρόμιο, χώροι πολιτισμού όπως το Νέο Μουσείο Ακρόπολης αλλά και οι εικόνες που εξέπεμψε η πόλη μας το 2004 αναδεικνύουν πόσο έτοιμοι είμαστε να ανταποδώσουμε την αξία όταν την ζούμε γύρω μας.
Πιστεύω επίσης βαθιά ότι η πόλη μας είναι γεμάτη ανεκπλήρωτες υποσχέσεις, γεμάτη ανεκπλήρωτη αξία που περιμένει να αξιοποιηθεί και να αναδειχθεί. Από τα παιδιά μας που φεύγουν σε πόλεις που τους προσφέρουν περισσότερα, μέχρι τα μυστικά της πόλης που όλοι λατρεύουμε να εκμυστηρευόμαστε μόνο σε φίλους μας επισκέπτες, η Αθήνα κρύβει και χάνει καθημερινά αμύθητη αξία.
Και πάντα πίστευα ότι οι λύσεις βρίσκονται ανάμεσά μας. Ότι δεν υπάρχει πρόκληση που δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε όταν είμαστε έτοιμοι να καθίσουμε γύρω από ένα τραπέζι και να δουλέψουμε συλλογικά για το κοινό καλό. Το έζησα στο παρελθόν όταν μαζί με τους εργαζόμενους σώσαμε τα Ιχθυοτροφεία Κεφαλονιάς από τη χρεοκοπία. Το έζησα στο Υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού, όταν με κατάλληλες επιλογές προσώπων και σωστή στοχοθεσία, δώσαμε αξία σε χρεοκοπημένους φορείς όπως η Εθνική Λυρική Σκηνή. Ή όταν μαζί με τους επιχειρηματίες, τους ξενοδοχοϋπαλλήλους και όλους τους άμεσα και έμμεσα ενδιαφερόμενους καταστρώσαμε το σχέδιο διάσωσης του Ελληνικού τουρισμού την εποχή που η Αθήνα καιγόταν.
Όταν δίνεις αξία σε ανθρώπους μπορείς να τους ζητήσεις να κάνουν θαύματα, και θα τα κάνουν. Όταν εμπνέεις ανθρώπους ότι το έργο ή το λειτούργημά τους μπορεί να αλλάξει την ζωή όλων μας, τού προσδίδουν και οι ίδιοι μεγαλύτερη αξία. Και όταν είσαι έτοιμος να συνεργαστείς με άλλους για να βρεις και να αναδείξεις αξία εκεί που όλοι πιστεύουν ότι δεν υπάρχει, είναι αμέτρητες οι ευκαιρίες που μπορείς να δημιουργήσεις. Με λίγα λόγια, όταν έχεις τη δύναμη να δείξεις εμπιστοσύνη στους ανθρώπους γύρω σου, δεν υπάρχει τέλος στην εμπιστοσύνη που θα εισπράξεις.
Για αυτό πιστεύω ότι αν κάτι δεν είναι δική τους αρμοδιότητα τότε έχουμε κάθε λόγο να την κάνουμε δική μας. Να πούμε ότι θέλουμε να φτιάξουμε μαζί τον Δήμο των Αθηναίων, μια πόλη που βάζει πρώτα εμάς και τις δικές μας ανάγκες, μια πόλη που εμπιστεύεται εμάς και τις δικές μας δυνατότητες.
Πάνω σε αυτές τις ιδέες θα χτίσω την υποψηφιότητά μου για τον Δήμο των Αθηναίων και πάνω σε αυτούς τους στόχους και με αυτά τα κριτήρια θα επιλέξω τους συνεργάτες και τους συνυποψηφίους μου. Με κάθε Αθηναίο και κάθε Αθηναία, σε κάθε γειτονιά θα χτίσω ένα πρόγραμμα ώστε να κάνουμε μαζί την Αθήνα μια πόλη δημιουργική, ασφαλή, αλληλέγγυα και υποστηρικτική. Μια πόλη σύγχρονη που θα μας κάνει όλους περήφανους. Και με κάθε Αθηναίο και Αθηναία θα διανύσω την πορεία για να κάνουμε τον Δήμο της Αθήνας, Δήμο των Αθηναίων. Τον δικό μας δήμο.