Διονύση μας αγαπημένε,

Μας έμαθες να ζούμε, να γελάμε, να κάνουμε  παρέες, να προσέχουμε ο ένας τον άλλον, να είμαστε περήφανοι ο ένας για τον άλλον. Περήφανοι για αυτό που είμαστε και για τους γαλαξίες που φτιάχνουμε. Μόνοι μας και όλοι μαζί. Ακούμπησες τη ζωή, την καρδιά και την ψυχή μας, και το έκανες με τα τραγούδια και με την στάση σου. Το έκανες δημόσια και το έκανες στην παρέα. Θα μας λείψεις τόσο τόσο πολύ σε μια εποχή που σε χρειαζόμαστε πιο πολύ από ποτέ.

Καλό σου ταξίδι.