Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Η αξία μιας πόλης μετριέται από τον τρόπο που φέρεται στους ανθρώπους της. Γι’ αυτό, όταν μιλάμε για το κυκλοφοριακό της Αθήνας, (της Αττικής θα έπρεπε να λέμε) δεν αναφερόμαστε σ’ ένα «τεχνικό» ζήτημα. Δεν μιλάμε απλά για το αν η πόλη έχει λωρίδες, φανάρια, μέσα μεταφοράς ή έξυπνα συστήματα. Μιλάμε για κάτι πιο ουσιαστικό: Για την ποιότητα ζωής που μας προσφέρει.

Για το πώς ξυπνάμε, δουλεύουμε, πώς φεύγουμε και επιστρέφουμε στο σπίτι μας. Πότε και πώς βλέπουμε την οικογένειά μας. Μιλάμε για την ποιότητα ζωής των μισών Ελληνίδων και Ελλήνων που καθημερινά χάνουν χρόνο, ενέργεια και αξιοπρέπεια σε μια πόλη που μοιάζει να μην τους υπολογίζει.

Δυστυχώς, η Αθήνα σήμερα δεν υποφέρει απλά από κυκλοφοριακό. Υποφέρει από εγκατάλειψη. Μαζί, και οι άνθρωποί της. Από μια κυβέρνηση που έχει αντικαταστήσει, τον σχεδιασμό με εξαγγελίες, τις στρατηγικές με μερεμέτια, την πολιτική με επικοινωνία. Έχει αντικαταστήσει τις πράξεις, με άφθονα, ατελείωτα, κουραστικά λόγια. Λες και ο χρόνος των ανθρώπων δεν μετράει. Λες και η προσωπική υπόσταση δεν έχει αξία.

Δεν υπάρχει ούτε ένας άνθρωπος σήμερα που μπορεί να ισχυριστεί ότι το κυκλοφοριακό στην Αττική είναι έστω και ελάχιστα βελτιωμένο σε σχέση με 6,5 χρόνια πριν. Το αντίθετο λένε και ζούμε όλοι. Ανικανότητα; Αδιαφορία; Καμία σημασία. Η αναποτελεσματικότητά σας έχει σημασία. Το χάος έχει σημασία.

Και πριν από 2 χρόνια, στις 16 Νοεμβρίου 2023, ο πρωθυπουργός είχε εξαγγείλει «μια νέα πολιτική αστικής βιώσιμης κινητικότητας» και «πολύ συγκεκριμένη παρουσίαση παρεμβάσεων» για «τον επόμενο μήνα». Έτσι είχε πει τότε, πριν 2 χρόνια: «Τον επόμενο μήνα». Και ο μήνας πέρασε. Όπως και ο επόμενος. Και ο επόμενος.

Και οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ στην Αττική κάναμε δύο ερωτήσεις, βλέποντας τους δρόμους να μετατρέπονται σε απέραντο πάρκινγκ: «Πού είναι το κυβερνητικό σχέδιο που υποσχέθηκε ο πρωθυπουργός;» Απάντηση; Άλλα λόγια να αγαπιόμαστε. Καμία παρουσίαση, καμία στρατηγική, καμία αλλαγή. Μόνο σιωπή.

Και όπως πάντα, μπροστά στην κοινωνική κατακραυγή, η κυβέρνηση προσπάθησε να πετάξει τον μουτζούρη στην Αυτοδιοίκηση. Και πολύ καλά κάνατε. Εκεί ανήκει κανονικά. Αλλά, σε μια άλλη χώρα. Όχι σε τούτη. Διότι σε τούτη τη χώρα, δυστυχώς, ακόμα και σήμερα, κρατάτε όλη την εξουσία στα χέρια σας. Και τους Δήμους κατακερματισμένους. Και άρα το κράτος οφείλει να συντονίζει.

Θέλετε το κέντρο βάρους για το κυκλοφοριακό να μεταφερθεί στην Αυτοδιοίκηση; Εκεί που του αρμόζει; Δώστε πόρους, ευθύνες και πραγματική εξουσία με λογοδοσία και τότε το συζητάμε. Αλλά ούτε τους δικούς σας δημάρχους και περιφερειάρχες δεν εμπιστεύεστε για να κάνουν δουλειά.

Θέλετε όλα τα λεφτά και τις αποφάσεις στα χέρια σας. Αλλά όταν κάτι στραβώνει να φταίει κάποιος άλλος. Δεν πάει έτσι. Όπως δεν πάει άλλο να παριστάνετε τους σχολιαστές επικαιρότητας. Σίγουρα όχι την ώρα που Αθηναίες και Αθηναίοι χάνουν απέραντες ώρες τον χρόνο μέσα στην κίνηση. Μέρες χαμένης ζωής.

Αλήθεια, πόσες μέρες ζωής πρέπει να χάσει ένας πολίτης, στην κίνηση ή οπουδήποτε, για να θεωρήσετε ότι υπάρχει πρόβλημα;

Ατελείωτες από ότι φαίνεται. Ακούσατε το έτερο στέλεχος της ηγεσίας του Υπουργείου σας; Παρατήρησε με σκωπτικό ύφος πρόσφατα: «Αυτή η πόλη δεν χωράει άλλους ανθρώπους».

Αλήθεια τώρα; Ωραία! Κανένα πρόβλημα! Πάμε αλλού! Αλλά πού; Στην Περιφέρεια που ερημώνει κάθε μέρα; Στην Περιφέρεια που εγκαταλείψατε χωρίς κανένα σχέδιο; Στη Θράκη; Στη Δυτική Μακεδονία; Στην Ήπειρο; Στη Θεσσαλία; Στη Στερεά Ελλάδα; Στην Πελοπόννησο;

Έχετε συνειδητοποιήσει ότι 6,5 χρόνια τώρα όλο αρνητικές ειδήσεις ακούμε από την ελληνική ύπαιθρο; Όλο κάτι κλείνει. Σχολεία, ταχυδρομεία, τράπεζες, ακόμα και ATM. Κι αν δεν κλείνει, μαραζώνει. Νοσοκομεία. Τοπικές αγορές. Το αγροτικό επάγγελμα. Ο πληθυσμός.

Τυχεροί θα είμαστε να έρθουν στην Αθήνα. Οι πιο πολλοί φεύγουν για άλλες χώρες και πόλεις που τους σέβονται. Όσο δεν αλλάζουν τα πράγματα, το υπερσυγκεντρωτικό σας κράτος θα σκοτώνει την ελληνική περιφέρεια. Και θα γεμίζει περισσότερη ασφυξία την πρωτεύουσα.

Κύριε Υπουργέ, είχατε άπλετο χρόνο, ως κυβέρνηση, να κάνετε κάτι με τον κυκλοφοριακό εφιάλτη. Αποτύχατε. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Πείτε το. Αρχίστε να τη συνηθίζετε αυτή την απλή λέξη. Αποτύχατε. Και εδώ.

Πιστέψατε ότι με μπόλικη επικοινωνία «και αυτό θα περάσει». Αυτό που λέτε πάντα. Αλλά για τον πολίτη δεν «περνάει». Για τον πολίτη μένει. Μένει κάθε πρωί που πρέπει να ξεκινήσει μια ώρα νωρίτερα από το κανονικό. Μένει κάθε απόγευμα που δεν προλαβαίνει να δει το παιδί του. Μένει κάθε μέρα που φτάνει στη δουλειά του εξαντλημένος πριν καν αρχίσει να δουλεύει.

Μένει ο εκνευρισμός, η εξάντληση, η αίσθηση ότι ζει σε μια πόλη που τον τιμωρεί. Κι αυτός ο εκνευρισμός δεν αφορά μόνο αυτόν που οδηγεί. Αφορά τον πεζό, αφορά τον οδηγό μηχανής, αφορά όλη την πόλη που βυθίζεται στην ηχητική και οπτική μόλυνση. Κάθε μέρα, από το πρωί ως το βράδυ.

Και το ακόμη χειρότερο, αυτός ο εκνευρισμός δεν σταματάει εκεί. Γίνεται, πολλές φορές βία στον δρόμο, στο σπίτι, στο σχολείο. Μπορεί να μη φταίει μονάχα το κυκλοφοριακό. Αλλά προσθέτει στην ένταση που υπάρχει.

Προσθέστε και την αίσθηση εγκατάλειψης που νιώθει ο κάθε πολίτης από εσάς που έχετε το τιμόνι της εξουσίας. Και του βγαίνει εκεί.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αυτό που χρειαζόμαστε είναι μια Αθήνα που λειτουργεί. Που ανασαίνει. Που κινείται. Που δίνει στον πολίτη τον χώρο του και τον χρόνο του. Μια πόλη όπου ο άνθρωπος δεν είναι ο τελευταίος κρίκος της αλυσίδας. Αλλά το επίκεντρο. Και ναι, αυτή η πόλη μπορεί να υπάρξει.

Η Αθήνα μπορεί να γίνει πόλη ευρωπαϊκή. Πόλη ανθρώπινη. Πόλη λειτουργική. Όπως φάνηκε στην πρόσφατη εκδήλωση του ΠΑΣΟΚ για το κυκλοφοριακό, και τις προτάσεις που ακούστηκαν, και από τον Πρόεδρό μας, και από και τον Δήμαρχο της Αθήνας, και από ειδικούς στα διάφορα θέματα.

Γιατί η ποιότητα ζωής δεν είναι πολυτέλεια. Είναι δικαίωμα. Και στην Αθήνα, οφείλουμε να το κερδίσουμε πάλι. Κύριε Υπουργέ, το κακό είναι ότι χάσαμε ακόμα 6,5 χρόνια στην αντιμετώπιση του κυκλοφοριακού. Το καλό είναι ότι τελειώνει ο πολιτικός σας χρόνος.