Στις Βρυξέλλες, στην Επιτροπή Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων τού Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, μίλησα για τον φόβο που αισθάνονται εκατομμύρια Έλληνες και Ευρωπαίοι στις σημερινές κοινωνίες, λόγω έλλειψης, τόσο εισοδήματος, όσο και πρόσβασης σε εξουσία, πόρους και υπηρεσίες. Υπογράμμισα την ανάγκη να δούμε την κοινωνική πολιτική με άλλο μάτι, δίνοντας συγκεκριμένα παραδείγματα, προκειμένου να απελευθερώσουμε τις κοινωνίες μας από τον φόβο.

Ακολουθεί ολόκληρη η τοποθέτησή μου:

«Βρίσκω πολύ ενδιαφέρον ότι συνεχίζουμε να βλέπουμε την κοινωνική πολιτική υπό το πρίσμα των δημοσιονομικών περιορισμών.

Θα προσπαθήσω να προτείνω έναν διαφορετικό τρόπο σκέψης.

Ποιοι είναι οι βασικοί λόγοι ύπαρξης τής κοινωνικής πολιτικής;

Ο ένας είναι η επιβίωση. Ο δεύτερος είναι η ασφάλεια.

Ας μιλήσουμε για την ασφάλεια, μέσα σε ένα διαφορετικό πλαίσιο.

Θα μιλήσω για τον φόβο, γιατί από εκεί πηγάζει η ανασφάλεια.

Αν δούμε την κοινωνική πολιτική από τη σκοπιά τής αντιμετώπισης τού φόβου που υπάρχει στην κοινωνία, οι επιλογές μας πολλαπλασιάζονται: Πολλαπλασιάζονται, αν καταλάβουμε από πού προέρχεται ο φόβος. Ο φόβος έρχεται, τόσο από την έλλειψη εισοδήματος, όσο και από την έλλειψη πρόσβασης σε πόρους και εξουσία. Στην Ελλάδα, αυτή είναι η πραγματικότητα. Για παράδειγμα, η εμβάθυνση τής Δημοκρατίας είναι τρόπος να καταπολεμάς τον φόβο, το να αισθάνονται οι πολίτες ότι είναι μέρος τής διαδικασίας λήψης αποφάσεων βοηθάει να περιορίζεται ο φόβος. Μία Ευρωπαϊκή Ένωση με περισσότερη διαφάνεια βοηθάει να περιοριστεί ο φόβος. Το να είναι οι κοινωνικές υπηρεσίες δίκαιες, μειώνει τον φόβο, γιατί σήμερα όλοι αισθάνονται ότι οι οικονομικά ασθενέστεροι έχουν μικρότερη πρόσβαση σε, ποιοτικές, κοινωνικές υπηρεσίες, σε σχέση με τους έχοντες. Το να καταπολεμάς τα ολιγαρχικά σχήματα, είναι επίσης τρόπος να καταπολεμάς τον φόβο. Το να δημιουργείς, για παράδειγμα, εναλλακτικούς τρόπους χρηματοδότησης είναι τρόπος να μειώνεις τον φόβο.

Επομένως, στη μάχη κατά τού φόβου στις κοινωνίες μας δεν έχουμε χρησιμοποιήσει όλα τα εργαλεία που έχουμε διαθέσιμα. Και υπάρχει ακόμα ένας λόγος, γιατί πρέπει να βλέπουμε τον φόβο σε ένα διαφορετικό πλαίσιο: οι άνθρωποι που φοβούνται δεν παράγουν πλούτο. Είναι τόσο απλό. Δεν γίνεται να περιμένουμε από ανθρώπους που φοβούνται να πάρουν πρωτοβουλίες, ρίσκα, να επενδύσουν και για αυτό η Ελλάδα και όλη η Ευρώπη μένει πίσω σε σχέση με τους ανταγωνιστές της, όχι μόνο λόγω τεχνολογίας, αλλά και γιατί δεν έχουμε καταφέρει να αντιμετωπίσουμε τον φόβο στις κοινωνίες μας και μιας και αναφερθήκαμε στις ΗΠΑ, είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον ότι ο Πρόεδρος Biden διαγράφει φοιτητικά δάνεια γιατί δεν θέλουν μία ολόκληρη γενιά νέων ανθρώπων να ζουν μέσα στον φόβο και να αποκλειστούν από την παραγωγική διαδικασία.

Για αυτό, πιστεύω ότι πρέπει να σκεφτούμε σοβαρά, να σκεφτούμε «out of the box» και να αρχίσουμε να αντιλαμβανόμαστε την κοινωνική πολιτική με μία εντελώς διαφορετική οπτική, αν θέλουμε να έχουμε πόρους και αποτέλεσμα σε αυτό που επιβάλλεται να κάνουμε».

Παρακάτω θα δείτε ολόκληρη την τοποθέτησή μου:

Αλλάξτε τις ρυθμίσεις των cookies για να δείτε το video