Με το όραμα του ΠΑΣΟΚ σχετικά με το ρόλο του Δημάρχου του μέλλοντος ξεκίνησε την ομιλία του στην Ολομέλεια της Βουλής κατά τη συζήτηση του Νομοσχεδίου του Υπουργείου Εσωτερικών, ο Βουλευτής Α’ Αθήνας με το ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής, Παύλος Γερουλάνος, τονίζοντας πως ο Δήμαρχος του μέλλοντος θα  πρέπει να έχει αρμοδιότητες, πόρους και γνώση ώστε να προετοιμάζει την κοινωνία για τα φαινόμενα που βλέπουμε.

«Ξεχάστε τον Δήμαρχο που γνωρίζατε. Ο Δήμαρχος που μαζεύει τα σκουπίδια, βάφει σχολεία και οργανώνει φεστιβάλ, τελείωσε.

Καλωσορίστε τον Δήμαρχο που σώζει ζωές. Ζωές και περιουσίες. 

Είτε με πρόληψη που θα σχεδιάσει είτε με εργαλεία που πρέπει να έχει στη διάθεση του είτε με συντονισμό που θα του εμπιστευτούμε ως κοινωνία, ο Δήμαρχος του σήμερα και του αύριο θα τα βάλει με την κλιματική αλλαγή.

Όχι μόνο. Ο Δήμαρχος του σήμερα και του αύριο θα διαχειριστεί τρεις μεγάλες τάσεις της εποχής: τον εκδημοκρατισμό της ενέργειας, του χρήματος και της γνώσης. Αλλά αυτά μοιάζουν ακόμα απόμακρα και γι’ αυτήν τη συγκυρία και για αυτόν τον χώρο.

Για την κλιματική αλλαγή όμως μην πάτε μακριά:

Ανοίξτε τις τηλεοράσεις σας. Η εικόνα του κ. Μπέου και του κ. Αγοραστού να προσποιούνται ότι κάτι κάνουν αυτές τις μέρες στη Θεσσαλία, θα ήταν κωμική αν δεν ήταν τόσο τραγική. Διότι, πολύ σωστά, από αυτούς περιμένουν οι κοινωνίες τους.

Από αυτούς περιμένουν προστασία και κατεύθυνση, ενώ οι ίδιοι ούτε γνώση ούτε εργαλεία ούτε πραγματική αρμοδιότητα έχουν. Και όντας το μακρύ χέρι της Κυβέρνησης εκεί, ούτε θα τα διεκδικούσαν ποτέ. Τους άρεσε η ανέμελη ζωή ενός αυτοδιοικητικού για τα λαμπάκια των Χριστουγέννων που ούτε του ζητούν να κάνει πολλά ούτε του ζητούν να λογοδοτεί.

Αυτή η ζωή όμως κάπου εδώ τελειώνει.

Ο Δήμαρχος του μέλλοντος θα πρέπει να έχει αρμοδιότητες, πόρους και γνώση, τουλάχιστον, να προετοιμάσει την κοινωνία του για αυτά που βλέπουμε. Διότι αυτοί είναι εκεί. Στη βάση. Ξέρουν ποια γειτονιά πλημμυρίζει πρώτη. Πού χρονίζουν οι συντηρήσεις υποδομών. Πού μπαζώθηκαν τα ρέματα. Ποια χωράφια έχουν χορταριάσει. Σε ποια σπίτια ζουν άνθρωποι με κινητικά προβλήματα.

Χωρίς αυτήν την τοπική γνώση, δεν μπορείς να προετοιμάσεις μια τοπική κοινωνία ούτε για πυρκαγιές, ούτε για πλημμύρες, ούτε για άλλα φυσικά φαινόμενα. Σίγουρα δεν μπορείς να την προετοιμάσεις από το Υπουργείο Κλιματικής Αλλαγής του κ. Κικίλια, πόσο μάλλον το «επιτελικό» Μαξίμου του κ. Μητσοτάκη.

Θα περίμενε, λοιπόν, κάποιος να φέρετε ένα Νομοσχέδιο στη Βουλή που να αφορά τη μεταφορά εξουσίας, εργαλείων, πόρων και γνώσης στους Δήμους και τις Περιφέρειες, για να τους δώσουμε τη δυνατότητα να συμβάλλουν στην αντιμετώπιση τέτοιων φαινομένων.

Και στο να σώζουν ζωές. Ένα Νομοσχέδιο μεταφοράς εργαλείων προς αυτούς, αναβαθμίζοντας την ίδια ώρα τη λογοδοσία τους προς την κοινωνία».

Και συνέχισε τονίζοντας πως οι πλημμύρες και οι πυρκαγιές, ανέδειξαν τον τοπικό ρόλο που θα έπρεπε να έχει η τοπική αυτοδιοίκηση καθώς οι άνθρωποι αυτοί βρίσκονται κοντά στο πρόβλημα, και μπορούν να βρουν λύσεις αν τους δοθούν τα εργαλεία και απαιτηθεί λογοδοσία.

«Αφού δεν καταλάβατε, μετά τις πλημμύρες και τις πυρκαγιές, γιατί η Τοπική Αυτοδιοίκηση έχει τοπικό ρόλο, αποκλείεται να σας πείσουμε εμείς σήμερα, εδώ, γιατί αυτή ή αυτός που είναι κοντά στο πρόβλημα το καταλαβαίνει καλύτερα από εκείνη ή εκείνον που είναι μακριά. Ειδικά, αν τους δώσετε εργαλεία που χρειάζονται και απαιτήσετε την ανάλογη λογοδοσία.

Πόσο μάλλον, γιατί ο δημοκρατικός διάλογος έχει λόγο ύπαρξης σε μια σύγχρονη κοινωνία».

Ο Παύλος Γερουλάνος υπογράμμισε πως η Κυβέρνηση στο όνομα της αποτελεσματικότητας συγκεντρώνει εξουσίες στα χέρια των λίγων αργά και σταδιακά και κατέληξε στο συμπέρασμα πως, ύστερα από τέσσερεις Υπουργούς που σχεδιάζουν με την ίδια αντίληψη, το πρόβλημα ξεκινάει από πάνω, κλείνοντας την ομιλία του καλώντας τον Κυριάκο Μητσοτάκη να βγάλει την προβιά του προοδευτικού και φιλελεύθερου πολιτικού.

«Τελικά τι θέλετε: «Θέλετε Δημοκρατία ή θέλετε Αποτελεσματικότητα;»

Από τον νόμο για το Επιτελικό Κράτος στον νόμο Θεοδωρικάκου, στον νόμο Βορίδη στο σημερινό Νομοσχέδιο, αργά αλλά σταδιακά, συγκεντρώνετε την εξουσία στα χέρια λίγων και τελικά του ενός.

Ενός Μαξίμου που πιστεύει βαθιά μέσα του:

ότι ΕΓΩ μόνο ξέρω,

ότι ΕΓΩ μόνο μπορώ,

ΕΓΩ μόνο νοιάζομαι για την ανθρώπινη ζωή.

«Τι θα κάνατε τελικά, χωρίς εμένα;» λέει.

«Όταν έχεις τέσσερις υπουργούς Γεραπετρίτης, Θεοδωρικάκος, Βορίδης, Κεραμέως που σχεδιάζουν με την ίδια αντίληψη, το πρόβλημα πάει αλλού. Πάει πάνω. Και εδώ, πια, τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. 

Κ. Μητσοτάκη, βγάλτε επιτέλους την προβιά του προοδευτικού και του φιλελεύθερου.

Έχετε αρχίσει να γελοιοποιείτε όρους που για εμάς είναι ιεροί. Και μαζί με αυτό έχετε αρχίσει να γελοιοποιείστε και εσείς».