Ακούω συχνά τη φράση: «Χωρίς λεφτά πολιτισμός δεν γίνεται»Και συμφωνώ. Έτσι είναι. Η ανάδειξη της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, η ενθάρρυνση της νέας δημιουργίας αλλά και η προβολή της είναι επενδύσεις για την χώρα και τον ρόλο της στον κόσμο. Και όπως κάθε επένδυση θέλει πόρους. Όλα αυτά τα στοιχεία χτίζουν την ταυτότητα της πατρίδας μας και της δίνουν το δικαίωμα να συμβάλει στον Παγκόσμιο διάλογο των Πολιτισμών.
Όμως η ταυτότητα αυτή, παρόλο που πρέπει να είναι διακριτή, οφείλει να είναι πολύπλευρη και να εκπροσωπεί την κοινωνία ολόκληρη. Άρα στο χτίσιμό της δεν αρκεί η συμμετοχή μόνο του κράτους.
Και ενώ η φράση «Πολιτισμός δεν γίνεται χωρίς λεφτά» έχει βάση, η φράση «Πολιτισμός δεν γίνεται χωρίς κρατικά λεφτά» δεν ευσταθεί. Τα κρατικά κονδύλια προς τον πολιτισμό φέτος έχουν περιοριστεί.
Όμως πριν από 3-4 μέρες οι επικεφαλείς των κρατικών σκηνών, Εθνικό Θέατρο, Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος και Εθνική Λυρική Σκηνή έκαναν τον απολογισμό τους μπροστά στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων του Ελληνικού Κοινοβουλίου:
Περισσότερα εισιτήρια,
Μικρότερη σπατάλη,
Ποιοτικές παραστάσεις παντού.
Όλοι τους. Τα ίδια το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Τα ίδια το Φεστιβάλ Αθηνών. Παντού γεννιέται μια νέα πραγματικότητα. Μια νέα πραγματικότητα που αναδεικνύει ότι ναι μεν Πολιτισμός χωρίς λεφτά δεν υπάρχει αλλά και τα λεφτά από μόνα τους Πολιτισμό δεν αγοράζουν.

Σήμερα ο Σταύρος Μπένος εγκαινιάζει τον κουμπαρά του Διαζώματος. Αφιερωμένο στη Δήλο. Επίμονος, μεθοδικός, ακούραστος ο Σταύρος και το Διάζωμα είναι απόδειξη και ότι δεν πρέπει, και δεν μπορεί ο πολιτισμός να βασίζεται μόνο σε κρατικά κονδύλια, και ότι για να κάνεις πολιτισμό θέλει πολλά περισσότερα από χρήματα.
Θέλει αγάπη, πίστη, ενθουσιασμό, συναίσθημα και βαθιά αίσθηση της σημασίας της συνεργασίας.
Για όλα αυτά, που εκπροσωπεί θέλω να ευχαριστήσω τον Σταύρο και το «Διάζωμα» και εκ μέρους του Υπουργείου, αλλά και σαν πολίτης αυτής της χώρας.